Image of Dawn

Ubermensch—Υπεράνθρωπος

POTTER

At the edge of the village we arrived at the half-lit
house with the small yard and the bloomed jasmine.
The air smelled of love undone, as though all evil was
forgiven. Before we entered we heard the potter’s wheel
singing circular notes and joyous messages that with
intensity reflected on our wild youth.
Methodically the wheel transcended mud into exquisite
vessels. Palms pressed, fingers morphed birds and
miracles; suddenly the world gained its meaning like
the sun in the thought of a cloudy day.
An amphora, a cylix, and Ubermensch closed
the curtains that creation wouldn’t escape His movement
as easy as the potter’s. Two Ubermenschen and a hovel
full of beautiful words.

ΑΓΓΕΙΟΠΛΑΣΤΗΣ

Στην άκρη του χωριού φτάσαμε στο μισοφωτισμένο
σπίτι με τη μικρή αυλή κι ένα μοναχικό ανθισμένο γιασεμί.
Αγέρας μύριζε ατημέλητη αγάπη σαν να `χε όλο το κακό
συγχωρεθεί. Πριν μπούμε ακούστηκε του αγγειοπλάστη
ο τροχός που τραγουδούσε στρογγυλές νότες, μηνύματα
χαρούμενα που πυρπολούσαν την ασυμβίβαση νιότη μας.
Μεθοδικά ο τροχός μετάλλαζε το χώμα σε υπέροχα
δοχεία οι παλάμες πίεζαν, τα δάχτυλα ζωγράφιζαν πουλιά
και θαύματα, ξαφνικά ο κόσμος έπαιρνε σημασία όπως
κι ο ήλιος στη σκέψη της συννεφιασμένης μέρας.
Ένας αμφορέας, ένας κύλικας κι ο Υπεράνθρωπος
έκλεισε τις κουρτίνες η δημιουργία να μη δραπετεύσει,
η κίνησή του εύκολη σαν του αγγειοπλάστη: Δυο
Υπεράνθρωποι κι ένα χαμόσπιτο γιομάτο ωραίες λέξεις.
~Ubermensch, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2013

Νostos and Algos by Manolis Aligizakis

Manolis

Delphi

Even this solemn remnant
of the ancient temple standing
like an anchorite in meditation
at the slope of the tired hill
even this they shall defile
remember this—I said

half-breed men with wide shoulder-blades
and hierodules with exquisite cheekbones
swaying their provocative buttocks
for the amusement of the winds
and the sea’s virgin salinity
even this they shall defile—I said

aimlessly before the innocent statues
they shall desecrate and life the whore
they shall name and with stamina
and unyielding persistence they shall
bury the primeval customs and after
they exhume the ancestral hatred
and guilt they shall imprison pneuma
to be guarded by Herculean arms in the fiery
prehistoric evil and theirs the wealth
of the valley and my kin’s reward
their blood shed in streets and neighborhoods
where you and I once roamed and played
drawing plans for achievements and deeds

and you said—it would had been…

View original post 211 more words

SECOND ADVENT OF ZEUS

C

And I grew under Apollo’s sun

minutes of expressiveness
alone in darkness and
before I opened my eyes
I was accompanied
by the rule of failure
born blind and
accused of heresy
a revolution in its making
even before I could utter
a groan or a begging cry

I gathered all my strength
to set a date with Death
hours before I appeared
in my mother’s arms
newborn festivity
error permitted
two legs just to walk
a heart as if
to feel emotion and
other human traces
of grandeur

ΙΙΙ

Στον ήλιο του Απόλλωνα μεγάλωσα

λεπτά εκφραστικά
μόνος στα σκοτεινά
πρoτού τα μάτια ανοίξω
είχα για συνοδεία
το νόμο της αποτυχίας
που εγεννήθηκα τυφλός
μ’ είπαν κι αιρετικό
μια επανάσταση στη γέννησή της
πριν καν μια λέξη να ειπώ
κλάμα λυπητερό ή πόνου

συγκέντρωσα όλη τη δύναμη
κι εταχτοποίησα
το ραντεβού μου με το θάνατο
ώρες πριν γεννηθώ
στα χέρια μάνας
νιογέννητη γιορτή
λάθος επιτρεπτό
δυο πόδια για να περπατώ
μία καρδιά
για να αισθάνομαι
κι άλλα ανθρώπινα
μεγαλοσύνης σημάδια

~ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑ, συλλογή εν εξελίξει.
~SECOND ADVENT OF ZEUS, collection in progress