Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry

 

ΠΟΙΗΜΑ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ//POEM BY ODYSSEUS ELYTIS

ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Ι

Ο έρωτας

το αρχιπέλαγος

κι η πρώρα των αφρών του

κι οι γλάροι των ονείρων του

στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης αρμενίζει

ένα τραγούδι

 

Ο έρωτας

το τραγούδι του

κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του

κι η ηχώ της νοσταλγίας του

στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει

ένα καράβι

 

Ο έρωτας

το καράβι του

κι αμεριμνησία των μελτεμιών του

κι ο φλόκος της ελπίδας του

στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει

τον ερχομό.

 

 

 

FOR THE AEGEAN

 

I

 

Eros

the archipelago

and the bow of its froths

and the seagulls of its dreams

on its highest mast the sailor waves

a song

 

Eros

its song

and the horizons of its journey

and the echo of its nostalgia

on her wettest rock his fiancée awaits

a ship

 

Eros

its ship

and the nonchalance of its summer winds

and the jib of its hope

on its lightest undulation an island rocks

the homecoming.

 

 

NEO-HELLENIC POETS, An Anthology of Modern Greek Poetry: 1750-2017, Translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, 2018

 

 

 

 

Η φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας – Κορνήλιος Καστοριάδης [pdf]

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ

ekivolosblog.wordpress.com

Ἀ­πὸ τὴν εἰ­σα­γω­γὴ στὸ «Πλά­τω­νος Συμ­πό­σι­ο»

(τό ἀ­πό­σπα­σμα ἀ­να­φέ­ρε­ται εἰς τόν παι­δι­κόν – ἐ­φη­βι­κόν ἔ­ρω­τα)*

  Ἰ­ω­άν. Συ­κου­τρὴ

Ἡ προ­έ­λευ­σις τοῦ θε­σμοῦ τού­του δεν μᾶς εἶ­ν’ ἐ­πα­κρι­βῶς γνω­στή. Δὲν ὑ­πάρ­χει ἀμ­φι­βο­λί­α, ὅ­τι εἶ­ναι γέν­νη­μα τῆς ζω­ῆς τοῦ στρα­το­πέ­δου καὶ ὅ­τι ἀ­νή­κει εἰς ἐ­πο­χὰς με­τα­να­στεύ­σε­ων καὶ νο­μα­δι­κῶν πε­ρι­πε­τει­ῶν πο­λε­μι­κῶν στι­φῶν, κα­τὰ τάς ὁ­ποί­ας αἱ γυ­ναῖ­κες λεί­πουν, ἢ εἶ­ναι ἀ­ριθ­μη­τι­κῶς ἀ­νε­παρ­κεῖς. Τ’ ἀ­πο­δει­κνύ­ει ὄ­χι μό­νον ἡ ἀ­να­λο­γί­α πρὸς ἄλ­λους λα­ούς[1], εἰς τοὺς ὁ­ποί­ους οἱ ἀρ­χαῖ­οι πα­ρε­τή­ρη­σαν τὴν ὕ­παρ­ξιν τοῦ ἐ­θί­μου (τοὺς Γα­λά­τας καὶ τοὺς Γερ­μα­νούς), καὶ λα­οὺς τῶν νε­ω­τέ­ρων χρό­νων (θὰ ἀ­νέ­φε­ρα τοὺς Τούρ­κους), ἀλ­λὰ καὶ τὸ γε­γο­νὸς ὅ­τι καὶ κα­τό­πιν συν­δέ­ε­ται μὲ τὴν πο­λε­μι­κὴν ζω­ήν, τὰ στρα­τι­ω­τι­κὰ κα­θή­κον­τα καὶ τὴν γυ­μνα­στι­κήν[2]. Ἀλ­λὰ τὸ ζή­τη­μα, δὲν εἶ­ναι ἂν μί­α φυ­σι­κὴ ἀ­νάγ­κη ὡ­δή­γη­σε καὶ ὁ­δη­γεῖ πάν­το­τε εἰς δι­α­στρο­φὰς· αὐ­τὸ δὲν εἶ­ναι δι­ό­λου προ­βλη­μα­τι­κόν. Τὸ πρό­βλη­μα πα­ρου­σι­ά­ζε­ται, ἀ­πὸ τὴν στιγ­μὴν πού μί­α φυ­σι­κὴ ἀ­νάγ­κη ἐ­ξευ­γε­νι­ζε­ται, γε­μί­ζει μ’ ἒν ἀ­νώ­τε­ρον…

View original post 1,677 more words

ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ;

ekivolosblog.wordpress.com

Γιατί η Ελλάδα* ;

  Jacqueline de Romilly 

 

  …Κατ’ αρχήν κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε ότι ο άνθρωπος που εξύμνησαν οι Έλληνες ήταν ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος. Αγαπούσε τη ζωή και τις γιορτές, τα συμπόσια, τον έρωτα, τη δόξα. Μερικοί συγγραφείς μίλησαν γι’ αυτό περισσότερο από άλλους: ό­πως ο Ησίοδος, οι λυρικοί, ο Αριστοφάνης. Από τον Όμηρο όμως ως τα χορικά των τραγωδιών, αυτή η πλευρά δεν λείπει ποτέ. Πρέπει να το θυμίσουμε έντονα -διότι κατ’ αρχήν αυτό είναι η εκπληκτική γοητεία της ελληνικής λογοτεχνίας, υστέρα διότι μια τέ­τοια αγάπη για τη ζωή ανυψώνει περισσότερο το τίμημα του πάθους για να την εννοήσουμε, να την κατακτήσουμε και να υψωθούμε από τα συγκεκριμένα αυτά θέλγητρα προς μία σκέψη αρμονική προς αυτά. Η μίξη αυτών των δύο καθιστά την Ελλάδα μοναδική.

View original post 3,827 more words