A Short Analysis of Shakespeare’s Sonnet 60: ‘Like as the waves make towards the pebbled shore’

Interesting Literature

A reading of a classic Shakespeare sonnet

Widely regarded as one of the finest of all the Sonnets, Sonnet 60, beginning ‘Like as the waves make towards the pebbled shore, / So do our minutes hasten to their end’, is a meditation on mortality, with Shakespeare once again proposing that his poetry about the Fair Youth will secure the young man’s immortality. The language and imagery, which lend themselves to close analysis in particular here, are triumphs.

Like as the waves make towards the pebbled shore,
So do our minutes hasten to their end;
Each changing place with that which goes before,
In sequent toil all forwards do contend.
Nativity, once in the main of light,
Crawls to maturity, wherewith being crown’d,
Crooked eclipses ’gainst his glory fight,
And Time that gave doth now his gift confound.
Time doth transfix the flourish set on youth
And delves the parallels in…

View original post 546 more words

Advertisements

Αναπνέω και κοιτάζω (Γιώργος Θέμελης)

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Κώστας Καρυωτάκης & Μίκης Θεοδωράκης, Για τη ζωή σου μου ’λεγες
(τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου / δίσκος: Καρυωτάκης (1984))

[Από την ενότητα Στα ίχνη των πουλιών]

Αναπνέω και κοιτάζω

Αναπνέω και κοιτάζω τους δρόμους
Τ’ ουρανού και τ’ ανέμου
Κοιτάω τα παράθυρα τα βαθουλωμένα πρόσωπα
Το φως που χτυπάει τα ερημικά μου χέρια

Ακούω τους χτύπους του σφυριού της καρδιάς μου

Πότε θ’ ανάψουνε τα βλέφαρά μου ανταύγειες
Σε δειλινή αποθέωση πότε θα στρώσει
Τα βήματά σου ο άνεμος με πρώιμη άνοιξη
Πλημμυρισμένη από χλωρή αγωνία

Έζησα καρτερώντας μέσα στο μαρτύριο
Σαν ανοιχτό παράθυρο σε βαθύ καλοκαίρι

Έζησα μέσα στην ηχώ από κάποια βήματα
Που περπατούν σε κάποιο παγερό ουρανό

Από τη συλλογή Άνθρωποι και πουλιά (1947) του Γιώργου Θέμελη

Translatum: Poetry of Thessaloniki – Γιώργος Θέμελης

View original post

Θεσσαλονίκη πόλη των φαντασμάτων (αποσπάσματα)

Επιλεγμένα αποσπάσματα από το βιβλίο του Mark Mazower «Θεσσαλονίκη πόλη των φαντασμάτων» (σ. 528-538)

Ο πρώτος που έφτασε ήταν ένας Εβραίος της Αθήνας ονόματι Λέων Μπατής, που έφτασε στη Θεσσαλονίκη από το Βορρά στις 15 Μαρτίου 1945. Εκείνο το βράδυ κουρασμένος, ευερέθιστος και φιλύποπτος , αδημονώντας να φτάσει στην Αθήνα για αν δει αν ζούσε ακόμα η οικογένειά του, αφηγήθηκε την ιστορία του γύρω από ένα ούζο σ ένα μεγάλο ακροατήριο, σ ένα καφενείο.

Οι δημοσιογράφοι ήθελαν τα γεγονότα, οι Εβραίοι που είχαν έρθει ήθελαν να μάθουν για τους συγγενείς και τους φίλους τους. «ακούμε για πρώτη φοράν αυτούς τους όρους, αίθουσα ασφυξιογόνων αερίων , διαλογές. Μαρμαρώσαμε . Ούτε καν τολμούμε να ζητήσομεν λεπτομέρειες» , έγραψε ένας από τους ακροατές. «ο Μπατής μιλά ψυχρά χωρίς να νοιάζεται για την συγκινησίν μας… Φαντάζεται ότι όλοι το ξέρανε» .

Την άλλη μέρα η αφηγησή του υπήρχε στις περισσότερες εφημερίδες της πόλης. Ήταν…

View original post 583 more words

Παγκόσμια δημοκρατική αναγέννηση ή κάποια εφιαλτική ουτοπία

Κορνηλιος Καστοριαδης: συνεντευξεις, παρεμβασεις, συζητησεις

Ελευθεροτυπία, 30 Δεκεμβρίου 1997

Η τελευταία δημόσια παρέμβαση του Κορνήλιου Καστοριάδη στην Πράγα, στη συνάντηση  Forum 2000 (4-6 Σεπτεμβρίου 1997).

Οι οργανωτές του “Forum 2000”, πολύ σωστά, αν και το πρόβλημα θα εμφανιζόταν έτσι κι αλλιώς, συμπεριέλαβαν στο πρόγραμμα των συζητήσεών μας το θέμα “αρμονίες, δυσαρμονίες και εντάσεις στον σημερινό κόσμο”. Αυτό ακριβώς πρόκειται να εξετάσουμε εδώ, τώρα.

Θα ήθελα πάντως, σε σχέση με το θέμα μας, να ξεκαθαρίσω κάτι από την αρχή: τίποτα δεν είναι σίγουρο και δεδομένο για τον άνθρωπο, τίποτα δεν είναι δεδομένο, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι θα ζούσαμε στον καλύτερο δυνατό κόσμο. Ειδικότερα, θέλω να δώσω ιδιαίτερη έμφαση – πρέπει να το καταλάβουμε βαθιά – στο ότι δεν υπάρχει κληρονομήσιμη παράμετρος στην “ανθρώπινη φύση”. Δεν υπάρχει ουδεμία εγγύηση για μια αδιάκοπη ηθική, πολιτική, πνευματική “πρόοδο”. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι και η “τεχνική πρόοδος” έχει γνωρίσει στην Ιστορία περιόδους τελμάτωσης ή ακόμη και οπισθοχώρησης.

View original post 1,293 more words

A Summary and Analysis of George Egerton’s ‘A Cross Line’

Interesting Literature

How a little-known short-story writer broke new literary ground

‘A Cross Line’ first appeared in George Egerton’s 1893 collection of short stories, Keynotes. Egerton, whose real name was Mary Chavelita Dunne (she was nicknamed ‘Chav’ long before that word came to mean something else), has a claim to being the first female modernist writer in English. In ‘A Cross Line’ and a handful of other short stories from the 1890s, she pioneered an elliptical, impressionistic style of fiction that later writers such as Katherine Mansfield and Virginia Woolf would bring to a wider readership.

‘A Cross Line’ is one of Egerton’s greatest triumphs. But since the story is relatively unknown, it’s worth rehearsing a brief summary of the plot before moving to a consideration and analysis of the story’s literary style and its key themes. An unnamed woman meets a grey-eyed man who is fishing, and the two strike…

View original post 1,359 more words

Fun Coffee Facts

Cafe Book Bean

Its Friday so here are some Fun Facts!

Just a few coffee tid-bits nothing too deep:

• Arabs were the first to cultivate coffee and the first to make a beverage from the roasted beans around 1300 AD.
  Coffee was originally used by monks and “prescribed” medicinally.
• Today coffee is grown in more than 70 countries – all in subtropical regions – and more people drink coffee than any other beverage except water and perhaps tea.
• The United States consumes more coffee – 300 million cups a day – than any other country as a whole, but other countries drink more per capita. The average  citizens of Finland drinks about 2.64 cups of coffee a day, higher than any other nation.
• Workers who drank coffee rather than napping were more alert and performed better on the job, studies show.
  I don’t know how accurate this is, but considering  I can’t nap…

View original post 377 more words

Το σπήλαιο των Νυμφών (Ιθάκη)

Χείλων

Περί του σπηλαίου των Νυμφών στην Ιθάκη, το οποίο περιγράφεται από τον Όμηρο στο 13ο βιβλίο της Οδύσσειας. Αναφορά στο διασωθέν έργο του Πορφύριου «Περὶ τοῦ ἐν Ὀδυσσείᾳ τῶν Νυμφῶν Ἂντρου» μεταφρασμένο στην Αγγλική γλώσσα από τον Thomas Taylor το 1917. 

Φανταστικός διάλογος μεταξύ Αβερρόη (1126–1198) και Πορφυρίου (234–305). Monfredo de Monte Imperiali Liber de herbis, 14th century _wikipedia

On the Cave of the Nymphs in the Thirteenth Book of the Odyssey

From the Greek of Porphyry

Translated by Thomas Taylor

London
John M. Watkins
21 Cecil Court, Charing Cross Road
1917

Ιστότοπος αναφοράς: http://www.tertullian.org/

Απόδοση στα Ελληνικά, επιμέλεια παρουσίασης: Πυθεύς

Πηγή φωτογραφιών

♦

1. Τι μας φανερώνει ο Όμηρος περιγράφοντας σπήλαιο στην Ιθάκη με το παρακάτω δυσνόητο εδάφιο;

«…αὐτὰρ ἐπὶ κρατὸς λιμένος τανύφυλλος ἐλαίη,
ἀγχόθι δ᾽ αὐτῆς ἄντρον ἐπήρατον ἠεροειδές,
ἱρὸν νυμφάων αἱ νηϊάδες καλέονται.

ἐν δὲ κρητῆρές τε καὶ ἀμφιφορῆες ἔασιν
λάϊνοι: ἔνθα δ᾿ ἔπειτα τιθαιβώσσουσι μέλισσαι.
ἐν…

View original post 7,176 more words

Οι Κρόου (Crow)

Χείλων

Στο εξώφυλλο απεικονίζεται η σημαία του Έθνους των Crow

Γράφει ο Χείλων

Οι Κρόου (Crow) ή Αμπσαρόκα ή Απσααλουκέ (Absaroka ή Apsaalooké) είναι φυλή Ινδιάνων της Βορείου Αμερικής που διαβίωναν στην κοιλάδα του ποταμού Γιελοουστόουν (Yellowstone) και σήμερα εδρεύουν νότια της περιοχής Μπίλλινγκς (Billings) στην Μοντάνα. Η διάλεκτος Κρόου ανήκει στις διαλέκτους Σιούαν της Κοιλάδας του Μιζούρι (Missouri Valley Siouan). Οι Κρόου διαχωρίσθηκαν από την φυλή Χιντάτσα (Hidatsa) στη σημερινή Βόρεια Ντακότα, περί το 1400-1500 (σύμφωνα με την πολιτισμική ανθρωπολογία) ή το 900-1000 (σύμφωνα με την γλωσσική ανθρωπολογία).

Περιοχή Crow

Ιστορία

Το όνομα Απσαλουκέ (Apsaalooké) που σημαίνει «παιδιά των πτηνών με το μεγάλο ράμφος» δόθηκε από τους Χιντάτσα (Hidatsa) μια συγγενική φυλή Siouan. Το πουλί από το οποίο έλαβαν το όνομα (πιθανώς έχει εκλείψει) ήταν πτηνό με διχαλωτή ουρά όμοιο με κίσσα. Οι Γάλλοι διερμηνείς μετέφραζαν το όνομα ως άνθρωποι των κοράκων (people of the Crows)…

View original post 3,224 more words

Ανακαλύφθηκε βυθισμένη πόλη που ένωνε την αρχαία Ελλάδα με την Αίγυπτο

Επιστημονικός

Εκπληκτικά ευρήματα πολιτισμού από μία πόλη μύθο, την οποία κατάπιε η Μεσόγειος Θάλασσα και θάφτηκε κάτω από τόνους άμμου και λάσπης, φέρνουν στο φως συνέχεια οι αρχαιολόγοι στην περιοχή της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου.

Ανακαλύφθηκε βυθισμένη πόλη που ένωνε την αρχαία Ελλάδα με την Αίγυπτο!!

Το λιμάνι Θώνις – Ηράκλειο φέρεται να λειτουργούσε σαν μια «Αλεξάνδρεια πριν την Αλεξάνδρεια», μια υποχρεωτική πύλη εισόδου στην Αίγυπτο του 1.000 π.Χ. ενώ οι έρευνες αποκαλύπτουν απίστευτα διατηρημένα ναυάγια, άγκυρες, αγάλματα, χρήματα, και τεράστιες επιγραφές.

Η χαμένη πόλη που ήταν γνωστή ως Θώνις στους Αιγύπτιους και Ηράκλειο στους Ελληνες ανακαλύφθηκε το 2000 από τον Γάλλο αρχαιολόγο Φρανκ Γκοντιό και έπειτα από 13 χρόνια επίπονων ανασκαφών χιλιάδες ευρήματα έρχονται στο φως.

Μέχρι τώρα έχουν βρεθεί περισσότερα από 64 ναυάγια, 700 άγκυρες, χρυσά νομίσματα, «βάρη» από την Αθήνα (είναι η πρώτη φορά που βρέθηκαν σε Αιγυπτιακό έδαφος) και τεράστιες επιγραφές γραμμένες στα αρχαία ελληνικά και αιγυπτιακά αναδεικνύοντας…

View original post 7 more words

Τα μυστικά του Παλίμψηστου του Αρχιμήδη

Επιστημονικός

Τα σημαντικότερα πορίσματα της νέας μελέτης του περίφημου «Παλίμψηστου» του Αρχιμήδη, που αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές για τον μεγάλο μαθηματικό της αρχαιότητας, εκδίδονται τώρα στα ελληνικά με επιμέλεια του αν. καθηγητή Ιστορίας των Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Γιάννη Χριστιανίδη.

«Πώς ένα μεσαιωνικό βιβλίο του 10ου αιώνα ανατρέπει παγιωμένες απόψεις για τα αρχαία ελληνικά μαθηματικά» είναι ο υπότιτλος, που έχει επιλέξει ο κ. Χριστιανίδης για το βιβλίο. «Εκατό χρόνια μετά από την πρώτη ανάγνωση του Παλίμψηστου από τον φιλόλογο Γιόχαν Λούντβιχ Χάιμπεργκ, τώρα έρχονται στο φως στοιχεία, που εκείνος δεν είχε κατορθώσει να διαβάσει και επομένως ήταν άγνωστα», όπως λέει ο ίδιος στην εφημερίδα το «Βήμα».

Ο λόγος είναι, ότι σήμερα προηγμένες τεχνολογικές μέθοδοι επιτρέπουν στους ερευνητές να δουν κυριολεκτικά κάτω και πίσω από τις γραμμές. Διαβάστηκαν έτσι, αράδες που βρίσκονταν ακριβώς στο δίπλωμα του χειρογράφου, στη ράχη του δηλαδή και λέξεις φθαρμένες από το χρόνο. Σ΄ αυτό βοήθησαν πολύ…

View original post 747 more words