ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΙ ΒΑΣΙΛΕΙΣ
Μαζεύτηκαν οι Αλεξανδρινοί
νά δούν της Κλεοπάτρας τά παιδιά
τόν Καισαρίωνα καί τά μικρά του αδέρφια
Αλέξανδρο τόν Πτολεμαίο, πού πρώτη
φορά τά βγάζαν έξω στό Γυμνάσιο
εκεί νά τά κηρύξουν βασιλείς
μές στή λαμπρή πατάταξι τών στρατιωτών
Ο Αλέξανδρος—τόν είπαν βασιλέα
τής Αρμενίας, τής Μηδίας, καί τών Πάρθων.
Ο Πτολεμαίος—τόν είπαν βασιλέα
τής Κιλικίας, τής Συρίας, καί τής Φοινίκης.
Ο Καισαρίων στέκονταν πιό εμπροστά
ντυμένος σέ μετάξι τριανταφυλλί
στό στήθος του ανθοδέσμη από υακίνθους
η ζώνη του διπλή σειρά σαπφείρων κι αμεθύστων
δεμένα τά ποδήματα του μ’ άσπρες
κορδέλλες κεντημένες με ροδόχροα μαργαριτάρια.
Αυτόν τόν είπαν πιότερο από τούς μικρούς
αυτόν τόν είπαν Βασιλέα τών Βασιλέων.
Οι Αλεξανδρινοί ένοιωθαν βέβαια
πού ήσαν λόγια αυτά καί θεατρικά.
Αλλά η μέρα ήτανε ζεστή καί ποιητική
ο ουρανός ένα γαλάζιο ανοιχτό,
τό Αλεξανδρινό Γυμνάσιον ένα
θριαμβικό κατόρθωμα τής τέχνης
τών αυλικών η πολυτέλεια έκτακτη
ο Καισαρίων όλο χάρις κ’ εμορφιά
(τής Κλεοπάτρας υιός, αίμα τών Λαγιδών)
κ’ οι Αλεξανδρινοί έτρεχαν πιά στήν εορτή
κ’ ενθουσιάζονταν, κ’ επευφημούσαν
ελληνικά, κ’ αιγυπτιακά, καί ποιοί εβραίϊκα
γοητευμένοι μέ τ’ ωραίο θέαμα—
μ’ όλο πού βέβαια ήξευραν τί άξιζαν αυτά
τί κούφια λόγια ήσανε αυτές η βασιλείες.
ALEXANDRIAN KINGS
The Alexandrians gathered
to see Cleopatra’s children,
Caesarion and his little brothers
Alexander and Ptolemy, who they
took for the first time to the Gymnasium
to proclaim them kings,
in front of the brilliant array of the soldiers.
They proclaimed Alexander king
of Armenia, Media, and of Parthia.
Ptolemy—they proclaimed king
of Cilicia, Syria, and Phoenicia.
Caesarion was standing more to the front,
dressed in a rose colored silk,
on his breast a bouquet of hyacinths,
his belt with a double row of sapphires and amethysts,
his shoes tied with white ribbons
embroidered with dawn pink pearls.
Him they proclaimed higher than the younger ones,
they called him King of Kings.
The Alexandrians knew perfectly well
that these were just theatrical words.
But the day was warm and poetic,
the sky was a vast light blue,
the Alexandrian Gymnasium a
triumphant artistic achievement,
the splendor of the courtiers superb,
Caesarion all grace and beauty
(son of Cleopatra, blood of the Lagidae);
and so the Alexandrians ran to the feast,
and they got enthusiastic and they cheered,
in Greek, and in Egyptian, and some in Hebrew,
captivated by the nice show—
knowing very well what all this meant,
what empty words these kingships were.
CONSTANTINE CAVAFY — SELECTED POEMS, translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, Vancouver, BC, 2011
Mayanaam
vequinox
Manolis 