Archive for March, 2017

To Koskino

Ο καθρέφτης

Στη Νόρα Αναγνωστάκη

Σα γύρισε ο καθρέφτης μου
στον ουρανό
φάνηκε
ένα φεγγάρι μισοφαγωμένο
από τα κόκκινα μυρμήγκια
της φωτιάς
κι ένα κεφάλι πλάι του
να καίει κι αυτό μέσα σε πύρινη
βροχή
να λάμπει το κεφάλι
να φέγγει
καθώς το έπαιρνε το έκανε κάρβουνο
η φωτιά
να ψιθυρίζει:
Τα δέντρα καίνε φεύγουνε σαν τα μαλλιά
ο άγγελος χάνεται με καψαλισμένα
τα φτερά
κι ο πόνος
σκύλος με σπασμένο πόδι
μένει
μένει

***

Ο ποιητής

Σα θα με βρούνε πάνω στο ξύλο του θανάτου μου
γύρω θά ‘χει κοκκινίσει πέρα για πέρα ο ουρανός
μιά υποψία θάλασσας θα υπάρχει
κι έν’ άσπρο πουλί, από πάνω, θ’ απαγγέλλει μέσα
σ’ ένα τρομακτικό τώρα σκοτάδι, τα τραγούδια μου.

***

Το χρυσάφι

Κάποτε
θα σταματήσουμε
σα μιά γαλάζια άμαξα
μέσ’ στο χρυσάφι
δε θα μετρήσουμε τα μαύρα
άλογα
δε θά ‘χουμε τίποτα ν’ αθροίσουμε
δε θά ‘χουμε πια τίποτα
για να…

View original post 268 more words

Σε ένα πλάνο του Danny Boyle

Posted: 31/03/2017 by vequinox in Literature

style rive gauche

Φήμες λένε ότι υπάρχει έστω και ένα πράγμα που πήγε καλά αυτό τον μήνα. Αλλά, παρακαλώ, μην τις πιστέψετε. Φήμες είναι και εν τη γενέσει τους βαφτίστηκαν στο ψέμα. Παρόλα αυτά, υπάρχουν μη αμφισβητήσιμες σταθερές. Η άνοιξη μπήκε, το λάδι μου βγήκε και όλη η Ελλάδα κινείται σε realityστικούς ρυθμούς αποχαύνωσης. Μέχρι τώρα έχω αποφύγει, με μεγάλη επιτυχία τολμώ να πω, την κριτική της δημοσιότητας. Αλλά, ρε παιδιά, δεν νομίζετε ότι έχει παραγίνει το κακό; Είπαμε να μην μας πέφτει βαριά η κουλτούρα για κυρίως πιάτο, αλλά όχι και να βαράμε παλαμάκια όταν μας ρίχνουν χλέπες μες στη μούρη. Λέω εγώ τώρα…

Ο Μάρτιος πέρασε και ήταν ένας απίστευτα κουραστικός μήνας. Υπήρχαν μέρες που έφευγα από το σπίτι μου το πρωί και γύριζα αργά το βράδυ. Ξέρω ότι για πολλούς από εσάς αυτό είναι καθημερινότητα, αλλά για μένα ήταν κάτι το οποίο είχα καιρό να κάνω και με ξάφνιασε. Πολλές…

View original post 542 more words

artville.

%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%bd%cf%84%cf%89%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%b7

Η σπουδαία ερμηνεύτρια Φλέρυ Νταντωνάκη (πραγματικό όνομα: Ελευθερία Παπαδαντωνάκη) γεννήθηκε στις 11 Μαΐου του 1937 στην Αθήνα, ενώ καταγόταν κατά το ήμισυ από το νησί της Κρήτης. Η ιστορία λέει ότι οι γονείς της κλέφτηκαν σε νεαρή ηλικία και σύντομα παντρεύτηκαν αποκτώντας δύο κόρες, την Ελευθερία και την Μιράντα. Όμως ο γάμος τους δεν έμελλε να κρατήσει για πολύ και ύστερα από λίγα χρόνια ήρθε το διαζύγιο. Ο πατέρας της δούλευε ως σκηνοθέτης από την εποχή του βωβού κινηματογράφου χωρίς όμως ιδιαίτερα σημαντική καλλιτεχνική παραγωγή, σύμφωνα και με την ίδια τη τραγουδίστρια.

Η Φλέρυ από την παιδική της ηλικία έδειξε το ενδιαφέρον της για τις τέχνες και κυρίως την υποκριτική, ενώ μετά την αποφοίτησή της από το σχολείο μετέβη στις ΉΠΑ, όπου σπούδασε φιλολογία και ιστορία. Εκεί συμμετείχε επίσης σε θεατρικές παραστάσεις ως ηθοποιός, ενώ ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή και με το τραγούδι έπειτα από παρότρυνση φίλων της…

View original post 538 more words

Toledo: Άγια Νοσταλγία…

Posted: 29/03/2017 by vequinox in Literature

AIKATERINI TEMPELI

..

..

toledo

..

..

Επειδή κάποια ταξίδια δεν τα ξεχνάς ποτέ κι επειδή τελευταία έχω μια Άγια Νοσταλγία γι’ αυτήν την πόλη, θέλησα σήμερα να σας ξεναγήσω εκεί, έστω και μέσω διαδικτύου.

Το Toledo λοιπόν, βρίσκεται 70 χιλιόμετρα μακριά απ’ την Μαδρίτη και είναι χτισμένο στην δεξιά όχθη του ποταμού Τάγου. Από το 1986 περιλαμβάνεται στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco.

Στο παρελθόν (1085-1559) υπήρξε η πρωτεύουσα της Ισπανικής αυτοκρατορίας και ήταν ισχυρό θρησκευτικό και πολιτιστικό κέντρο.

Στον Μεσαίωνα έως τα νεότερα χρόνια, το Toledo υπήρξε επίσης σημαντικό κέντρο παραγωγής ονομαστών σπαθιών.

Στον Ισπανικό εμφύλιο υπέστη μεγάλες καταστροφές, αλλά ευτυχώς έχουν διασωθεί τα περισσότερα μνημεία του, όπως ο γοτθικός καθεδρικός ναόςτης πόλης και το περίφημο οχυρόAlcázar.

Σε μας είναι γνωστό απ’ τον Δομήνικο Θεοτοκόπολου, τον El Greco που έζησε και δημιούργησε εκεί για πάρα πολλά χρόνια. Στην πόλη βρίσκεται ο περίφημος πίνακας

View original post 43 more words

Λόγια Διανοητών

Posted: 29/03/2017 by vequinox in Literature

Ιορδάνης Π

Ζακ Ντερριντά
“Μαθαίνεις να ζεις, αυτό θα έπρεπε να σημαίνει ότι μαθαίνεις να πεθάνεις, να λαμβάνεις υπ’ όψιν, για να την αποδεχθείς, την απόλυτη θνητότητα […]. Από τον Πλάτωνα και εφεξής πρόκειται για το παλαιό φιλοσοφικό κέλευσμα: φιλοσοφείς σημαίνει μαθαίνεις να πεθάνεις. Πιστεύω σε τούτη την αλήθεια χωρίς να παραδίδομαι σ’ αυτήν. Όλο και λιγότερο. Δεν έχω μάθει να τον αποδέχομαι, τον θάνατο. Είμαστε όλοι επιζώντες με αναστολή”.
(από το “Μαθαίνοντας να ζεις εν τέλει” εκδόσεις “Άγρα”).

Βολταίρος
o Τα πάθη για τον άνθρωπο είναι ό,τι ο άνεμος για τα ιστιοφόρα. Παρόλο που μπορεί να τον καταστρέψουν, δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς αυτά.

View original post 830 more words