SECOND ADVENT OF ZEUS

APHRODITE

And Aphrodite granted me her reddish

hymen that I craved
to push open
tough veil of my ambition
hymn that
I sang over the earth’s
green bosom and
on white bed-sheets rough and
unapologetic
where I learned
to measure
feminine superiority with shades of color
as I was born
to enjoy it
during the harsh hours
of peace

Suddenly I became impious
her arms went around my neck
holding me captive
in thoughts of lust
enjoyable and unspent
my folded arms
inside my grave I saw
oars of my boat to lead me
across the little cove
I always seek to arrive
to your embrace
impious I became
my kin’s apostate
profane supporter of bulbs and
ardent defender of the oath taken
under the auspices of the full moon

ΑΦΡΟΔΙΤΗ

Κι η Αφροδίτη τον κοκκινωπό της μου δώρησε

υμένα που πολύ πεθύμησα
να διακορεύσω
τραχύ βέλο η φιλοδοξία μου
ύμνος
που στον αιθέρα έψαλλα,
στης γης το βάθος
και στα λευκά σεντόνια
τραχιά και αμεταμέλητα
εκεί που έμαθα
πώς να μετρώ
με χρώματα τη θυληκή υπεροχή
κι ήμουν έτσι φτιαγμένος
να την απολαμβάνω
τις σκληρές ώρες
της ειρήνης

Ξαφνικά έγινα ανευλαβής κι ένιωσα
πως τα μπράτσα της γύρω απ’ το λαιμό
φυλάκιζαν το είναι μου
μ’ ερωτικές σκέψεις
ευχάριστες κι αξόδευτες
στο στήθος σταυρωτά τα χέρια μου
κάτω απ’ την ταφόπετρα είδα
σταθερά κουπιά βάρκας μου
προς την άλλη μεριά του κόλπου
που πάντα σκόπευα να πάω
και κούρνιαξα στην αγκαλιά σου
ανευλαβής που έγινα
του γένους μου αποστάτης
ανίερος υποστηριχτής βολβών
κι ένθερμος υπερασπιστής του όρκου που δώσαμε
κάτω απ’ την ευοίωνη πανσέληνο
~ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑ, συλλογή εν εξελίξει.
~SECOND ADVENT OF ZEUS, collection in progress.

IMAGES OF ABSENCE

CAREFREE

In the breeze of twilight
your arm moves
outside the window
of the car and
suddenly you grab
your hat and with ease
you let it fly away

free like I am
—you say, a bird
in the wind’s embrace

and I smile
and touch your hair

ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑ

Στης εσπέρας τη δροσιά
το χέρι σου κινείται
έξω απ’ το παράθυρο
του αυτοκινήτου
και ξάφνου πιάνεις
το καπέλλο
κι ανέμελα τ’ αφήνεις
στου ανέμου το μεθύσι

λεύτερο σαν και μένα
—λες, πουλί
στου κόσμου την αγκάλη

καθώς χαμογελώ
κι αγγίζω τα μαλλιά σου

~IMAGES OF ABSENCE-Ekstasis Editions, Victoria BC, March, 2015
~ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ-ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ, Καλοκαίρι, 2015

AUTUMN LEAVES

My poetry book AUTUMN LEAVES translated to Hungarian by Karoly Csiby, was just released by AB-ART publishers in the city of Gyor in Hungary.

Η ποιητική μου συλλογή AUTUMN LEAVES σε μετάφραση του Karoly Csiby, μόλις κυκλοφόρησε απο τον εκδότη AB-ART στην ουγγρική γλώσσα στην πόλη Gyor της Ουγγαρίας.

Tasos Livaditis-Selected Poems

SIMPLE TALK

I would like to speak
in a simple way
as one unbuttons his shirt
and reveals an old mark
like your elbow that feels cold
you look
and discover there is a hole in your garment
as a comrade sits on a rock and mends
his undershirt.
To speak of whether I might one day come back
carrying a dirty mess-tin full of exile
having in my pockets two tightly held fists
to speak
in a simple way —
but for a moment let me put down my crutches.

ΑΠΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ

Θάθελα να μιλήσω
απλά
όπως ξεκουμπώνει κανείς το πουκάμισό του
και δείχνει ένα παλιό σημάδι
όπως κρυώνει ο αγκώνας σου
γυρίζεις
και βλέπεις ότι είναι τρύπιος
όπως κάθεται στην πέτρα ένας σύντροφος και μπαλώνει
τη φανέλλα του.
Να μιλήσω αν μια μέρα ξαναγυρίσω
Κουβαλώντας μια βρώμικη καραβάνα γεμάτη ξενητειά
κουβαλώντας στις τσέπες μου δυο γροθιές σφιγμένες
να μιλήσω
απλά —
μονάχα μια στιγμή ν’ ακουμπήσω κάπου τα δεκανίκια μου.
~Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα ποιήματα, μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Tasos Livaditis-Selected Poems, translated by Manolis Aligizakis

UBERMENSCH-ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΣ

FIRST TOUCH

As we had almost learned the meaning of the bird’s chirp
the secret of the lion’s calling, to the heights of our primeval
gods we wished to reach, innocent blood that drenched
the virgin’s lips we kissed, lips that once we loved
to the point of grief, serious teachings upheld by stony
shoulders, guideposts we selected before we reached
the first village.
He stood on top of the hovel pitch black clouds encircled
the sky canopy, His voice but a thunder into our ears,
as though God sent, apocalypse re-enacted, the longer
you dwell in fear, He said, the longer you remain slaves.
His head was raised, as if to address someone equal to
Himself, in our veins the blood was boiling as He prepared
a new path for our clan and we had just started to understand
the meaning of this music.

ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ

Μόλις που μάθαμε τι πάει να πει τιτίβισμα πουλιού
και μυστικό στου λιονταριού το κάλεσμα, στο ύψος
των πανάρχαιων θεών μας αποζητήσαμε να φτάσουμε,
αίμα αγνό που έβαψε χείλη παρθένας εφιλήσαμε, χείλη
που κάποτες πολύ λατρέψαμε μέχρι στο σύνορο του πένθους
ώμοι πετρώδεις που υπεράσπισαν διδάγματα σπουδαία
γίναν σηματωροί μας όταν στο πρώτο χωριό φτάσαμε.
Σε μιας καλύβας τη σκεπή ανέβηκε, κατάμαυρα
τα σύννεφα που περιέβαλαν το θόλο του ουρανού
φωνή ίδια βροντή, θεόσταλτη, θα έλεγες, αναπαρίστανε
την αποκάλυψη, ‘όσο πιο πολύ φοβάστε’, είπε, ‘τόσο πιο πολύ
σκλάβοι θα μείνετε.’
Είχε σηκώσει το κεφάλι σαν να `θελε σε κάποιο
να μιλήσει ισάξιό του, το αίμα έβραζε στις φλέβες μας
που ετοίμαζε για την ομάδα μας νέα πορεία και μόλις
που καταλαβαίναμε τούτης της μουσικής το νόημα.

~UBERMENSCH, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2013