Maria Polydouri

ΛΗΣΜΟΝΙΑ

Μ᾿ ἐρωτευμένη τὴν καρδιὰ σὲ γνώρισα ἄγριο Δάσο.
Ἔπινα στὸ ἀεροφίλημα τὴ μυστικὴ εὐωδιά σου.
Πρόσμενα μὲ τὸ ξάστερο σκοτάδι νὰ περάσω,
ὅταν τ᾿ ἀερινὸ στοιχιὸ περνοῦσε στὰ κλαδιά σου.

Σὲ γνώρισα σ᾿ ἐρωτικὲς νύχτες ρυτιδωμένη
θάλασσα σὰν τὸ μέτωπο τῆς συλλογῆς, περνοῦσε
πάνω σου χάδι ἡ σκέψη μου καὶ πάντα ἡ ἀνθισμένη
ἄκρη σου μὲ τὰ εὐωδιαστὰ φύκια μὲ προσκαλοῦσε.

Σᾶς γνώρισαν οἱ ἐρωτικὲς νύχτες μου ὡραῖα λουλούδια,
διάφανα, ἀχνά, πολύχρωμα, σὰ φωτεινὰ σημάδια.
Βαριὰ ἡ δροσιὰ σὰ φίλημα καὶ ξεχυνόνταν χνούδια
χρυσὰ ᾿πό τὰ σμιγμένα σας βλέφαρα στὰ σκοτάδια.

Τώρα στὸ φῶς τῆς ἀρνησιᾶς δομένα, ἔτσι ἀλλαγμένα
μοῦ δείχνεσθε, στὴ συλλογὴ τὸ νοῦ μου πάω νὰ χάσω.
Τάχα εἶστε σεῖς ποὺ γνώρισα; Σεῖς εἶστε ἀγαπημένα
λουλούδια, θάλασσα ἀργυρή, πυκνὸ τῶν πεύκων Δάσο;

FORGETFULLNESS With my loving heart I got to know you, wild forest.I drank your secret fragrance in the kiss of the wind.I waited to pass through you in the moonlit nightwhen the airy ghost went through your branches. I got to know you during my erotic nights, wrinkledsea as if the forehead of contemplation, my thoughtwent over you like a caress and your bloomed edgewith the fragrant seaweed would always invite me. My erotic nights got to know you my beautiful flowersdiaphanous, shaded, colorful like lighted signs.The heavy dew, a kiss and golden fluffappeared on your eyelids tightly shut in darkness.

 

Maria Polydouri//NEOHELLENIC POETRY—AN ANTHOLOGY, Libros Libertad, 2016

www.manolisaligizakis.com

Τάσος Λειβαδίτης//Tasos Livaditis

ΟΙ ΜΕΡΕΣ είχαν αρχίσει να μεγαλώνουν, όταν ήρθαν αυτοί που

ξέρουν να περιμένουν

σαν την παρθενία, οι γυναίκες ταράχτηκαν κι έγειραν άξαφνα

όπως η υπομονή μες στον πολύν καιρό, εμείς ακουμπισμένοι στ’

αμόνια

κοιτάζαμε την πόλη ερημωμένη, κι ά, τί φριχτές σκηνές από πα-

νάρχαια γεγονότα,

κι όταν, στο γέρμα του ήλιου εκείνοι ξανάφυγαν και τα γαβγίσμα-

τα των σκυλιών

όλο και πιο πολύ μεγάλωναν την απόσταση, δεν έμεινε

παρά το μοναχικό άστρο κι η μυρουδιά που είχε το άχυρο

στην παιδική ηλικία.

 

 

THE DAYS had become longer when the ones who know how

to wait arrived

like virginity, women stirred and suddenly stooped

like patience in the infinity of time and we bowed over

the anvils and

we gazed the deserted city and yes the horrible images coming

from ancient events

and when at sundown those people left and the barking

of dogs

slowly made the distance longer only the lone star was left

and the odor of hay emitted from our childhood years.

 

 

Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis

www.libroslibertad.ca

www.manolisaligizakis.com

George Seferis//Γιώργος Σεφέρης

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΟΚΑΛΑ ΕΔΩ

Ανάμεσα στα κόκαλα

μια μουσική

περνάει στην άμμο

περνάει στη θάλασσα.

Ανάμεσα στα κόκαλα

ήχος φλογέρας

ήχος τυμπάνου απόμακρος

κι ένα ψιλό κουδούνισμα

περνάει τους κάμπους τους στεγνούς

περνάει τη θάλασσα με τα δελφίνια.

Ψηλά βουνά, δε μας ακούτε.

Βοήθεια, βοήθεια!

Ψηλά βουνά θα λιώσουμε, νεκροί

με τους νεκρούς.

 

 

HERE AMONG THE BONES

 

Among the bones

some music

goes by the sand

goes over the sea.

Among the bones

sound of a flute

sound of a distant drum

and a light ringing,

goes over the dry plains

over the sea with the dolphins.

High mountains, you can’t hear us!

Help! Help!

High mountains, we’ll dissolve, dead

with the dead!

Cloe and Alexandra//Χλόη και Αλεξάνδρα

ΤΟ ΓΥΜΝΟ ΠΟΙΗΜΑ

Έρχομαι σε σένα με το σώμα μου γυμνό.
Πρώτα παχουλό και ασχημάτιστο
με δίπλες στα χέρια και στα πόδια
ύστερα έφηβο στο μωβ του κοχυλιού
χωρίς την εισβολή του μολυβιού
που θα αλλάξει την άγνοια της γραφής
τέλος γυναικείο,
με εγγεγραμμένη
την κοιλάδα της απώλειας
φουσκωμένο με την υγρή βεβαιότητα της γέννας
με λέξεις καμπύλες
για να κρύβουν και να έλκουν
με τα κενά ανάμεσα στους στίχους
για να σιωπούν
και να χωρούν το σχήμα των δαχτύλων σου.
Έρχομαι σε σένα
κάθε βράδυ,
ποίημα γυμνό και μόνο
γεμάτο ψίθυρους και αρχαία μυστικά.
Για να με διαβάσεις.

 

THE NAKED POEM

I come to you naked.
At first chubby and unshaped
with folds of skin under my arms and legs
then a teenager in a conch’s purple
without the pen’s interference
to change the ignorance of writing
a woman’s purpose
with an incised
valley of loss
swollen by the moist certainty of childbirth
with contour words
to hide and attract
with gaps between the verses
that they may stay silent
and contain the shape of your fingers.
I come to you
every night,
a naked and lonely poem
full of whispers and ancient secrets.
That you may read me.

~CLOE and ALEXANDRA, μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη, Libros Libertad, 2013
http://www.libroslibertad.ca
http://www.authormanolis.wordpress.com
http://www.vequinox.wordpress.com

Manolis Anagnostakis//Μανώλης Αναγνωστάκης

Funereal

You passed too — and you too became: a good
fine man, a family man, a patriot
thirty six wreaths accompanied you, three speeches by vice-presidents
seven votes of approval for the superb service you offered

ah, Lavrentis, I only who knew what a scum you were
what a cheap bum who lived all your life in a lie
rest in peace, I won’t come to disturb your equanimity

(I shall try to exchange all my life with silence
with a heavy price and not only with my flesh as payment)

rest in peace as you have been all life-long: a good
fine man, a family man, a patriot.

You won’t be the first, not even the last.

Ἐπιτύμβιον

Πέθανες- κι ἔγινες και συ: ο καλός,
Ο λαμπρὸς ἄνθρωπος, ο οἰκογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα ἕξη στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι ἀντιπροέδρων,
Ἑφτὰ ψηφίσματα για τις ὑπέροχες ὑπηρεσίες που προσέφερες.

Α, ρε Λαυρέντη, ἐγὼ που μόνο τὄξερα τί κάθαρμα ἤσουν,
Τί κάλπικος παρᾶς, μια ὁλόκληρη ζωὴ μέσα στο ψέμα
Κοιμοῦ εν εἰρήνῃ, δεν θα ῾ρθῶ την ἡσυχία σου να ταράξω.

(Ἐγώ, μια ὁλόκληρη ζωὴ μες στη σιωπὴ θα την ἐξαγοράσω
Πολὺ ἀκριβὰ κι ὄχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο.)

Κοιμοῦ εν εἰρήνῃ. Ως ἤσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
Ο λαμπρὸς ἄνθρωπος, ο οἰκογενειάρχης, ο πατριώτης.

Δε θα ῾σαι ο πρῶτος οὔτε δα κι ο τελευταῖος.

~Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη, Translated by Manolis Aligizakis