Γιώργος Θέμελης: Ακολουθία (I)

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Ακολουθία (I)

Ίσως ν’ αποκοιμήθηκαν και δεν ακούγεται τίποτα
Στον ουρανό και στη γη. Ίσως να ’χουν πεθάνει
Έναν άφθαρτο θάνατο μαζί με τ’ αγάλματα,
Που κέρδισαν την εντέλεια και δεν ελπίζουν.

(Όμως τ’ αγάλματα μιλούν κι ας μην τ’ ακούει κανείς,
Προφέρουν ονόματα νεκρών, προσεύχονται για τους ανθρώπους.)

Ίσως ν’ αποκοιμήθηκαν οι Άγγελοι. Μα πιο πολύ
Έχουν σβήσει το βλέμμα μας σαν τα καράβια του άλλοτε,
Που άφησαν πίσω τα τελευταία κουρέλια τους
Στις ράχες των θαλασσών, ανεμίζοντας την ανάμνηση.

Το χιόνι είναι πιο καθαρό απορροφώντας τάφους και σχήματα,
Γράφοντας ίχνη και σταυρούς στην άγραφη όραση.
Το χιόνι είναι πιο διάφανο απ’ τη στεγνή τούτη λευκότητα
Από στιλπνό χαρτί σκεπάζοντας τις εικόνες.

Η απουσία είναι μια νύχτα χωρίς άνεμο…

Όμως το τίποτα μπορεί να ’ναι το σχήμα μιας υπόσχεσης
Σβήνοντας το χθες και το αύριο μέσα σε μια νηνεμία,
Όπως τα χιονισμένα κοιμητήρια όπου κοιμάται ο χρόνος
Αφήνοντας τα…

View original post 28 more words

Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry 1750-2018

Poem by Kiki Dimoula

SINGLE STROKES OF THE PEN

You may easily describe and explain me

with single strokes of the pen

it isn’t boring

during the winter nights

a firm stroke you may draw up front

thrust it in vertically

these will be my beliefs

another one you may draw from the opposite direction

thrust it deep into the center of the first

appropriately that the first one

will seem exhausted

place some long ones next to the short

the vague ones next to the underlined

to underscore my inclinations

make sure these don’t ever end

unless my explanation is shortened

scatter a few

of my objections

to all directions

add two long strikes in the center

and between them the void of the inevitable

now with the pencil

(or your imagination)

make sure some mist hangs

over all these 

since with just one stroke of the pen

you can’t explain my sorrow

https://www.lulu.com/account/projects/vznd2p?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/1926763513

Wheat Ears – Selected Poems

From the Book EL GRECO

Pilgrimage

Trembling steps, scared

mesmerized anticipation

sweet wonderment

steps on a pilgrimage

to the holy enclave

where man opened

the gates of heaven for the eyes

of a hungry world

steps one by one upwards

the staircase upholding hope

towards the cosmos of

man, of a Giant

a cosmos which still stands

between the shiver of wheat

and the pain of asphodels.

Thoughts on a pilgrimage

between doubt, fear, anxiety,

sweet wonderment

thoughts one by one upwards

between your constant agony

to achieve the impossible

your passion to fight

for your ethereal world.

My steps upwards toward

the celestial world of

my great ancestor’s

on the same path with

his Cretan glance which

sees through the world

as the sunlight through a crystal

his Cretan glance which

orates to the golden wheat fields

vapors of spring

shades of a July’s waist

respectful steps which lead

to the zenith of his accomplishment

where man simply

becomes God

where God simply

becomes Man.

https://www.lulu.com/account/projects/y26q9n?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/B0BKHW4B4S

Αλέκος Λούντζης, Τρία ποιήματα

To Koskino

ΧΑΜΕΝΟ ΣΚΙΤΣΟ Α.Κ.

Αδύνατη βιογράφηση ενός
πατρός και πατρίδος του εαυτού του
πόσο μάλλον κανενός
Κι ας τον είπαν “εθνικό”
Μ’ ένα στιλέτο χιούμορ

Σύμβολο ακατάλυτο, φριχτό
απρόσιτος σε ξένους και δικούς του
σαν ραγισμένο βάζο
αυτός, ο ισοβίως νέος
απρόσωπος ποιητής

*

ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΟΙ

Κατ΄ αρχήν
Σου ΄ρχονται
Πάντοτε καταπάνω σου

Απρόσιτοι, αδίστακτοι, αναίτιοι

Οι επόμενοι
Μ’ όλα τα φριχτά στερητικά τους
Εμείς
Με τα φριχτά δικά μας στερητικά
Μαζί και χώρια
Μ’ όλες τις προφανείς συνέπειες

Πάντοτε πάνω σου

Καθότι σειρά σου

Σου ‘ρχονται
Χωρίς φωτιά χωρίς μάχαιρα
με χάδια στοργικά
αλλάζει ο κόσμος δέρμα

*

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Οι πιο μετριοπαθείς
στο τέλος κοιτάνε την καριέρα τους
μάλλον άχρηστοι για τη συλλογική υπόθεση

Οι πιο παθιασμένοι
μελετούν να σώσουν τον κόσμο των άλλων
συχνά επικίνδυνοι για τη συλλογική υπόθεση

Οι πάντοτε και παντού Άλλοι
πασχίζουν στα περιθώρια της σελίδας
γιατί εκείνοι είναι η συλλογική υπόθεση

Οι γύπες πάλι

View original post 24 more words

Neo-Hellene Poets, an Anthology of Modern Greek Poetry 1750-2018

Poem by GEORGE VIZYENOS

COUPLETS

I decided never to fall in love, I wished

to shield my heart and keep it safe.

But grow mature if you can and when you mature

it won’t be difficult to make me love you.

The highest grace cannot be hidden in another,

but shows when innocence adorns her beauty.

I hoped that I could have a small place in your soul

but you ignored me when I stood in line with people.

Since you have recognized your error, correct it 

or become the game and joke of all the world.

If I dislike your error and not some other person’s,

remember that we always reap just what we sow.

Oh, let me be, and let my peace go undisturbed,

my heart cannot be yours to tear to pieces.

https://www.lulu.com/account/projects/vznd2p?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/1926763513