Yannis Ritsos//Γιάννης Ρίτσος

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ

 

Σ’ αυτό το αέτωμα τί ωραία που συμπλέκονται άνθρωποι κι άλογα—

μέλη γυμνά, γωνίες, καμπύλες, οι θεσπέσιες στάσεις των ποδιών

οι χαίτες,

τα μάρμαρα αναπνέουν, αχνίζουνε στον ήλιο. Ένα άλογο αφηνιάζει,

πηδάει το φράχτη, τριποδίζει. Πίσω του τρέχουν νεαροί επαρχιώτες

βγαίνοντας απ’ τα λαϊκά λουτρά. Τ’ άλογο φτάνει στ’ ακρογιάλι,

υψώνει το λαιμό, κοιτάει τη θάλασσα, ο ορίζοντας σπιθίζει,

ένα πλοιάριο μ’ εκδρομείς περνάει άκρη άκρη, παίζουν κιθάρες

ρίχνουν ποτήρια στο νερό, σαλεύουνε μαντίλια. Ο θάνατος

ανύπαρκτος μέσα στη διαφάνειά του, εδώ που βασιλεύει

το απόλυτο λευκό, κι ένα άλογο παρατηρεί την απεραντωσύνη,

ενώ στο πίσω αριστερό του πόδι το κομμένο του σκοινί σα βραχιόλι.

 

~Αθήνα, 30-12-79

 

 

HELLENIC LINE

 

On this pediment how nicely the people entangle with the horses –

naked limbs, corners, contours, the exquisite leg positions,

the manes;

the marbles breathe, steam in the sunshine. One horse bolts,

jumps over the fence, canters. Behind it run young provincial men

coming out of common baths. The horse reaches the shore

raises its neck, looks at the sea; the horizon sparkles;

a small craft with vacationers goes by; edge to edge guitars are played;

they toss glasses in the water, they wave handkerchiefs. Death is

inexistent in its diaphaneity, here, where the absolute white reigns,

and a horse observes the immenseness, while on

its left hind leg the severed rope shines like a bracelet.

 

~Athens, 30-12-79

 

 

Γιάννη Ρίτσου-Ποιήματα/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη, Libros Libertad, 2011

Yannis Ritsos-Poems/Translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2011

www.libroslibertad.com

www.manolisaligizakis.com

 

VERNAL EQUINOX

CONSPIRACY
Wind conspired with him
blowing faintly yet enough

to lift her skirt somewhat
as she climbed the top step

and his lens caught by
her rosy g-string

no need for camera
his iris rests in heaven

retaining perfect contour
of undulating sand dunes

her glamorous inviting bay
ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ

Ο αγέρας που συνομότησε
φύσηξε απαλά

και σήκωσε ελαφρά τη φούστα της
καθώς έφτασε στο τελευταίο σκαλοπάτι

κι ο φακός του συνέλαβε την εικόνα
το ρόδινο στριγκάκι της

οι ίριδές του πετούν στα σύννεφα από χαρά
που αποτύπωσαν υπέροχες καμπύλες
αμμουδιές λαχταριστές

και τον εκλυστικό προκλητικό της κόλπο
~ “Vernal Equinox”, by Manolis, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2011
http://www.ekstasiseditions.com

DIMITRIS LIANTINIS-HOUR OF THE STARS/Translated by Manolis Aligizakis

LYRA

Winds sharpen their teeth
onto the willingness of fruit
with their red lips
like next day’s dawn.
Boys raise their arms high up
to the rosy contour of the moon’s breast.

ΛΥΡΑ

Χαράζουν οἱ ἄνεμοι τά δόντια τους
στήν προθυμία τῶν καρπῶν
μέ τά χείλια τους κόκκινα
σάν τό ἑπόμενο ξημέρωμα.
Τ’ ἀγόρια σηκώνουν τά χέρια ψηλά
γιά τῆς σελήνης τό ροδοκάμπυλο στῆθος.

~Δημήτρη Λιαντίνη-Οι Ώρες των Άστρων/Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη
~Dimitris Liantinis-Hour of the Stars/Translated by Manolis Aligizakis