2015 books by Manolis Aligizakis

I am very pleased to inform you that during the year 2015 I had 11 books published in 4 different countries and in 4 different languages.
In these books I’m either the poet or the translator, or the author, or my work has been translated/published into a different language/country.

Με ιδιαίτερη χαρά σας ενημερώνω ότι το 2015 είχα 11 βιβλία μου που εκδόθηκαν σε 4 διαφορετικές χώρες και σε 4 διαφορετικές γλώσσες.

Στα βιβλία αυτά είμαι ή ο ποιητής, ή ο συγγραφέας, ή κάποιο μου βιβλίο μεταφράστηκε σε διαφορετική γλώσσα κι εκδόθηκε στην αντίστοιχη χώρα.

~EROTOKRITOS, by Vitsentzos Kornaros, Transcribed by Manolis Aligizakis, Rare Collectible Book, limited edition of 100 numbered, signed, and dedicated to each purchaser copies, $ 5,000 each Libros Libertad, Jan, 2015, http://www.libroslibertad.ca

~OSZI FALEVELEK, poetry by Manolis Aligizakis, translated to Hungarian by Karoly Csiby, AB-ART, Gyor, Hungary, 2015

SVEST, poetry by Manolis Aligizakis, translated into Serbian by Jolanka Kovacs, Sziveri, Serbia, 2015

~IMAGES of ABSENCE, poetry by Manolis, Ekstasis Editions, Victoria, BC, 2015, http://www.ekstasiseditions.com

~CARESSING MYTHS, poetry by Dina Georgantopoulos, translated into English by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2015, http://www.libroslibertad.ca

Άσματα του Παραλόγου, poetry by Manolis Aligizakis, ΕΝΕΚΕΝ, Salonica, Greece, 2015

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ, poetry by Manolis Aligizakis, SAIXPIRIKON, Salonica, Greece, 2015

HOURS of the STARS, Poetry by Dimitris Liantinis, translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2015, http://www.libroslibertad.ca

HEAR ME OUT, LETTERS TO MY EX-LOVER, by Tzoutzi Matzourani, translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2015, http://www.libroslibertad.ca

~ A FOGOLY, a novel by Manolis Aligizakis, translated into Hungarian by Karoly Csiby, AB-ART, Slovakia, 2015

~ CHTHONIAN BODIES, paintings by KEN KIRKBY-poetry by MANOLIS, Libros libertad, 2015, http://www.libroslibertad.ca

Οι ακροβάτες (Δημήτρης Κ. Τσίτος)

Οι ακροβάτες (Δημήτρης Κ. Τσίτος).

via Οι ακροβάτες (Δημήτρης Κ. Τσίτος).

 

Θάνος Μικρούτσικος & Κώστας Τριπολίτης, Οι ακροβάτες
(τραγούδι: Χάρις Αλεξίου / δίσκος: η Χάρις Αλεξίου σε απρόβλεπτα τραγούδια (1987) υπό τη διεύθυνση του Μάνου Χατζιδάκι)

Οι ακροβάτες

Χωρίς περιθώρια ο έρωτάς μας
ακροβατούμε συνεχώς,

όμως ούτε και οι επαγγελματίες ακροβάτες
δεν μπορούν αυτήν την αγωνία για πάντα

ή πέφτουν κάποτε, αν ανοήτως επιμείνουν,
ή σταματούν έγκαιρα…

ROPE WALKERS

Our love is without margins

we’re always over the edge

even professional rope-walkers

can’t endure such continuous agony

they either fall or foolishly persist

or they stop on time…

(Translation by Manolis Aligizakis)

http://www.thepoetsiloved.wordpress.com

Από τη συλλογή Αντιμήνσιο (εκδ. Πανδώρα, Αθήνα, 2004) του Δημήτρη Κ. Τσίτου

YANNIS RITSOS–SELECTED POEMS

PUNISHMENT

One day time takes its revenge on behalf of all
the embittered people;
one day the beautiful braggarts with the curly hair and black
mustaches are punished
with the muscular bodies, the big hands, the leather bracelets on
their left wrists
the ones in the ships’ holds or the gas stations with their long pipes
the ones on Saturday nights with the sad zembeikikos dance with the
heavy eyelids and with the knife
the ones with the gold watches who never check the time. They get punished.
Lard hangs from their bellies. Bit by bit their hair falls
off their thighs and calves. The ships leave. They don’t take them.
One night
with a washed out crossed-eyed glance in the fully lit central
plaza they see Him passing
He who still retains the beautiful, truthful smile of the most bitter
life and the song
they have all forgotten and which only He whistles. The worst
of all is
they don’t understand their severe punishment and for this
they age faster and more severely in their unwashed houses with
the old spiders.

ΤΙΜΩΡΙΑ

Μια μέρα, ο χρόνος παίρνει την εκδίκησή του για λογαριασμό των πικρα-
μένων,
μια μέρα τιμωρούνται οι ωραίοι αλαζόνες με τα βοστρυχωτά μαλλιά, τα
μαύρα μουστάκια,
τα μυώδη σώματα, τα φαρδιά χέρια, τα πέτσινα βραχιόλια στο ζερβή
καρπό τους,
αυτοί σ’ αμπάρια καραβιών ή σε πρατήρια βενζίνας με μακριούς σωλήνες,
αυτοί, τα Σαββατόβραδα, με το βαρύ ζεμπέϊκικο, με τα βαριά ματόκλαδα
και το μαχαίρι,
αυτοί με τα χρυσά ρολόγια που ποτέ δεν κοιτάζουν την ώρα. Τιμωρούνται.
Ξίγκια κρεμάνα στην κοιλιά τους. Λίγο λίγο το τρίχωμα μαδάει
στα μεριά και στις κνήμες τους. Φεύγουν τα καράβια. Δεν τους παίρνουν.
Μια νύχτα
βλέπουν με ξέθωρο αλλήθωρο βλέμμα μες στη φωταψία της κεντρικής λεω-
φόρου να περνάει
αυτός που ακόμη διατηρεί το ωραίο, αλάνθαστο χαμόγελο της πιο πικρής
ζωής και το τραγούδι
εκείνο που όλοι το ξεχάσαν και που μόνος αυτός το σφυρίζει. Το χειρότερο
απ’ όλα
είναι που δεν καταλαβαίνουν τη βαθιά τους τιμωρία, και γι αυτό
πιο γρήγορα και πιο άσκημα γερνούν μέσα σε άπλυτα σπίτια με τις γριές
αράχνες.

~ “Yannis Ritsos-Selected Poems”, Ekstasis Editions, summer 2013
Poetry by Yannis Ritsos, Translated by Manolis Aligizakis

BLACK LUNGS

BREAK

Dim light: his company

walls drain pain to wet floor
comrades eat slowly

bites mix with coal
sitting on lips and outer layer

of flesh cocktail dives
down their throat to stomach

acidic lining embalmed
dark layer of coal-dust

painting inside as the outside
let no piece of flesh stay white

but in their whitewashed dreams

ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ

Ημίφως: η συντροφιά του

τα τοιχώματα του τούννελ
στάζουν πόνο στο υγρό πάτωμα
καθώς τρώνε όλοι συντροφικά

μπουκιές ανακατεμένες με κάρβουνο
στα χείλη και στο εξωτερικό

της σάρκας τους, το μείγμα βουτά
απ’ το φάρυγγα στο στομάχι

που είναι ταριχευμένο από οξέα
μαύρη επιφένεια σαν καρβουνόσκονη

εσωτερικό βαμμένο όπως και το έξω
κανένα σημείο μη μείνει λευκό

εκτός απ’ τα κατάσπρά τους όνειρα

~BLACK LUNGS, collection in progress, Libros Libertad, 2016

NIKOS KAZANTZAKIS — ODYSSEY

ODYSSEY BY NIKOS KAZANTZAKIS

Oh, Great Oriental Sun, golden cup of my proud mind
slanting I like to wear you, wish to play and
while you and I are alive that our hearts will rejoice.
This Earth is good, it suits us, like a global grape
it hangs, my God, in the blue air and shivers in the tempest
nibbled by the spirits and by the birds of the winds
let us nibble on it too that it will refresh our minds!

ΝΙΚΟΥ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Ήλιε μεγάλε ανατολίτη μου, χρουσό σκουφί του νου μου,
αρέσει μου στραβά να σε φορώ, πεθύμησα να παίξω,
όσο να ζεις, όσο να ζω κι εγώ, για να χαρεί η καρδιά μας.
Καλή `ναι τούτη η γης, αρέσει μας, σαν το σγουρό σταφύλι
στον μπλάβο αγέρα, Θε μου, κρέμεται, στο δρόλαπα κουνιέται
και την τσιμπολογούν τα πνέματα και τα πουλιά του ανέμου
ας την τσιμπολογήσουμε κι εμείς, να δροσερέψει ο νους μας!
~Translated by Manolis Aligizakis