A Short Analysis of Thomas Hardy’s ‘Beeny Cliff’

Interesting Literature

On one of Hardy’s classic ‘Poems of 1912-13’

‘Beeny Cliff’ is one of Thomas Hardy’s best-loved poems, and belongs to the ‘Poems of 1912-13’ which he wrote in the wake of the death of his first wife, Emma. Although he and Emma had been estranged for many years when she died, her death provoked Hardy to revisit his memories of their life together and to pen some of the finest poems about loss and longing in the English language. ‘Beeny Cliff’, which deserves closer analysis than it usually receives, is one such poem.

Beeny Cliff

O the opal and the sapphire of that wandering western sea,
And the woman riding high above with bright hair flapping free –
The woman whom I loved so, and who loyally loved me.

The pale mews plained below us, and the waves seemed far away
In a nether sky, engrossed in saying their ceaseless…

View original post 595 more words

Advertisements

POETRY IN TWO LANGUAGES

The Word Again

 

Tonight
I don’t know how to write
Is this a new state of mind?

 

Tonight
The words have a headache
As I am tired of them…

Tonight
Not a single thought comes to my mind
The paper is empty
And I wait, wait
From the skies of thought
Words descend
And they fill in
The cracks of my soul…

 

Arlind Farizi (Macedonia, 1984)

From: “Poem Between Two Summers”
Struga Poetry Evenings

 

ΛΕΞΕΙΣ ΞΑΝΑ

Απόψε

δεν ξέρω τί να γράψω.

Eίναι κι αυτό κατάσταση μυαλού;

 

Απόψε

οι λέξεις έχουν πονοκέφαλο

και με κουράζουν.

Απόψε

καμιά σκέψη δεν έρχεται στο νου

άγραφτο το χαρτί

και περιμένω, περιμένω

σαν απ’ τη σκέψη τ’ ουρανού

οι λέξεις κατεβαίνουν

για να καλύψουν

της ψυχής μου τις χαραματιές
Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη//Translated by Manolis Aligizakis

 

 

ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ//EROTIKOS LOGOS

ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ//POEM BY GEORGE SEFERIS

 

ΕΡΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

 

Α’

 

Ρόδο της μοίρας, γύρευες να βρειςνα μας πληγώσεις

μα έσκυβες σαν το μυστικό που πάει να λυτρωθεί

κι ήταν ωραίο το πρόσταγμα που δέχτηκες να δώσεις

κι ήταν το χαμόγελο σου σαν έτοιμο σπαθί.

 

Του κύκλου σου το ανέβασμα ζωντάνευε τη χτίση

από τ’ αγκάθι σου έφευγε του δρόμου ο στοχασμός

η ορμή μας γλυκοχάραζε γυμνή να σ’ αποχτήσει

ο κόσμος ήταν εύκολος, ένας απλός παλμός.

 

 

EROTIKOS LOGOS

 

I

 

Rose of fate, you looked for ways to wound us

but you bend like the secret to be redeemed

and the command you chose to give us was beautiful

and your smile was like a ready sword.

 

The accent of your circle brought the world to life

the path of a deep thought emerged from your thorn

our urge dawned sweet and naked to possess you

the world was as easy as a simple heartbeat.

 

NEO-HELLENΕ POETS, An Anthology of Modern Greek Poetry: 1750-2018, Translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, 2018

ΑΓΑΠΗ ΔΥΟ ΔΕΝΤΡΩΝ//LOVE OF TWO TREES

The Love of Two Trees

Two trees were madly in love
The vindictive woodchopper
Cut their trunks off
He took them home
By chance the two trees met in the fire place
They embraced happily
And burned together.

Hussein Habasch (1970) Afrin, Kurdistan

Translated by Muna Zinati

ΑΓΑΠΗ ΔΥΟ ΔΕΝΤΡΩΝ

Δυο δέντρα αγαπιόντουσαν βαθειά

κι ο άσπλαχνος τα `κοψε ξυλοκόπος

που τα `φερε στο σπίτι του

όπου τυχαία συναντήθηκαν στο τζάκι

κι ευτυχισμένα αγκαλιάστηκαν

μαζί για να καούν

 

Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη//Translated by Manolis Aligizakis

 

***

Mercy

A bird built his nest
Atop a high tree
The tree called God
I beg you God
Do not send storms in my direction.

Hussein Habasch (1970) Afrin, Kurdistan

ΕΛΕΟΣ

 

Ένα πουλί φωλειά `χτισε ψηλά

στου δέντρου την κορφή

και το δεντρό κάλεσε το Θεό

Θεέ μου σε παρακαλώ

μη στείλεις καταιγίδες προς τα εδώ

 

Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη/Translated by Manolis Aligizakis

 

Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry

 

ΠΟΙΗΜΑ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ//POEM BY ODYSSEUS ELYTIS

ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Ι

Ο έρωτας

το αρχιπέλαγος

κι η πρώρα των αφρών του

κι οι γλάροι των ονείρων του

στο πιο ψηλό κατάρτι του ο ναύτης αρμενίζει

ένα τραγούδι

 

Ο έρωτας

το τραγούδι του

κι οι ορίζοντες του ταξιδιού του

κι η ηχώ της νοσταλγίας του

στον πιο βρεμένο βράχο της η αρραβωνιαστικιά προσμένει

ένα καράβι

 

Ο έρωτας

το καράβι του

κι αμεριμνησία των μελτεμιών του

κι ο φλόκος της ελπίδας του

στον πιο ελαφρό κυματισμό του ένα νησί λικνίζει

τον ερχομό.

 

 

 

FOR THE AEGEAN

 

I

 

Eros

the archipelago

and the bow of its froths

and the seagulls of its dreams

on its highest mast the sailor waves

a song

 

Eros

its song

and the horizons of its journey

and the echo of its nostalgia

on her wettest rock his fiancée awaits

a ship

 

Eros

its ship

and the nonchalance of its summer winds

and the jib of its hope

on its lightest undulation an island rocks

the homecoming.

 

 

NEO-HELLENIC POETS, An Anthology of Modern Greek Poetry: 1750-2017, Translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, 2018