Tasos Livaditis-Selected Poems/Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα

ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ

Νύχτωνε γρήγορα.
Ο αγέρας ερχόταν από μακριά μυρίζοντας βροχή
καί πόλεμο.
Τά τραίνα γεμάτα φαντάρους περνούσαν βιαστικά
μόλις προφταίναμε πίσω απ’ τά τζάμια νά τούς δούμε.
Μεγάλα σιδερένια κράνη κλείναν τόν ορίζοντα.
Γυάλιζε η άσφαλτος βρεγμένη. Πίσω απ’ τά παράθυρα
καθαρίζοντας λίγα ξερά κουκιά σωπαίναν οι γυναίκες.
Καί τό βήμα τής περίπολος
Έπαιρνε τή σιωπή απ’ τό δρόμο κι απ’ τόν κόσμο τή ζεστασιά.

Γύρισε λοιπόν τά μάτια σου νά κοιτάξω τόν ουρανό
δός μου τά χέρια σου νά κρατήσω τή ζωή μου.
Πόσο χλωμή είσαι, αγαπημένη μου!

THIS STAR IS FOR ALL OF US

Night would fall early.
The wind would come from afar and smelled of rain
and war.
The trains would pass by hurriedly filled with soldiers
who we managed to discern through the windows.
Huge metal helmets choked the horizon.
The asphalt gleamed after the rain. Behind the windows
women silently dressed dry lima beans.
And the footsteps of the patrol
took away the silence of the street and the warmth of the world.

Come now, turn my way that I gaze the sky in your eyes
give me your hands to get hold of my life.
How pale you are, my beloved!

Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis

George Seferis-Collected Poems/Γιώργου Σεφέρη-Άπαντα

 

ΚΑ΄

Εμείς πού ξεκινήσαμε γιά τό προσκύνημα τούτο
κοιτάξαμε τά σπασμένα αγάλματα
ξεχαστήκαμε καί είπαμε πώς δέ χάνεται η ζωή τόσο
εύκολα
πώς έχει ο θάνατος δρόμους ανεξερεύνητους
καί μιά δική του δικαιοσύνη

πώς όταν εμείς ορθοί στά πόδια μας πεθαίνουμε
μέσα στήν πέτρα αδερφωμένοι
ενωμένοι μέ τή σκληρότητα καί τήν αδυναμία
οι παλαιοί νεκροί ξεφύγαν απ’ τόν κύκλο καί αναστή-
θηκαν
καί χαμογελάνε μέσα σέ μιά παράξενη ησυχία.

XXI

We who started out on this pilgrimage
looked at the broken statues
we lost ourselves and said life is not so easily
lost
that death has unfathomable ways
and his own special justice

that when we die standing on our feet
like brothers inside the stone
united in toughness and weakness
the ancient dead have escaped the circle
they’re reborn
and smile with a peculiar silence.

Γιώργου Σεφέρη-Άπαντα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
George Seferis-Collected Poems/Translation Manolis Aligizakis

It’s my honor and pleasure to inform you that my translation book “George Seferis-Collected Poems”, Libros Libertad, 2012, is a finalist (shortlisted) in the Greek National Literary Awards Competition in the translation category. The Greek National Literary Awards are the highest level of literary recognition same as the General Governor Awards here in Canada.

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=578672

Είναι μεγάλη μου τιμή και χαρά που πληροφορήθηκα ότι το βιβλίο απάντων Γεωργίου Σεφέρη σε μετάφρασή μου, Libros Libertad, έκδοση 2012, κατέληξε στη βραχεία λίστα του διαγωνισμού για τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας στην κατηγορία Μετάφρασης

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=578672

George Seferis-Collected Poems/Translated by Manolis Aligizakis

Είναι μεγάλη μου τιμή και χαρά που πληροφορήθηκα ότι το βιβλίο απάντων Γεωργίου Σεφέρη σε μετάφρασή μου, Libros Libertad, έκδοση 2012, κατέληξε στη βραχεία λίστα του διαγωνισμού για τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας στην κατηγορία Μετάφρασης.

It’s my honor and pleasure to inform you that my translation book “George Seferis-Collected Poems”, Libros Libertad, 2012, is a finalist (shortlisted) in the Greek National Literary Awards Competition in the translation category.
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=578672

George Seferis-Collected Poems/Γιώργου Σεφέρη-Άπαντα

ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙ

Ο μεγαλύτερος ήλιος από τή μιά μεριά

κι από τήν άλλη τό νέο φεγγάρι

απόμακρα στή μνήμη σάν εκείνα τά στήθη.

Ανάμεσό τους χάσμα τής αστερωμένης νύχτας

κατακλυσμός τής ζωής.

Τ’ άλογα στ’ αλώνια

καλπάζουν καί ιδρώνουν

πάνω σέ σκόρπια κορμιά.

Όλα πηγαίνουν εκεί

καί τούτη η γυναίκα

πού τήν είδες όμορφη, μιά στιγμή

λυγίζει δέν αντέχει πιά γονάτισε.

Όλα τ’ αλέθουν οι μυλόπετρες

καί γίνονται άστρα.

Παραμονή τής μακρύτερης μέρας.

SUMMER SOLSTICE

 

The grandest sun on one side

and on the other the new moon

distant in my memory like those breasts.

Between them the chasm of the star filled night

deluge of life.

The horses on the threshing floors

gallop and sweat

over scattered bodies.

Everything goes that way

and this woman

whom you saw when she was beautiful suddenly

bends, cannot endure, kneels.

The millstones grind up everything

and turn them into stars.

Evening before the longest day.

ΜετάφρασηΜανώληΑλυγιζάκη/Translated by Manolis Aligizakis

Hierodoules/Ιερόδουλες, by Manolis Aligizakis

ΣΩΣΙΑΣ

Σίγουρα δεν ήμουνα εγώ

που έτρεχα χθες βράδυ στο προάστιο

με το πουκάμισο ολάνοιχτο

σαν ξεχασμένη ευσπλαχνία

με την καρδιά περιφραγμένη

στο γαλανό του αιθέρα λιόγερμα

σαν όνειρο που ξέχασε από πού ήρθε

δεν ήμουνα εγώ αλλά ο σωσίας μου

μες το σακκίδιο που έκρυβε

παλιά φωτογραφία δυο αστεριών

που κολυμπούσαν στο λιμνάκι

δίδυμα πρόσωπα ματιά μες στον καθρέφτη

κι εκεί μια στάλα παραπέρα

στεκόσουν εσύ και με παρώτρυνες

στην αγκαλιά σου να λουφάξω

το κόπο μου να ξεκουράσω

μα `γώ κρατούσα πάνω μου σφιχτά

εκείνο το μικρό το αντικλείδι

έτοιμος να το βάλω στην οπή

ν’ ανοίξω σαν τραντάφυλλο τον κόσμο

DOUBLE

Certainly it wasn’t I who

last night jogged amid

the suburb houses

with my shirt unbuttoned

like forgotten piety

with my heart encompassed

by the auspices

of the orange dusk

a dream forgetful of its origin

it wasn’t I but my double

who in his bag had hidden

old picture of two stars

swimming in a crystal pond

twin faces, one mirror’s glance

and further on: a single drop

you stood coaching me

to hide in your arms

my tiredness to release though

I tightly held the little master key

ready to place it in the hole and

open the world like a bloomed rose

ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ, Salonica, Greece, spring 2014