No One Uses Thucydides As A Model

SENTENTIAE ANTIQUAE

Cicero, Orat. 9.30-32

“Thucydides, however, tells of history, wars and battles, in a noble and strong way, but nothing he writes can be transferred to forensic or political use. Those well-known speeches have so many unclear and odd phrases that they barely make sense, something which is probably the worst offense in public address.

Do humans possess so much perversity that we will eat acorns after grains have been discovered? Is it possible that the human diet could be changed thanks to Athenian invention but not oratory? Who of the Greek orators, moreover, ever used Thucydides’ work as a model? Surely, he’s praised by everyone. I concede this. But he is praised as a wise explainer of events, a no-nonsense, serious man of the kind who did not pursue cases in court but described battles in history. For this reason, he has never been counted as an orator and…

View original post 211 more words

Το γεφύρι του Μαυρωτά στο Λιτόχωρο!

ΕΛΛΑΣ

Της Αλεξάνδρας Παραφεντίδου*

Ιστορίες, μύθοι και θρύλοι συνδέονται με τα παλιά γεφύρια του τόπου μας. Πολλά, μάλιστα, τάχει απαθανατίσει και η λαϊκή μούσα. Ένα απ’ αυτά είναι και το γεφύρι του Μαυρωτά. Ένα στενό, πολύ στενό καμαρωτό πέτρινο γεφύρι, χωρίς κάγκελα που έχει ζέψει το στενότερο σημείο του Ενιπέα, στην περιοχή του Λιτοχώρου, προς την πλευρά των στρατώνων, στη χαράδρα, όπου σε μεγάλο βάθος κυλά με σάλαγο τα νερά του το ποτάμι που αναφέραμε. Ποτάμι που σχετίζεται και με μύθους της ελληνικής αρχαιότητας. Στενό, καθώς είναι και χωρίς κάγκελα, όπως είπαμε, χρειάζεται αποκοτιά και να το διαβεί κανείς. Και μόνο που το βλέπεις, σε καταλαμβάνει ίλιγγος. Ακόμη και οι Λιτοχωρινοί, που από παιδιά έχουν αποκτήσει μια σχετική άσκηση στο πέρασμά του, κάθε φορά που τυχαίνει να το διαβούν κάνουν το σταυρό τους. Σαν σουρουπώνει, μάλιστα, ποτέ δεν το περνούν. Γιατί είναι στοιχειωμένο.

View original post 1,308 more words

Constantine Cavafy

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

 

Έχασε την παληά του ορμή, το θάρρος του.

Του κουρασμένου σώματός του, του άρρωστου

 

σχεδόν, θάχει κυρίως την φροντίδα. Κι’ ο επίλοιπος

βίος του θα διέλθει αμέριμνος. Αυτά ο Φίλιππος

 

τουλάχιστον διατείνεται. Απόψι κύβους παίζει

έχει όρεξι να διασκεδάσει. Στο τραπέζι

 

βάλτε πολλά τριαντάφυλλα. Τί άν στην Μαγνησία

ο Αντίοχος κατεστράφηκε. Λένε πανωλεθρία

 

έπεσ’ επάνω στου λαμπρού στρατεύματος τα πλήθια.

Μπορεί να τα μεγαλώσαν  όλα δεν θάναι αλήθεια.

 

Είθε. Γιατί αγκαλά κ’ εχθρός, ήσανε μια φυλή.

Όμως ένα «είθε» είν’ αρκετό. Ίσως κιόλας πολύ.

 

Ο Φίλιππος την εορτή βέβαια δεν θ’ αναβάλει.

Όσο κι άν στάθηκε του βίου του η κόπωσις μεγάλη

 

ένα καλό διατήρησεν, η μνήμη διόλου δεν του λείπει.

Θυμάται πόσο στην Συρία θρήνησαν  τί είδος λύπη

 

είχαν, σαν έγινε σκουπίδι η μάνα των Μακεδονία.—

Ν’ αρχίσει το τραπέζι. Δούλοι  τους αυλούς, τη φωταψία.

 

 

THE BATTLE OF MAGNESIA

 

He’s lost his old ardor, his courage.

His body, nearly ill with fatigue,

 

will be his only concern now. And the rest

of his life will go by without any worry. This

 

at least is what Philip contends. Tonight he plays

at dice to amuse himself, loads the table

 

with roses. What if Antiochos was destroyed

at Magnesia? They say complete carnage

 

crushed the ranks of his brilliant army. Perhaps

those claims were stretched a bit. Perhaps they are not all true.

 

Let us hope. Because, although enemies, they belong to our race.

However, one “perhaps” is enough. Maybe too much.

 

But of course Philip will not postpone the feast.

No matter how great the weariness of his life,

 

one good thing remains: his memory has not left him.

He remembers how much they mourned in Syria, that charade

 

of sorrow, when their Mother Macedonia fell to dust.—

Let the feast begin. Servants: the flutes, the lights!

 

CONSTANTINE CAVAFY — SELECTED POEMS, translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions., Victoria, BC, 2014

http://www.ekstasiseditions.com

 

 

 

Ο θάνατος ως θέμα στη ζωγραφική

Παιδείας Εγκώμιον

Θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη στη μάχη κοντά στο Καρπενήσι (1823). Ζωγραφική του Θεόφιλου (1932).

Ένα ηλεκτρονικό τετράδιο με τις εργασίες των παιδιών του Α1 (2012-2013) του ΓΕΛ Νέας Ζίχνης στο μάθημα των αρχαίων ελληνικών

Πέμπτη, 31 Ιανουαρίου 2013

Η εκτέλεση του Θηραμένη μας έκανε να σκεφτούμε πώς έχει αποδοθεί το θέμα αυτό, της εκτέλεσης και γενικά του θανάτου, σε έργα ζωγραφικής.

View original post 559 more words

Δείτε πως ήταν ο αρχαιότερος δρόμος της Ελλάδας στα τέλη του 19ου αιώνα

ΕΛΛΑΣ

Πρόκειται για έναν σπουδαίο δρόμο της αρχαιότητας που άντεξε μέσα στον χρόνο και έχει φωτεινή ιστορία. Συνέδεε το Θριάσιο Πεδίο με τη Δυτική Πύλη της Αθήνας και πήρε αυτό το όνομα γιατί αποτελούσε τη διαδρομή που ακολουθούσε η πομπή των Ελευσίνιων Μυστηρίων.

View original post 902 more words