Sine Lege, Ζητείται ποιητής

To Koskino

παλιοθήλυκο εσύ αντίφα*

όλοι οι ποιητές περπατούν σκυφτοί
το κεφάλι τους γέρνει μπροστά
οι ώμοι τους θα ξεκολλήσουν θαρρείς από το σώμα τους
λες και παλεύουν να φυλακίσουν το μέλλον
να το προλάβουν
να το κάνουν όμορφο
για να μας το παραδώσουν
οι ποιητές μας είναι οι προπομποί μας
η πατησίων μας φάνηκε εξωτική κι απόψε
χώρος διακίνησης ναρκωτικών προστατευόμενος από την αστυνομία
έτσι έγραφε
υπάρχω για να ληστεύω την ανυπαρξία*
είπε ο ποιητής
και κάποιος δάκρυσε
ο φόβος του θανάτου είναι η έμπνευση
μόνο ο έρωτας και η ποίηση νικούν το θάνατο
αν ξαναγινόμουν δεκαπέντε
θα άκουγα μόνο χιπ χοπ
εσύ;
δώστε μου έναν ευθυτενή ποιητή!

*στίχοι του γιάννη πατίλη

*Από τη συλλογή “π”, εκδόσεις Bibliotheque, 2021.

View original post

Σταύρος Ζαφειρίου: Β’ Υπάρχει, σου είπα, κάποιος άλλος δρόμος…

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Οδυσσέας Ιωάννου, Σαν ναυαγός
(τραγούδι: Δημήτρης Μητροπάνος & Βασίλης Παπακωνσταντίνου / δίσκος: Το παιχνίδι παίζεται (2010))

Β’ Υπάρχει, σου είπα, κάποιος άλλος δρόμος…

Υπάρχει, σου είπα, κάποιος άλλος δρόμος
πέρα απ’ αυτόν που οι χάρτες σημαδεύουν,
μα να γυρίσεις πρέπει τα πανιά.

Κι ο γλάρος πέταξε με τα φτερά των γλάρων.
Και ο τρελός τραγούδησε
το αστόχαστο τραγούδι των τρελών.
Κι ο ναυαγός ξενύχτησε
ν’ αδειάζει με τις χούφτες του τη βάρκα.
Μόνο ο τυφλός,
που δεν μπορούσε αποστάσεις να μετρήσει
ούτε όρια,
έμεινε ν’ αφουγκράζεται τ’ ανήσυχα νερά.

Επάνδρωσα καράβια επιστροφής.
Στο μεσιανό κατάρτι ζήτησα να με δέσουν
κι άκουσα των σειρήνων την κραυγή.

«Τρία κορίτσια βγαίνουνε περίπατο στο Σόχο,
απ’ τ’ ανοιχτά πουκαμισάκια τους γυμνά
τα δεκαέξι χρόνια τους αφρίζουν.
Τρεις έφηβοι στου Τίβερη τις όχθες ψάχνουν στόχο,
παίζουν στα χέρια τους φαλτσέτες και φτερά.
Μοίρα καμιά σιμά τους δεν γνωρίζουν.

Τρία κορίτσια απόψε…

View original post 103 more words