November 17th
Unbearable silence riddled by the bullets, bitter city
blood, fire, the fallen door, smoke, vinegar
who can say: I’m waiting from deep inside the black?
Young ropewalkers with oversize shoes, with a patch of fire on their foreheads,
red wire, red bird and the lone dog in the blockaded suburbs
while the most pale dawn appears behind the smoked up statues
and you can still hear the last cry fading in the streets
over the tanks, amid the random gunshots.
Then how can you sleep? Then how can you sleep?
-Diary of a Week
17 Νοεμβρίου
Βαριά σιωπή διάτρητη απ΄τους πυροβολισμούς, πικρή πολιτεία,
αίμα, φωτιά, η πεσμένη πόρτα, ο καπνός, το ξύδι,
ποιός θα πει περιμένω μέσα απ’ το μέσα μαύρο.
Μικροί σχοινοβάτες με τα μεγάλα παπούτσια μ΄έναν επίδεσμο φωτιά στο κούτελο,
κόκκινο σύρμα, κόκκινο πουλί και το μοναχικό σκυλί στ΄ αποκλεισμένα προάστια
ενώ χαράζει η χλωμότερη μέρα πίσω απ΄τα καπνισμένα αγάλματα
κι ακούγεται ακόμη η τελευταία κραυγή διαλυμένη στις λεωφόρους
πάνω απ΄τα τανκς μέσα στους σκόρπιους πυροβολισμούς..
Πως μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε; πως μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε;
–ΗμερολόγιομιαςΕβδομάδας
Yannis Ritsos-Selected Poems/ΓιάννηςΡίτσος-Εκλεγμένα Ποιήματα
Translated by Manolis Aligizakis/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
Mayanaam
vequinox
Manolis 