RECITING POETRY—ΑΠΑΓΓΕΛΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

POEM

Your image came to my mind

I took pencil and paper
to immortalize
your smiling lips
your playful eyes
to extol with words

but I tried very hard
and my fingers played
with the pencil
yet I found not a word
the poem of your image
to compose

ΠΟΙΗΜΑ

Στο νου μου ήρθε η μορφή σου

Πήρα μολύβι και χαρτί
τα χείλια σου τα γελαστά
για ν’ αποθανατίσω
τα παιγνιδιάρικά σου μάτια
με λόγια να παινέψω

μα έστυψα το νου
και το μολύβι έπαιξα
στα δάχτυλα δίχως
λέξη καμμιά να βρώ
το ποίημα της μορφής σου
για να γράψω

~AUTUMN LEAVES, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2015

DIMITRIS LIANTINIS-HOUR OF THE STARS/Translated by Manolis Aligizakis

LYRA

Winds sharpen their teeth
onto the willingness of fruit
with their red lips
like next day’s dawn.
Boys raise their arms high up
to the rosy contour of the moon’s breast.

ΛΥΡΑ

Χαράζουν οἱ ἄνεμοι τά δόντια τους
στήν προθυμία τῶν καρπῶν
μέ τά χείλια τους κόκκινα
σάν τό ἑπόμενο ξημέρωμα.
Τ’ ἀγόρια σηκώνουν τά χέρια ψηλά
γιά τῆς σελήνης τό ροδοκάμπυλο στῆθος.

~Δημήτρη Λιαντίνη-Οι Ώρες των Άστρων/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Dimitris Liantinis-Hour of the Stars/Translated by Manolis Aligizakis

VERNAL EQUINOX-ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

SUSPICION

She looks in your direction
from behind dark glasses
certain that she stares at you
at once you feel
embarrassed for your fat belly
and your gray beard you turn

your head the other way
as if to conceal how uncomfortable you are
being stared at by such a pretty blond

and you miss paying attention
to her faint smile resembling Mona Lisa’s
indeed she was gazing you
perhaps admiring your gray beard
or your straight posture
holding the handrail

of the Train rumbling along Kalithea

ΥΠΟΨΙΑ

Κοιτάζει προς τη μεριά σου
πίσω απ’ τα μαύρα γυαλιά
είσαι βέβαιος πως σε κοιτάζει
ξαφνικά αισθάνεσαι ντροπή
για τη μεγάλη σου κοιλιά
και για το γκρίζο σου το μούσι

και γυρίζεις το κεφάλι σου στην άλλη μεριά
σαν να θες να κρύψεις την αμηχανία σου
κάτω απ’ το βλέμμα τέτοιας όμορφης κοπέλλας

και χάνεις την ευκαιρία να διαπιστώσεις
το ανεπαίσθητο χαμόγελό της
σαν της Μόνα Λίζας
ναι, αληθινά, σε κοίταζε
ίσως να θαύμαζε τα γκρίζα σου μαλλιά
την ίσια σου κορμοστασιά
κρατώντας τη χειρολαβή του τρένου

στο δρόμο για την Καλλιθέα

~Εαρινή Ισημερία, ΕΝΕΚΕΝ, Θεσσαλονίκη, 2011
~Vernal Equinox, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2011
http://www.authormanolis.wordpress.com
http://www.ekstasiseditions.com
http://www.libroslibertad.ca

IMAGES OF ABSENCE-ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ

ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ

Φύσηξε ο αγέρας
τα πεσμένα φύλλα
γέμισε θάνατο το πεζοδρόμιο
καθώς ο νους μου έτρεξε
στο χαμογέλιο σου
και ξάφνου είδα ένα χορό
μπροστά στα μάτια μου
παράξενο των φύλλων
ν’ αρχινά που λες ζωντάνεψαν
μέσα στη νέκρα τους
και σιγοτραγουδούσαν

τίποτα δεν πεθαίνει
ρυθμό μόνο αλλάζει
η ζωή και φόρεμα

CAMOUFLAGE

Wind blew
the fallen leaves
death took over
the sidewalk
and my mind
ran to your smile and
suddenly I saw a strange
dance before my eyes
the leaves had commenced
in the slumber
of their death
as if alive they sang

nothing dies
life only changes
its dress and rhythm

~IMAGES OF ABSENCE-ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2015

VORTEX by MANOLIS ALIGIZAKIS-PAINTING by GIANNIS STRATIS