ΗΘΟΣ και ΗΘΙΚΗ

SONY DSC

Το ήθος και η ηθική

Η ηθική δεν είναι ήθος· η ηθική είναι κάτι κοινωνικό, είναι απλώς προσαρμογή σε ένα μοντέλο και αυτό το μοντέλο ποικίλει και αλλάζει ανάλογα με τις χρονικές περιόδους και το κλίμα. Την θεωρούν αξιοσέβαστη η κοινωνία και η οργανωμένη θρησκεία, αλλά δεν είναι το ίδιο με το ήθος. Η ηθική, έτσι όπως αναγνωρίζεται από την εκκλησία και από την κοινωνία δεν είναι ήθος. Η ηθική είναι κατασκευασμένη· γι’ αυτό συμμορφώνεται· προσαρμόζεται· μπορεί να τη διδαχθείς και να εξασκηθείς σ’ αυτήν· μπορεί να επιβληθεί με την ανταμοιβή και την τιμωρία, με τον εξαναγκασμό. Η ηθική διαμορφώνεται με την επιρροή, όπως και με την προπαγάνδα. Στην δομή της κοινωνίας, υπάρχουν διάφοροι βαθμοί ηθικής, διάφορες αποχρώσεις, αλλά δεν είναι ήθος. Το ήθος δεν έχει σχέση με χρόνο και επιρροή· δεν μπορεί να καλλιεργηθεί· δεν είναι αποτέλεσμα ελέγχου και πειθαρχίας· δεν είναι αποτέλεσμα, όπως δεν είναι και αιτία. Δεν μπορεί να είναι κάτι αξιοσέβαστο. Το ήθος δεν «μοιράζεται» όπως η καλοσύνη, η φιλανθρωπία, η αδελφική αγάπη και λοιπά. Δεν είναι δημιούργημα του περιβάλλοντος, της κοινωνικής ευμάρειας ή φτώχιας, ούτε της ζωής σε μοναστήρι ή κάποιου δόγματος. Δεν είναι γέννημα κάποιου πανούργου μυαλού· δεν είναι αποτέλεσμα σκέψης ή συναισθημάτων ούτε είναι επανάσταση ενάντια στην κοινωνική ηθική με τον καθωσπρεπισμό της· η επανάσταση είναι μία αντίδραση και κάθε αντίδραση είναι μεταποιημένη συνέχεια εκείνου που υπήρχε πριν.
https://2insight4.wordpress.com/2012/08/20/το-ήθος-και-η-ηθική/

Αυτοκριτική / Self-critisism

Αυτοκριτική / Self-critisism

Ζούμε με κοινότυπους αφορισμούς / We live with common aphorisms
Τα φαντάσματά μας επανέρχονται απρόσκλητα / Our ghosts come back uninvited
Το σαρκίο μας περιέχει μια περιορισμένη λογική / Our flesh contains a limited logic
Περιφέρει την εκκωφαντική του ασημαντότητα / Our flesh carries around its deafening insignificance
Δεν εξαφανιζόμαστε παρά προσδοκούμε / We don’t disappear we only expect
Οι κοινοί μας φόβοι είναι σαν εχθρικά πεδία / Our common fears are our hostile fields
Το ιδιωτικό μας κουβούκλι μοιάζει απόρθητο / Our private armory looks impregnable
Ποιος θα διακυβεύσει τις πράξεις μας; / Who will jeopardize our actions?
Κανένα κίνητρο δεν θα τις ανατρέψει / No motive will overthrow our actions
Περιφερόμαστε με τον μανδύα της αυτοπραγμάτωσής μας / Wandering around dressed in the cloak of our self-realism
Το είναι μας θρυμματίζεται σε εμπορεύματα / Our being is crumbled in consumerism
Το μέλλον μας είναι η υπεραξία του εγώ μας / Our future is the excess value of ourselves
Εξαπολύουμε πογκρόμ εναντίον μας / We launch the pogrom against us
Υποτίθεται ότι αναστοχαζόμαστε συλλογικά / We supposedly re-consider collectively
Αλλά απαξιούμε το παρόν μας / But we scorn our present
Κάποιες προβολές ανατροπής παραμένουν νόθες / Some projections of inversion remain illegitimate
Γιατί κάθε μας δράμα είναι παρελθοντολογικό / Because our every drama belongs to the past
Αλλά κάποια “ιερή” στιγμή κρίσης θα φτάσει / But some “holy” moment of judgment will come
Ενάντια στους ευτελείς εισαγγελείς / Against the worthless public prosecutors
Ενάντια στους ταξικούς υποτελείς / Against the class subjugators
Ενάντια στους υπηρέτες της γραφίδας / Against the servants of the quill
Ενάντια στο εξουσιαστικό ξίφος / Against the authoritarian sword
Έτσι που η ιστορία κάνει πάντα κύκλους / As the history makes always circles
Και το τραγούδι γίνεται ποταμός / And the song becomes river
Κι ο ποταμός γίνεται τραγούδι / And the river becomes song
Γυμνάσματα προετοιμασίας αδρά / Rough exercises of preparation
Ενέργειες που μετριούνται με ανάστημα ιδεολογίας / Actions measured by an ideology stature
Πασχαλιές βγαλμένες από νεκρές γαίες / Lilacs that have sprung off dead grounds
Ενάντια σε ελιτίστικες πρωτοπορίες στην καταχνιά / Against elitist vanguards in the fog
Ενάντια στην αρχιτεκτονική διάχυση της υποταγής / Against the architectural diffusion of subjugation
Ενάντια σε άκαρπους ηχητικούς πειραματισμούς / Against fruitless experiments in acoustics
Ενάντια σε ασάλευτες ιδιοτυπίες που επανέρχονται / Against unshaken peculiarities which repeat themselves
Όμως οι αισθήσεις κεντρίζονται ξανά / However the feelings are stirred again
Συγχορδίες εξέγερσης σε οικείο φως / Chords of revolt under a familiar light
Διάθεση φυγής από μαρτυρικούς χώρους / Intention for an escape from martyrdoms
Πορεία στα χνάρια της επανάστασης / Following in the footsteps of revolution
Συνειδητή προσπάθεια ανατροπής του παλιού / Conscious effort to overthrow the old
Συνειδητή προσπάθεια να αναδυθεί το νέο / Conscious effort to help the emergence of the new
Σαν να μπολιάζεται ο κορμός του δέντρου / Like grafting the trunk of the tree
Γόνιμο σπέρμα που γεννά νέες μορφές / Fertile sperm that gives birth to new forms

http://www.tokoskino.wordpress.com

CHTHONIAN BODIES, paintings by KEN KIRKBY-Poems by MANOLIS ALIGIZAKIS

HYMNIST

I evoke the Great Spirit
to descend to my essence
ally to my ethos and

I hymn the character of man who
suddenly sprang out of my body

the head of beast to decorate
with roses and carnations
with fragrance the Gates of Heaven

to open and enter barefoot
pure as in his dream
rascal of weather and song

as he was on Earth and
in the hatred of their primeval God
men of the boats who boasted
about their shallow knowledge

let them be satisfied in
their sweet ignorance and

let me dwell in my aloofness
lonely lover of the breeze
ΥΜΝΗΤΗΣ

Το Μεγάλο Πνεύμα επικαλούμαι
στο είναι μου να εισχωρήσει
σύμμαχος του ήθους μου

κι υμνώ το χαρακτήρα του ανθρώπου
που απ’ την ύπαρξή μου ανάβλυσε
την κεφαλή του κτήνους να κοσμίσει

με ρόδα και γαρύφαλλα
και μ’ ευωδία την Πύλη Παραδείσου
ν’ ανοίξει ο άνθρωπος ξυπόλητος να μπει

σαν και στο όνειρό του αγνός
παιγνίδι του καιρού και τραγουδιού
που έζησε πάνω στη Γη

και στο προαιώνειο μίσος του Θεού
φονιάδων που με καράβια ήρθαν
με την επιφανειακή τους γνώση
στην άγνοιά τους ας είναι ευτυχισμένοι

κι εγώ ας παραμείνω απόμακρος
μονιάς της αύρας εραστής

CHTHONIAN BODIES, paintings by Ken Kirkby, Poems by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2015