Great Initiates-Krishna//Μεγάλοι Μύστες-Κρίσνα

Edouard Schure

KRISHNA

Indian and Brahmanic Initiation

He who creates worlds without ceasing is threefold. He is Brahma, the Father; he is Maya, the Mother; he is Vishnu, the Son; Essence, Substance and Life, each include the others, and all three are one in the Ineffable.

~Brahmanic Doctrine, Upanishads

Thou carriest within thee a sublime Friend whom thou knowest not. For God dwells in the inner part of every man, but few know how to find Him. The man who sacrifices his desires and his works to the Beings from whom the principles of everything stem, and by whom the Universe was formed, through this sacrifice attains perfection. For one who finds his happiness and joy within himself, and also his wisdom within himself is one with God. And, mark well, the soul which has found God is freed from rebirth and death, from old age and pain, and drinks the water of Immortality.

~Bhagavad-Gita

ΚΡΙΣΝΑ
Μύηση Ινδών και Βραχμάνων

Αυτός που δημιουργεί τους κόσμους αέναα είναι τρίπτυχος. Είναι ο Βράχμα ο Πατέρας, η Μάγια η μητέρα κι είναι ο Βίσνου ο Υιός. Ουσία, Υπόσταση και Ζωή το κάθε ένα περιλαμβάνει τα άλλα δύο κι όλα μαζί αποτελούν το Ανέκφραστο.

~Δογματισμός των Βραχμάνων, Ουπανισάντς

Είσαι αυτός που περιέχει στο είναι σου τον ανυπέρβλητο φίλο που καν δεν γνωρίζεις. Γιατί ο Θεός υπάρχει στο είναι του κάθε ανθρώπου αλλά λίγοι γνωρίζουν πώς να τον βρουν. Ο άνθρωπος που θυσιάζει τις επιθυμίες και τα έργα του στις υπάρξεις από τις οποίες στοιχειωδώς τα πάντα που αποτελούν την Οικουμένη πηγάζουν με τη θυσία του αποκτά τελειότητα. Γιατί αυτός που ανακαλύπτει την ευτυχία και τη σοφία μέσα του ταυτίζεται με το Θεό. Και σημειώστε το καθαρά η ψυχή που έχει φτάσει στο Θεϊκό έχει απελευθερωθεί από τις συνεχείς αναγεννήσεις και θανάτους, απ’ τα γηρατειά και τον πόνο και πίνει το νερό της Αθανασίας!

~ Μπαγκαβάντ Γκίτα

~Translated into Greek by Manolis Aligizakis

ETERNAL RECURRENCE

NIETZSCHE: Eternal Recurrence in True Detective

19th century German philosopher Friedrich Nietzsche once wrote, “What, if some day or night a demon were to steal after you into your loneliest loneliness and say to you: ‘This life as you now live it and have lived it, you will have to live once more and innumerable times more?’”
Nietzsche was profoundly affected by the concept of Eternal Recurrence. In Thus Spake Zarathustra, he referred to it as the “mightiest thought.” It is important to note, however, that Nietzsche did not introduce the theory of Eternal Recurrence. It is found in Ancient Egyptian and Indian philosophies. But Nietzsche’s practical application of the idea is innovative.
Instead of asserting Eternal Recurrence as a metaphysical truth, Nietzsche presents it to the reader as a hypothetical test to determine whether one is living a worthwhile life. Supposing that someone tells you Eternal Recurrence is true, that you will need to live your life over and over again for eternity, Nietzsche asks: “Would you not throw yourself down and gnash your teeth and curse the demon who spoke thus? Or have you once experienced a tremendous moment when you would have answered him: ‘You are a god and never have I heard anything more divine.’” The person who embraces Eternal Recurrence as a blessing from the divine is living a worthwhile life. On the other hand, the person who curses Eternal Recurrence as a torment sent from the devil ought to consider changing the path of life on which he is treading.
To conclude, Eternal Recurrence is the theory that time is like a circle, and that the life we live now, we will live innumerable times more for eternity. In short, our lives are like DVDs. Nietzsche introduces an innovative interpretation of this ancient concept. He is unconcerned about the validity of the theory, but rather presents the concept as a hypothetical test. In order to pass the test, one must live so “that one wants to have nothing different, not forward, not backward, not in all eternity.”

ΝΙΤΣΕ: Η Αιώνια Επιστροφή για τον Άνθρωπο Ερευνητή

Ο φιλόσοφος του 19ου αιώνα Νίτσε έγραψε κάποτε, « Τί θα γινόταν αν κάποια στιγμή ένας δαίμονας ερχόταν κρυφά εκεί στην μοναξιά σου κι έλεγε: Η ζωή σου όπως την ζεις και την έχεις ζήσει στο παρελθόν, θα την ζήσεις ξανά στο μέλλον όχι μία φορά μόνον αλλά πολλές φορές;» Η έννοια της Αιώνιας Επιστροφής αναλύεται και σύμφωνα με το Νίτσε βλέπουμε και την πρακτική εφαρμογή της.
Η έννοια αυτή είχε μεγάλη επιρροή στη σκέψη του μεγάλου γερμανού φιλόσοφου. Στο Ζαρατούστρα του την ονομάζει την πιο δυνατή σκέψη. Αλλά είναι απαραίτητο να σημειώσουμε ότι η έννοια αυτή της Αιώνιας Επιστροφής δεν ήταν του Νίτσε. Προέρχεται από την αρχαία Αίγυπτο και την Ινδική φιλοσοφία. Αλλά η πρακτική εφαρμογή της έννοιας που προώθησε ο Νίτσε είναι πραγματικά καινούργια. Αντί να δεχτεί την έννοια της Αιώνιας Επιστροφής σαν μια μεταφυσική αλήθεια ο Νίτσε την προτείνει στον αναγνώστη σαν ένα υποθετικό τρόπο διαγωνισμού για να καταλάβει ο καθένας αν ζει τη ζωή του με αξιόλογο τρόπο. Αν κάποιος μας βεβαιώσει ότι η Αιώνια Επιστροφή είναι πραγματικότητα, ότι θα πρέπει να ζήσεις τη σημερνή σου ζωή ξανά και ξανά στον αιώνα τον άπαντα, ο Νίτσε ρωτά: «Θα `πεφτες κάτω στο χώμα και θα έτριζες τα δόντια σου και θα καταριόσουν το δαίμονα που σου μίλησε; Ή θα ήταν σαν να ξαναζούσες τη στιγμή που θα του απαντούσες : ‘Είσαι θεός και ποτέ δεν άκουσα κάτι πιο άγιο και πιο θεϊκό.’
Εκείνος που θ’ αγκάλιαζε την έννοια της Αιώνιας Επιστροφής σαν ευλογία από το Θεϊκό είναι το άτομο που ζει μια αξιόλογη ζωή. Αντίθετα εκείνος που καταριέται την Αιώνια Επιστροφή σαν ένα βασανιστήριο που του έστειλε ο δαίμονας θα ήταν σωστό να αναθεωρήσει το κάθε τι και ν’ αλλάξει τον τρόπο ζωής του.
Η Αιώνια Επιστροφή είναι η θεωρία ότι η ζωή είναι ένας κύκλος και ότι τη τωρινή μας ζωή την έχουμε ζήσει πολλές φορές. Ο Νίτσε αδιαφόρησε αν η θεωρία ήταν αληθινή ή όχι αλλά την παρουσίασε σαν ένα υποθετικό τρόπο δοκιμασίας κι εξέτασης. Για να περάσει κάποιος τις εξετάσεις αυτές πρέπει να ζει έτσι που να μην επιθυμεί τίποτα απολύτως διαφορετικό ούτε στο μέλλον, ούτε τώρα ούτε στο παρελθόν του για όλη την Αιωνιότητα.

~Original Article in English from the blog The Great Conversation

https://orwell1627.wordpress.com/

~Translated into Greek by Manolis Aligizakis