Κατερίνα Καριζώνη, Από ένα γερμανικό παραμύθι 700 ετών

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Από ένα γερμανικό παραμύθι 700 ετών

Απ’ όλες τις ιστορίες πιο πολύ
μου άρεσε εκείνη για το μικρό παιδί
που φοβόταν τον θάνατο
και δεν τολμούσε να μεγαλώσει
που φοβόταν τον πόλεμο
και δεν τολμούσε να αγαπήσει
που φοβόταν τα όνειρα και ξαγρυπνούσε.

Απ’ όλες τις ιστορίες
που αρχίζουν και τελειώνουν κάποτε
κράτησα εκείνη για το μικρό παιδί του Χάμελιν
που άκουσε μια νύχτα τον μαγεμένο αυλό
και ξύπνησε εκατό χρονών
συνεχίζοντας ανύποπτο το παιχνίδι του
στους δρόμους της πολιτείας.

Η δική μας ιστορία
διαρρέει και αδειάζει καθημερινά
μέσα σε μια θολή κι ακίνδυνη
πεζογραφία.

Βλ. Ο μύθος του παρδαλού αυλητή.

Από τη συλλογή Τσάι και μυθολογία (1985) της Κατερίνας Καριζώνη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κατερίνα Καριζώνη

View original post

Σοφία Στρέζου, Ραγισμένη θύμηση

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Ραγισμένη θύμηση

Έμεινες ραγισμένη θύμηση
ν’ απλώνεται στη σκάλα
εκεί στης κουπαστής το κάγκελο
που κράταγα
την τελευταία ανάμνηση της φυγής σου
κι όταν επέστρεφαν οι νύχτες
έταζαν μορφές και βήματα
στα άδεια σκαλοπάτια.

Πώς να εξηγήσεις τα «σ’ αγαπώ»
που έσπειρες στην αρχή
κι ύστερα θέρισες με υπεκφυγές τα θέλω σου
στο κεφαλόσκαλο της συγνώμης
τραυλίζοντας το αντίο με παγωμένα μάτια
στα χρονοδιαγράμματα του ψεύδους.

Τώρα μόνος εκθέτεις την ανομβρία σου
στο αστέγαστο του καιροσκοπισμού
μη έχοντας άλλα δάκρυα να δώσεις
κομμάτια δικά σου ριγμένα
στην άβυσσο των αδιεξόδων
παρανοείς, τρελαίνεσαι
στην προσπάθεια να νικήσεις Εσένα.

Από τη συλλογή Ψυχής αγγίγματα (2010) της Σοφίας Στρέζου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Σοφία Στρέζου

View original post