Η Πρωτοχρονιά του μοιραίου έτους 1922

ΕΛΛΑΣ

Εκατό χρόνια από την τελευταία Πρωτοχρονιά της Μικρασίας, την Πρωτοχρονιά του μοιραίου έτους 1922, ας στρώσουμε τη θύμησή της με ροδανθούς και υάκινθους, αφήνοντας τη φαντασία να μας σεργιανίσει σε παρα­δείσους χαμένους αλλά όχι ξεχασμένους: Το Αϊβαλί, τα Αλάτσατα, το Αδραμύτιο και τοΑίδίνι, τα Βουρλά, το Δικελί, την Έφεσο και τον Τσεσμέ, τη Μενεμένη και τα Μουδανιά, το Μαρμαρίσι και τα Μοσχονήσια, την Προύσα, την Πάνορμο και την Πέργαμο, τη Σινώ­πη, τη Σαμψούντα και την Τραπεζούντα, τις Φώκιες και τη Σμύρνη, το “Διαμάντι της Ανατολής”, το “Στέμμα της Ιωνίας” την “πόλη του θρύλου και του πόνου”…

View original post 1,789 more words

Titos Patrikios-Selected Poems

TITOS PATRIKIOS — SELECTED POEMS

ΑΝΤΙΔΙΚΕΙΕΣ//LIGITATIONS

ΠΡΙΝ ΑΠ’ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

Αυτός ο πάγος που αποδέχτηκα

όλο κι απλώνει

μέσα κι έξω.

Απ’ το γυμνό βουνό μου

πάνω από συνωστισμούς σωμάτων κι αισθημάτων

κερδίζοντας ρτα σύνολα που θέλησα

βλέποντας μόνο δάση

πάλι πεθαίνω για ένα δέντρο.

Ένα δέντρο…ένα πρόσωπο…

Και πια δεν ξέρω

αν διάλεξα τη μοναξιά

ή αν μου την επιβάλατε.

Καθώς απλώνει ο πάγος

δεν καταδέχομαι

να ζητήσω τη βοήθεια σας.

BEFORE SILENCE

This frost that I’ve accepted

slowly spreads

inside and out;

from my naked mountain

over the crowding of bodies and sentiments

gaining the total I wished,

seeing only the forest

I die for a tree, a face.

I don’t know anymore

whether I chose loneliness

or you have imposed it upon me.

As the frost spreads

I don’t humble myself

to ask for your help.

Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume II

Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume II

Exercises (1950-1960)      

Η ΝΥΧΤΑ ΕΝΟΣ ΜΟΝΑΧΟΥ

Πικρά πούναι τα έπιπλα μες σρτο δωμάτιο του μονάχου.

Το τραπέζι είναι ένα ζώο ξυλιασμένο απ’ το κρύο,

η καρέκλα ένα παιδί που χάθηκε στο χιονισμένο δάσος,

ο καναπές ένα δέντρο γυμνό, πεσμένο απ’ τον άνεμο.

Κι όμως, σε λίγο, συνβτελείται εκεί μέσα

μια στρογγυλή, διαυγής σιωπή σαν το γυαλί στο πυροφάνι,

κι εσύ, σκυμένος όλος πάνω απ’ αυτό το κούφωμα,

κοιτάζεις μες απ’ το γυαλί τους διάφανους

φωτισμ’ενους βυθούς με τις κρυστάλινες ρωγμές τους,

       βαθυπράσινες,

με την παράξενη θαλάσσια βλάστηση, κοιτάζεις

τα ρόδινα, απαθή, νεγάλα ψάρια

με τις πλατιές, ευγενικές κινήσεις, τόσο που δεν ξέρεις

αν ερευνούν, παραμονεύουν, προφυλάσσονται ή ρεμβάζουν

γιατί τα μάτια τους είναι τόσο ανοιχτά σαν κατάκλειστα.

Όμως αυτό δεν έχι σημασία. δε φτάνει τάχα

η κίνηση τους πούναι σαν την ομορφιά και την ακινησία;

NIGHT OF A LONER

How bitter the furniture are in the room of a loner.

The table resembles an animal frozen in the cold;

the chair looks like a child lost in the snowed up forest;

the couch is a naked tree pushed over by the wind.

Yet, in a while, something is conducted in here:

a round, pellucid silence like the glass of the boatman

and you, stooped over that glass, you see

the diaphanous sunlit sea floor with its crystal,

            dark green schisms

with the exquisite sea verdure; you stare at

the rosy, apathetic, big fishes

with their wide, gentle movements, and you don’t know

whether they look for something, they lurk, take

refuge or saunter aimlessly, since their eyes

are so wide open as if totally shut.

However, this is irrelevant. Isn’t really enough

that their movements are both beautiful

           and motionless?

Άγαλμα της θεάς Υγείας ανακαλύφθηκε στην αρχαία πόλη των Αιζανών

ΕΛΛΑΣ

Το άγαλμα της Υγείας ανακαλύφθηκε στη νότια πτέρυγα της αγοράς της αρχαίας πόλης των Αιζανών, που γνώρισε περίοδο ακμής το 2ο και τον 3ο αιώνα μ.Χ.

View original post 237 more words

Yannis Ritsos-Poems, Selected Books

Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume I

Αντικαταστάσεις//Replacements

Αναπότρεπτα

Κάτω είναι οι σύνεδροι. Επάνω ακούγεται διακριτική μουσική.

Αυτοί μιλούν για το έγκλημα. Οι άλλοι για την παραγωγή των μήλων.

Αυτός, κρυφά, κάτω απ’ το επίσημο τραπέζι με τα κηροπήγια

χτυπάει με το πόδι το ρυθμό της μουσικής, ζητώντας να κρατήσει

κάτι απ’ το μερτικό του σε ανεξαρτησία, ενώ γνωρίζει κιόλας

πως τ’ όνομα του είναι πρώτο και στους καταλόγους προγραμμένων.

Unavoidable

The delegates are downstairs Discreet music is heard from

upstairs

These talk about the murder The others for the apple crop

Secretly under the official table with candleholders

follows the rhythm of music with his foot trying to retain

some of his share of independence while he already knows

that his name is first in both lists of the pre-convicted