Titos Patrikios-Selected Poems

Titos Patrikios-Selected Poems

ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΜΈΝΟΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

«Δεν έχω ωραία μπούτια;» του `λεγε

μια πουτάνα σηκώνοντας το φουστάνι

«πιάσε να δεις, ποιάσε τα βυζιά μου»

Κι εκείνος τράβηξε τα χέρια

ακόμα πιο βαθιά μες στα μανίκια

της παλιάς, ξαναβαμμένης χλαίνης του.

THE EXILE’S RELEASE

Don’t I have beautiful legs?

The prostitute asked him raising her skirt,

come touch me, touch my breasts

and he pushed his hands

deeper in the sleeves

of his old worn out overcoat.

The Second Advent of Zeus

ΣΧΗΜΑΤΑ ΛΟΓΟΥ

Νοτιάς ανάμεσα σε κέδρους μελωδία δαχτύλων στης άρπας τις χορδές

αδέσμευτο αγέρα γέννημα γαλανός πόντος

πεπερασμένο γης φιλοτέχνημα ασίγαστο αστροπελέκι

Απρίλη ραδίκι ανθισμένο λησμονημένη μελωδία

αμφίβολη ισορροπία νου περήφανο γεράκι

αγνό χειλιών αντάμωμα ύμνος πανάρχαιος

εικόνα γυναίκας γυμνής έρωτα παρανάλωμα

κάτασπρα κύκνου φτερά Αύγουτσος με μελτέμια

ζητιάνου χέρι απλωμένο ευλογία πλεονάσματος

καϊκι προτού τη βάφτισή του παιδιού γραντζουνισμένο γόνατο 

ψίθυρος κληματαριάς γλυκός Δευτέρας γαλήνιο λυκόφως

πετιμέζι και ανθότυρος άμεμπτα στολίδια του σπιτιού

γρανίτης και σχιστόλιθος μέλη γλυπτού κι αγάλματος

ατέλειωτο γαλάζιο τ’ ουρανού κίτρινοι σιτοβολώνες

ξεραμένες πευκοβελόνες απούσα η ελπίδα για δροσιά

αναρίθμητα φώτα της πόλης ζητιάνου χέρι αδειανό

αγέρας στα παραθυρόφυλλα ξερό ψωμί στο περβάζι

γαλανή ατίθαση θάλασσα αμέτρητα κοχύλια κι όστρακα

κοκκινωπά φθινοπωρινά φύλλα κυλούν δάκρυα αποχωρισμού

διαβάτης λειβαδιών και διαδρόμων μελανιασμένη μοίρα του αθώου

είμαι

METAPHORS

South wind among the cedars cadence of fingers over harp strings

insubordinate son of the wind light-blue sea

finite earthly work of art unstoppable thunderbolt

April flowering dandelion forgotten melody

ambivalent mental balance proud young hawk

first innocent kiss ancient hymn 

image of naked woman erotic consummation

snow-white swan feathers rough seas of August

begging hand of beggar blessing of your plentiful

caique before its christening the boy’s scratched knee

sweet whisper of the grapevine serene Monday twilight

treacle and cream cheese impeccable house blessings

granite and slate limbs of glyph and statue

endlessness of blue sky yellow wheat fields

dry fallen pine needles wish expected moist

innumerable city lights the beggar’s empty cup

wind hits the window shutters bread hardened on the shelf

glaucous insubordinate sea abundant conches and shells

reddish autumn leaves falling teardrops of separation

wanderer of plains and corridors darkened fate of innocence

I am

Δημήτρης Τρωαδίτης, Τρία ποιήματα

To Koskino

ΣΚΕΨΕΙΣ ΗΛΙΟΚΥΜΜΑΤΑ

Σκέψεις ηλιοκύμματα
Ξεσηκώνουν σάλο
Τα πρόσωπα της νύχτας φωτίζονται
Κουρσεύουν κάστρα
Και τυφλωμένες μελαγχολίες
Στις χαραγματιές του χρόνου

*

Η ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΑΤΗΜΕΝΗ

Η αθωότητα πεθαίνει απατημένη
Τα σύγχρονα κώνεια καταβροχθίζονται
Σε στενωπούς καταστημάτων
Σωριάζονται με ενδοφλέβιες εμπορικότητας

*

ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΕΥΣΕΙ

Αγωνιούμε να συνταιριάξουμε το χρόνο
Ελπίζουμε να καλοκαιρεύσει
Να πλεύσουν σε μια κατεύθυνση
Τα καράβια
Να κυριεύσουμε τις αισθήσεις
Νησιά απάτητα
Με άγνωστα ονόματα

View original post