Δημήτρη Λιαντίνη-Οι Ώρες των Άστρων/Dimitris Liantinis-Hour of the Stars

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Ὁ ἀρχιτρίκλινος πάλε στουπί
βγῆκε στή ρούγα τσάρκα
καί στ’ ἀψηλό στρατί.
Με σκοῦφο βυσσινί στραβά
μέ τά δυό χέρια σάν κουπιά
δυό πίσω μιά μπροστά
μέ το τσιγάρο του στ’ αὐτί.
Μ’ ἄν ἄνοιξε τίς κάνουλες
καί στά κελλάρια τά κρασιά
χυθοῦν, ἀλλοιά καί τρισαλλοιά!
Θα βγάνει διάτα ὁ βασιλιάς
(ξεκούτης καί παράφορμος)
οἱ γκιλοτίνες να στηθοῦν
κι ὅσοι βρεθοῦν στήν ἀγορά
θέλει τούς κόψουν σάν τραγιά.
Ὁ κόσμος τρέχει να κρυφτεῖ
σέ σπίτια καί στή γκλαβανή.
Κι ὅπου ἔχει δυό μοιρολογᾶ.

CANCER
Again in drunken stupor the achitricline
went for a stroll
along the high road.
With crimson lopsided cap
arms like oars
two backstrokes one forward
a cigarette on his ear.
Yet, if he broke open taps
and spilled wine in the cellar
beware oh thrice be aware!
The king will come with an edit
(dotard and disfigured as he is)
the guillotines will be put up
and all who go to the agora
headless they’ll turn like goats.
People run to hide
in houses and in trapdoor.
And let the one with two sons mourn!

~Δημήτρη Λιαντίνη-Οι Ώρες των Άστρων/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Dimitris Liantinis-Hour of the Stars/Translated by Manolis Aligizakis

George Seferis-Collected Poems/Γιώργου Σεφέρη-Άπαντα

Άνθη της πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα
με φλέβες που μου θύμιζαν άλλες αγάπες
γυαλίζοντας στ’αργό ψιχάλισμα,
άνθη της της πέτρας φυσιογνωμίες
που ήρθαν όταν κανείς δε μιλούσε και μου μίλησαν
που μ’ άφησαν να τις αγγίξω ύστερ’ απ’ τη σιωπή
μέσα σε πεύκα σε πικροδάφνες και σε πλατάνια.

Flowers of the rock before the green sea
with veins that reminded me of other loves
gleaming in the slow drizzle
flowers of the rock, faces
that came when none spoke and spoke to me
that they let me touch them after the silence
among pine trees, oleanders and plane trees.

~Γιώργου Σεφέρη-Άπαντα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~George Seferis-Collected Poems/Translated by Manolis Aligizakis

Dimitris Liantinis-Hour of the Stars/Δημήτρη Λιαντίνη-Οι Ώρες των Άστρων

ΗΡΑΚΛΗΣ

Αψύ θεριό,
τζελάτης από φύτρα
καταπρόσωπα στά κακά πού φύτεψε ὁ Ποσειδώνας,
κι ἀνθίζουν στό πέλαγος.
Γιά νά γράφουνται τ’ ἀπομνημονεύματα
μόνο στήν κόψη τοῦ σπαθιοῦ,
πού σκίζει τά ζυγωματικά τῆς νύχτας σάν καρύδι.
Γιά νά δεντροτομηθοῦν τά κάστρα τῶν ἀνέμων.
Μάθημα ἀνατομίας στό σῶμα τοῦ ἄθλου
πού φαρμάκεψε μέ τό ἴδιο του αἷμα
τό στερνό του χιτῶνα,
ζωσμένον καθώς
τό λιοντάρι ζώνεται τόν τελαμώνα τῆς ἔρημος.

HERCULES

Irascible beast
born executioner to face with the evil Poseidon spread
and sprouts in the sea.
That memoirs will only be written
on the edge of the sword
that like walnuts slice the cheekbones of the night.
That castles of the night will fall like trees.
Anatomy lesson on the body of the feat
poisoned by his own hand
his final chiton
he put on like
the lion of the desert puts on its bandolier.

~Δημήτρη Λιαντίνη-Οι Ώρες των Άστρων/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Dimitris Liantinis-Hour of the Stars/Translated by Manolis Aligizakis