Tasos Livaditis//Τάσος Λειβαδίτης

ΥΠΟΜΝΗΣΗ

Το δωμάτιο συνοικιακό, με λιγοστά έπιπλα, σαν περικοπή απ’
το Ευαγγέλιο — έτσι τέλειωσαν όλα γρήγορα κι η Ιωάννα κλαί-
γοντας πίσω απ’ το σταθμό, εξάλλου ήταν ένα μυστικό υπέροχο που
το ξεχνούσα μόλις πήγαινα να το πω, άνοιξα τότε τη θήκη του
βιολιού — και μόνο, καμιά φορά, με πιάνει το παράπονο και φοράω
τη γραβάτα μου μ’ έναν τέτοιο τρόπο, που να καταλάβουν, επιτέλους,
ότι είμαι από καιρό κρεμασμένος.
REMINDER

The room was in the suburbs, with a few pieces of furniture
like a Gospel quotation — so everything finished quickly and
Joanna cried and run back to the station; on the other hand it was
a secret that I’d forget it as I tried to mention it; then I opened the
violin case — and only, at sometimes when I grieve, I put on my
tie in such a way that they at least understand
I have been hanging for a long time.
~Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis
http://www.libroslibertad.ca
http://www.authormanolis.wordpress.com

Τάσος Λειβαδίτης//Tasos Livaditis

ΥΠΟΜΝΗΣΗ

Το δωμάτιο συνοικιακό, με λιγοστά έπιπλα, σαν περικοπή απ’
το Ευαγγέλιο — έτσι τέλειωσαν όλα γρήγορα κι η Ιωάννα κλαί-
γοντας πίσω απ’ το σταθμό, εξάλλου ήταν ένα μυστικό υπέροχο που
το ξεχνούσα μόλις πήγαινα να το πω, άνοιξα τότε τη θήκη του
βιολιού — και μόνο, καμιά φορά, με πιάνει το παράπονο και φοράω
τη γραβάτα μου μ’ έναν τέτοιο τρόπο, που να καταλάβουν, επιτέλους,
ότι είμαι από καιρό κρεμασμένος.
REMINDER

The room was in the suburbs, with a few pieces of furniture
like a Gospel quotation — so everything finished quickly and
Joanna cried and run back to the station; on the other hand it was
a secret that I’d forget it as I tried to mention it; then I opened the
violin case — and only, at sometimes when I grieve, I put on my
tie in such a way that they at least understand
I have been hanging for a long time.
~Τάσου Λειβαδίτη-Εκλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis
http://www.libroslibertad.ca
http://www.authormanolis.wordpress.com

Χλόη και Αλεξάνδρα-Ποίηση, σε μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη/Cloe and Alexandra-Poetry translated by Manolis

Στον μοναδικό μου αναγνώστη

Θα σε περιμένω.
Σε έναν σταθμό που δεν υπάρχει ακόμα.
Στο κέντρο εκεί της ερημιάς.
Γύπες θα κυκλώνουνε τα τρένα.
Φαλακρά μωρά θα κλαίνε γοερά.
Θα έρθεις.
Με ένα τρένο
που πια δεν λειτουργεί
χωρίς φρένα και μηχανοδηγό
κατρακυλάει στ’ αστέρια.
Όταν κατέβεις δεν θα μ’ αγκαλιάσεις.
Δεν θα μου πεις πως μ’ αγαπάς.
Μόνο θα σηκώσεις το χέρι
και τρυφερά θα στρώσεις το γιακά
απ’ το τριμμένο μου παλτό.

To my only reader

I’ll wait for you.
In a station not yet built.
There, in that center of loneliness.
Where condors swirl around the trains.
Where bald babies will wail loudly.
You will come.
On a train no longer in service
without brakes nor engineer
train that rolls among the stars.
When you’ll disembark you won’t hug me.
You won’t tell me ‘I love you’.
You will only raise your arm
and tenderly you’ll rearrange the collar
of my worn out overcoat

Το φιλί

 

Όσο με φιλούσες

περίμενα το άγγιγμα της γλώσσας,

το στριφογύρισμά της μέσα στο στόμα μου.

Όσο με φιλούσες

είχα την αναίδεια να κρίνω την τέχνη σου,

να μελετάω την υφή και την ένταση

απ’ τα χείλη σου.

Για να σωπάσω,

να πάψω να σε κρίνω,

ήθελα την πρόστυχη τόλμη σου.

The Kiss

While you were kissing me

I longed for the touch of your tongue

its twisting in my mouth.

While you were kissing me

I had the impertinence to judge your art

to evaluate the feel and intensity

of your lips.

To stop these thoughts

to stop judging you,

I craved for your obscene audacity.

 

Χλόη και Αλεξάνδρα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη

Cloe and Alexandra/Translation by Manolis Aligizakis

www.libroslibertad.com