ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΦΑΣΗ
Πώς μπλέχτηκαν τα πάντα, αυτόχειρες, ήρωες, μετανάστες, λεωφορεία,
καράβια απ’ την ανατολή, τραίνα απ’ τη δύση, λαχειοπώλες, σημαίες,
φοιτητικές εξεγέρσεις, αγάλματα, τεράστιες αφίσες,
πρατήρια βενζίνας, φιλοτελιστές, το ποδόσφαιρο, μπουκωμένοι σωλήνες,
διαρρήξεις Τραπεζών, κοσμηματοπωλείων, παιδεραστές, χαφιέδες—
θήραμα ο άνθρωπος του ανθρώπου, παιδί μου,—έτσι έλεγε—και πού
να κρύψεις
σε μια ρωγμή του θανάτου ένα ποίημα;—γιατί κι ο θάνατος, βλέπεις,
έχει κι αυτός τις ρωγμές του και τις παραλείψεις του, την ώρα
που μια γυναίκα βγαίνει απ’ το λουτρό δροσερή κι αναμμένη
και βάφει με βαθιά προσοχή τα παπούτσια του αντρός της στο μπαλκόνι
έχοντας λησμονήσει στην τσατσάρα της μια τούφα απ’ τα βρεγμένα
μαλλιά της.
FINAL AFFIRMATION
How everything got tangled up, suicidal men, heroes, émigrés, buses,
ships from the orient, trains from the west, lottery vendors, flags,
university upheavals, statues, huge billboards
gas stations, stamp collectors, football, the plugged pipes,
burglaries of Banks, of jewelry stores, pedophiles, informers –
man is the prey of another man, my child –this he said – and how
can you hide
the poem in a crack of death? – because, you see, even death
has its cracks and its omissions, at the time
when the woman comes out of the bath fresh and fired up
and with utmost attention she polishes her husband’s shoes
on the balcony, having forgotten her comb with a piece of
her damp hair.
Γιάννη Ρίτσου-Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
Yannis Ritsos-Poems/Translated by Manolis Aligizakis