ΚΙ ΙΣΩΣ αυτό, που ποτέ δεν καταλάβαμε, ήταν ότι έμεινε για
πάντοτε δικό μας,
γιατί ποιος κέρδισα ποτέ τη νύχτα ή τ’ όνειρο, και μες στο σπίτι ο
ένας με τον άλλον
ένα απλό κειμήλιο είμαστε, και μόνος του καθένας θα πεθάνει,
έτσι μέσα στο ανήσυχο βράδυ, αλλόκοτα φωτισμένο απ’ τους
πυρσούς,
είμαστε πάντοτε απροετοίμαστοι. Κι ήταν αυτή η συγκομιδή μας.
AND PERHAPS what we never understood was the only
thing left to us
because who could ever win the night or the dream and inside
the house one for the other
we were simply a heirloom and each of us will die
plainly in the disturbed evening, in a strange way lit by
the torches
we were always unprepared. And this was our harvest.
~Τάσου Λειβαδίτη-Επιλεγμένα Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Tasos Livaditis-Selected Poems/Translated by Manolis Aligizakis
http://www.libroslibertad.ca
http://www.authormanolis.wordpress.com
Mayanaam
vequinox
Manolis 