Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume III

YANNIS RITSOS-Poems, Selected Books, Volume ΙII

Ημερολόγια Εξορίας//Exile Diaries

22 Νοεμβρίου//November 22nd

Παγωμένη λιακάδα. Δεν κοίταξα τα χρώματα.

Δεν γύρισα τα μάτια προς τα κεί.

Δεν ξέρω άλλο απ’ τη στάχτη του τσιγάρου μου

κι απ’ το βάρος αυτής της στάχτης.

Συλλογιέμαι τα πιο άσχετα πράματα.

Τις νύχτες, μόλις κάνουμε μεις να κοιμηθούμε

ξυπνάνε τα ποντίκια

περνοδιαβαίνουν στο τραπέζι

ροκανάνε τις μύτες των παπουτσιών και τα χαρτιά μας

κάθουνται στα σκαμνιά που καθόμαστε

πίνουν το λειψό λάδι απ’ το κουτί της κονσέρβας

και την άλλη μέρα βρίσκουμε μια τρύπα στο ψωμί μας

και τα χνάρια των ποδιών τους στο τραπέζι.

Η Δευτέρα πια ώς την άλλη της άκρη

είναι γεμάτη τρύπες και μικρούς σταυρούς από σκόνη.

22^nd of November

Frosty sunshine; I didn’t look at the colors;

I didn’t turn my eyes towards them.

I know of nothing but my cigarette

and the weight of its ash.

I contemplate on the most bizarre things.

During the nights, soon as we lay down,

the rats wake up,

walk around the table, gnaw edges

of our shoes and our papers; they sit on

our stools, lick the leftover oil off the cans

and we always find holes in our bread and

traces of their feet on the table.

Monday is usually full of holes and small

crosses of dust from one end to its other.

Yannis Ritsos-Poems, Selected Books, Volume II

YANNIS RITSOS-Poems, Selected Books, Volume ΙI

ΑΓΡΥΠΝΙΑ/VIGILANCE —GUARDING EVENING STAR

After the Rain

(4^ο απόσπασμα//4^th excerpt)

Περίεργο αλήθεια πώς μεγαλώνουν τόσο γρήογρα τα παιδιά.

Όταν λες πεινάω και σου λένε δεν έχει ψωμί —

ανάμεσα στις δυο λέξεις έχεις μεγαλώσει είκοσι χρόνια.

Απ’ το γήπεδο με τα ξερόχορτα ακούγονται οι φωνές τους

μεγαλωμένες, δυνατές, όπως είναι ο πόνος στος τομάχι

όπως το τραίνο φορτωμνένο κάσες φυσίγγια που περνάει

       απ’ το τούνελ.

Πότε-πότε φαίνεται η μπάλλα τους πάνου απ’ τις κόκκινες

       πλυμένες στέγες

γράφει μια καμπύλη σα να φτιάχνει ένα γεφύρι που σμίγει

τις δυο άκρες της πολιτείας, μπορείς από τούτο το γεφύρι

να περάσεις τον ουρανό. Μια στραπή είναι κρυμμένη στους

       λόφους

όπως μια προκήρυξη στις τσέπες των παιδιών.

Κι ο αποσπερίτης είναι η μπάλλα τους. Ψηλά που πήγε.

Strange, really, how fast children grow these days;

when you say I’m hungry and they tell you there’s

no bread— you grow twenty years between these

two words.

Their voices are heard coming from the playground;

adult voices, strong, like the pain in the stomach

like the train loaded with ammunition and going

           through a tunnel.

Sometimes their ball is seen over the red, washed roofs

           of the houses

sketching a curve as if designing a bridge that connects

the two edges of the city — passing over that bridge

you could reach the sky. Lightning hides behind

the hills, a proclamation in the pockets of the children.

And the evening star is their ball. How high it has reached.

Daily Dose of Bhagwad Gita

Be Inspired..!!

Quotes on Gita :‘If one reads Bhagavad-Gita very sincerely and with all seriousness, then by the grace of the Lord the reactions of his past misdeeds will not act upon him’Lord Shiva to Parvatidevi, Gita-Mahatmya.

No other philosophical or religious work reveals, in such a lucid and profound way, the nature of consciousness, the self, the universe and the Supreme. I will shall read (Youtube Link Attached) Gita verses from the book “Bhagvad-Gita As It Is” by Swami Prabhupada everyday.

Chapter 3 – Verse 13

Text 13 – The devotees of the Lord are released from all kinds of sins because they eat food which is offered first for sacrifice. Others, who prepare food for personal sense enjoyment, verily eat only sin.

Purport – The devotees of the Supreme Lord, or the persons who are in Kṛṣṇa consciousness, are called santas, and they are always in love with…

View original post 191 more words