Constantine Cavafy-Poems

ΕΥΡΙΩΝΟΣ ΤΑΦΟΣ

Εις το περίτεχνον αυτό μνημείον

ολόκληρον εκ λίθου συηνίτου

που το σκεπάζουν τόσοι μενεξέδες, τόσοι κρίνοι

είναι θαμένος ο ωραίος Ευρίων.

Παιδί αλεξανδρινό, είκοσι πέντε χρόνων.

Απ’ τον πατέρα του, γενιά των Μακεδόνων

από αλαβάρχας της μητέρας του η σειρά.

Έκαμε μαθητής του Αριστοκλείτου στην φιλοσοφία

του Πάρου στά ρητορικά. Στάς Θήβας τα ιερά

γράμματα σπούδασε. Του Αρσινόϊτου

νομού συνέγραψε ιστορίαν. Αυτό τουλάχιστον θα μείνει.

Χάσαμεν όμως το πιο τίμιο—την μορφή του

που ήτανε σαν μια απολλώνια οπτασία.

THE TOMB OF EVRION

In this elaborate tomb,

made entirely of syenite stone,

covered by so many violets, so many lilies,

the handsome Evrion is buried.

Alexandrian youth, twenty five years old.

His father’s lineage, an old line of Macedonians;

his mother’s, a lineage of magistrates.

He was a student of Aristokleitos in philosophy,

and of Paros in rhetoric. In Thebes he studied

the sacred doctrines. He wrote the history

of the Arsinoe Province. That at least will remain.

However, we’ve lost what was most valuable—his form,

which was like an Apollonian vision.

Tasos Livaditis-Selected Poems

ΑΠΟΔΡΑΣΗ

     Καθόταν σ’ ένα σκαμνί στο προαύλιο, και τα χέρια του ήταν

τόσο αδέξια, που μας είχαν κιόλας προσπεράσει, “κάποτε θα γκρε-

μίσουν το σπίτι, μου λέει, και τότε θα το βρούν”,

      και κάθε τόσο κάποιος τυλιγόταν μ’ ένα σεντόνι στην άκρη της

κάμαρας, ήταν η στιγμή που δραπέτευσε, ώσπου το σεντόνι έπεφτε

άδειο κάτω στο πάτωμα κι εμείς είχαμε πια έναν παντοτινό φίλο,

     στους σταθμούς περίμεναν σειρά οι μετανάστες, κρύβοντας κάτω

απ’ το παλτό τους το ταξίδι σαν ένα ετοιμοθάνατο σκυλί,

     κι ο θείος Ηλίας, χρόνια μετά το θάνατό του, στεκόταν ακόμα

στο πεζοδρόμιο, ο πλούσιος συγγενής μας, όμως, ούτε γύρισε να

μας δει “θείε, του είπα, αφού ήξερες, γιατί ξανάρθες;”, “δέν μπο-

ρώ να κοιμηθώ, μού λέει, πρέπει νά χάσω ακόμα”,

     έκανα να φύγω, αλλά στήν πάροδο είδα το μουγκό παιδί, είχε

ακουμπήσει στον τοίχο κι έκλαιγε, και τώρα πάνω στον τοίχο ήταν

ένα μικρό φωτισμένο παρεκκλήσιο, ενώ έξω χιόνιζε κι οι περαστι-

κοί πεθαίναν μέσα στα λόγια τους.

ESCAPE

     He sat on the stool by the front yard; his hands so clumsy they had

already overtaken us “someday they will demolish the house” he says

to me “and they’ll discover it”

     and every so often at the far end of the room someone wrapped a

bed-sheet around himself; it was the time he escaped until the bed-sheet

fell empty on the floor and we had a friend forever

     in the stations the immigrants were lined and waited hiding inside

their overcoats the voyage like a dog on its death bed

     and uncle Elias, our rich relative, years after his death, still stood

on the sidewalk; however he didn’t turn to look at us, “uncle” I said

“since you knew, why you came back?”, “I can’t fall asleep” he says to

me “I still have to lose some more”

     I tried to leave but on the side-street I met the deaf boy; he was leaning

on the wall and he was crying and now there was a small lit chapel on

the wall while snow fell outside and passersby drowned in their words.

Ο καταπληκτικός ναός του Ηφαίστου στην καρδιά της Αθήνας

ΕΛΛΑΣ

Στην αρχαία αγορά της Αθήνας βρίσκεται ο ναός του Ηφαίστου, ένας από τους πιο όμορφους δωρικούς ναούς της αρχαιότητας, που παραμένει ανέπαφος στο χρόνο. Ξεκίνησε να χτίζεται το 449 π.Χ., και ήταν αφιερωμένους σε δύο θεούς, στον θεό Ήφαιστο προστάτη της μεταλλουργίας και στη θεά Αθηνά Εργάνη, προστάτιδα των τεχνών.

View original post 381 more words

Μεγάλες κλοπές ελληνικών αρχαιοτήτων που θυμίζουν την περίπτωση Έλγιν

ΕΛΛΑΣ

Δεν είναι μόνο τα Μάρμαρα του Παρθενώνα που έχουν κλαπεί από την Ελλάδα.

View original post 768 more words

Η Πρωταπριλιά στην Ελληνική Λαογραφία!

ΕΛΛΑΣ

Γράφει ο Αθανάσιος Δέμος

Στη νεοελληνική λαογραφία, ο Απρίλιος έχει πολλές ονομασίες: Λέγεται Απρίλης, Ανοιχτοδέντρης, Ανθοφόρος, Αηγιωργίτης και Λαμπριάτης, επειδή μέσα στις 30 μέρες που έχει, συμπίπτουν οι μεγάλες γιορτές του Αγίου Γεωργίου και του Πάσχα. Αλλά, επειδή ο μήνας αυτός είναι ακόμη ο μήνας που φέρνει μαζί του την Άνοιξη που ανοίγουν τα φύλλα των δέντρων και τα λουλούδια ονομάστηκε Απρίλιος από το λατινικό ρήμα aperio = ανοίγω (aperio, aperire = ανοίγω), δηλαδή ο Απρίλιος είναι ο μήνας που ανοίγουν, ανθίζουν τα κλαριά και γενικά τα λουλούδια.

View original post 1,168 more words