Archive for May, 2022

Yannis Ritsos-Poems, Selected Books

Posted: 31/05/2022 by vequinox in Literature

Yannis Ritsos-Poems, Selected Books

ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ

Η παιδική χορωδία είχε φύγει. Έμειναν μόνο τ’ αναλόγια.

Αυτός με τον επίδεσμο στο μέτωπο στάθηκε πλάι στην πόρτα,

μετά πλησίασε το πιάνο, ξεκουμπώθηκε, χτύπησε τα πλήκτρα

στις βαθειές νότες με το πέος του. Μέσα στ’ άλλο δωμάτιο

η γριά τηγάνιζε πατάτες κουβεντιάζοντας με τον παπαγάλο.

Aftermath of the Feast

The youth choir had left Only the music stands remained behind

The one with the Band-Aid on his forehead stood next to the door

then he went close to the piano unbuttoned himself hit a

         few keys

of the deep notes with his penis Inside the other room

the old woman fried potatoes talking to the parrot

To Koskino

Χρήστος Νιάρος – Δημήτρης Τρωαδίτης
Σύμπραξη χρόνου
Εκδόσεις Στοχαστής

Αμφότεροι ζουν κι εργάζονται επί έτη στη Μελβούρνη. Η νοσταλγία για την αρχική πατρίδα είναι βεβαίως αναμενόμενη. Οι εγγενείς αντιφάσεις, οι αμφιβολίες, οι όποιοι αιτιολογημένοι επαναπροσδιορισμοί, οι δημιουργικές αποδομήσεις και οι σχεδόν καθημερινοί έλεγχοι των επακόλουθων ψευδαισθήσεων ανιχνεύονται αμέσως. Την ίδια ακριβώς στιγμή οι μηχανισμοί της ικανής και αναγκαίας εκείνης προσαρμογής στο θετό χωροχρόνο επενεργούν μεθοδικά. Ο διάλογος με την ετερότητα επιβάλλει προοδευτικά και συναινετικά, εννοείται, τους δικούς του κανόνες.

Ο λόγος πηγάζει λοιπόν από μια νέα ταυτότητα. Έτσι π. χ. ακούω ευκρινώς τον Χρήστο Νιάρο: «Δεν έβγαλα λόγο στην Πνύκα ούτε στη Βαρβάκειο/δεν είχα να προσθέσω ούτε να αγοράσω κάτι/δεν κοίταξα στα μάτια τα αγάλματα/δεν έφυγα σε ταξίδια που ονειρεύτηκα/δεν πέταξα ένα ξερό «τα πάντα ρει»/δεν άκουσα τη σιωπή στο λιμάνι/δεν έριξα ακόμη άγκυρα/δεν έστειλα μήνυμα/δεν το είπα/δεν το έκανα/δεν απουσιάζω/δεν κρατώ ημερολόγιο/δεν μοιάζει η κάθε νύχτα με την επόμενη/δεν…

View original post 123 more words

Tasos Livaditis – Poems Volume II

Posted: 30/05/2022 by vequinox in Literature

Tasos Livaditis-Poems, Volume II

POEMS 1958-1964

ΚΑΒΑΦΗΣ

Νύχτες ακόλαστες, πιοτά, σφοδρά συμπλέγματα, γιγάντιες

σα θόλοι ναού, ηδονές. Κι άγνωστες, πέρ’ από κάθε πρόσχημα,

τραχειές, σα νίκες, αμαρτίες.

Και το πρωί επέστρεφε μόνος κι εξανλτημένος κι ώριμος

κομίζοντας, σα μια καινούργια αγνότητα, το νέο αμαρτωλό του

        ποίημα.

Cavafy

Sinful nights, drinking, strange entanglements,

godly lusts like heavenly domes. Unknown, beyond

every pretense, rough sins like victories.

And each morning he walked back home alone

           and exhausted

carrying, like a new virginity, his new sinful

           poem.

Constantine P Cavafy – Poems

Posted: 30/05/2022 by vequinox in Literature

ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΣΙΔΩΝΟΣ (400 ΜΧ)

Ο ηθοποιός που έφεραν για να τους διασκεδάσει

απήγγειλε και μερικά επιγράμματα εκλεκτά.

Η αίθουσα άνοιξε στον κήπο επάνω

κ’ είχε μιαν ελαφρά ευωδία ανθέων

που ενώνονταν με τα μυρωδικά

των πεντε αρωμαατισμένων Σιδωνίων νέων.

Διαβάσθηκαν Μελέαγρος, και Κριναγόρας, και Ριανός.

Μα σαν απήγγειλεν ο ηθοποιός

«Αισχύλον Ευφορίωνος Αθηναίον τόδε κεύθει»

(τονίζοντας ίσως υπέρ το δέον

το «αλκήν δ’ ευδόκιμον» το «Μαραθώνιον άλσος»

πετάχθηκεν ευθύς ένα παιδί ζωηρό,

φανατικό για γράμματα και φώναξε:

«Ά δεν μ’ αρέσει το τετράστιχον αυτό.

Εκφράσεις τοιούτου είδους μοιάζουν κάπως σαν λειποψυχίες.

Δόσε, κηρύττω, στο έργον σου όλην την δύναμη σου,

όλην τη μέριμνα, και πάλι το έργον σου θυμήσου

μες στην δοκιμασίαν, ή όταν η ώρα σου πια γέρνει.

Έτσι από σένα περιμένω κι απαιτώ.

Κι όχι απ’ τον νου σου ολότελα να βγάλεις

της Τραγωδίας τον Λόγο τον λαμπρό —

τί Αγαμνένονα, τί Προμηθέα θαυμαστό,

τί Ορέστου, τί Κασσάνδρας παρουσίες,

τι Επτά επι Θήβας — και για μνήμη σου να βάλεις

μόνο που μες στων στρατιωντών τες τάξεις, τον σωρό

πολέμησες και σύ τον Δάτι και τον Αρταφέρνη»

YOUNG MEN OF SIDON (400 A.D.)

The actor they brought to entertain them

also recited a few excellent epigrams.

The hall opened out into the garden;

and had a light fragrance of flowers

that blended with the scents

of the five perfumed young men from Sidon.

They read Meleargos, and Krinagoras, and Rianos.

But when the actor recited,

“here lies Aeschylus the Athenian son of Euforion”—

(stressing perhaps more than necessary

the “famous in his valor”, the “Marathonian Grove”),

suddenly a lively young man,

a fanatic of letters, got up and shouted;

“Ah, I don’t like that quatrain at all.

Such phrases somehow seem like cowardice.

Give—I urge you—all your strength to your work,

all your care, and again remember of your work

in times of trial, or when your time has come.

That’s what I demand and expect of you.

Don’t ever dismiss from your mind

the brilliant Word of Tragedy—

Agamemnon, the admirable Prometheus,

Oresti’s, and Cassandra’s presentations,

the Seven Against Thebes—and keep in your memory

that only in the ranks of the soldiers, as one

with the masses, you too fought against Datis and Artafernis.”

ΕΛΛΑΣ

Είναι αλήθεια ότι το ιερό μαντείο της Δωδώνης κρύβει πολλά μυστικά. Άλλα εξ αυτών έχουν αποκαλυφθεί…και άλλα όχι.

View original post 1,337 more words