«ΜΑ ΤΟΝ ΑΜΕΤΕΡΑ ΓΕΝΕΑ ΠΑΡΑΔΟΝΤΑ ΤΕΤΡΑΚΤΥΝ ΠΑΓΑΝ ΑΕΝΑΟΥ ΦΥΣΕΩΣ»
(Όρκος Πυθαγορείων)
Η περίφημη Τετρακτύς του Πυθαγόρα, έχει καί πρακτική και επιστημονική εφαρμογή, αλλά και είναι ένα φιλοσοφικό και θεοσοφικό κατασκεύασμα, στήν σφαίρα του λογικού και του υπερβατικού με πολυδιάστατες ερμηνείες και συμβολισμούς οι οποίοι αποσυμβολιζόμενοι από τους μυημένους αποκαλύπτουν κοσμικές-βιολογικές-ηθικές ιδιότητες-γνώσεις.
Από τή μερική ετυμολογία τής λέξης προκύπτει ότι ηΤετρακτύς είναι ένας αριθμός τέσσαρα. Ο αριθμός όμως τέσσαρα στήν εποχή τού Πυθαγόρα παριστάνονταν μέ τό τέταρτο κατά σειρά γράμμα τής Ελληνικής αλφαβήτου, τό Δέλτα (Δ). Συνεπώς η Τετρακτύς εκφράζεται στους αδαείς και αμυήτους μέ τό Δ καί συμβολίζεται μ’ ένα γεωμετρικό τρίγωνο πού όπως θά πούμε παρακάτω, είναι ισόπλευρο.
Η Τετρακτύς, κατά τόν Πορφύριο (233 μ.Χ.), είναι τό άθροισμα τών τεσσάρων πρώτων αριθμών (1+2+3+4=10). Ήταν δηλαδή η δεκάδα, πού σύμφωνα μέ τήν Πυθαγόρεια άποψη τού Ιερατικού κώδικα (όλοι οι αριθμοί αθροιζόμενοι, ανάγονται σέ μονοψήφιους), ισοδυναμεί μέ…
View original post 462 more words