https://twitter.com/hashtag/2023GriffinPoetryPrize?src=hashtag_click
Archive for 22/03/2023
0
Poplar
We stood under the poplar shade
mass had just finished
people walked out of church
bees buzzing around hive
you noticed little flags
dancing to tune of breeze
I searched for your hand
our fingers joined
in the July heat
that weaved the net of love
under the blessing of the sun
in the completeness of the now
for our two hearts
that beat in rhythm
YANNIS RITSOS-POEMS, Selected Books
Η Ελένη/Helen
Θαρρώ πως κάποιος άλλος μού αφηγήθηκε, με ολότελα άχρωμη φωνή, ένα βράδυ,
τα περιστατικά της ζωής μου· κι εγώ νύσταζα· μέσα μου ευχόμουν
να σταματήσει επιτέλους· να μπορέσω να κλείσω τα μάτια,
να κοιμηθώ. Κι όσο μιλούσε, για να κάνω κάτι, ν’ αντιστέκομαι στον ύπνο,
μετρούσα ένα ένα τα κρόσσια απ’ το σάλι μου, ρυθμίζοντας το μέτρημα
πάνω σ’ ένα κουτό, παιδιάστικο τραγούδι της τυφλόμυγας, ωσότου
να χάσει κάθε νόημα απ’ την επανάληψη. Μα ο ήχος διατηρείται —
θόρυβοι, γδούποι, συρσίματα, — το βουητό της σιωπής, ένα παράταιρο κλάμα,
κάποιος ξύνει τον τοίχο με τα νύχια του, κάποιο ψαλίδι πέφτει στα σανίδια,
κάποιος βήχει· — η παλάμη στο στόμα του, μη και ξυπνήσει έναν άλλον
που κοιμάται μαζί του —ίσως το θάνατό του·— σταματάει· ύστερα πάλι
εκείνο το σπειροειδές βουητό από ’να άδειο πηγάδι, κλεισμένο.
I believe that another person told me one night with a totally
colorless voice
all my life’s events and I was so sleepy I wished inside me
that he’d finally stop so that I could close my eyes
and sleep And as long as he spoke just to do something
to resist sleeping
I counted one by one the tassels of my shawl in a certain
rhythm
with a silly childish game of the blind fly until its
meaning was lost in the repetition But the sound remains –
noises thuds crawling – the buzz of silence a discordant
cry
someone scratches the wall with his nails a pair of scissors fall
on the floor planks
someone coughs – his palm on his mouth so that he may not
wake up the other
who sleeps with him – perhaps his death – he stops then
again
that spiral buzz from an empty shut-off water well
[Ενότητα Το δίχτυ των ψυχών, II]
Άγαλμα
Αν δε σε περιγράψω στο βλέμμα μου, πώς να υπάρξεις,
Αν δεν εικονίσω την εικόνα σου.
Αν δε σε σχηματίσω στα χέρια μου, πώς να υπάρξεις,
Αν δεν ορίσω το σχήμα σου.
Αν δε σε γευτώ στα χείλη μου, πώς να υπάρξεις,
Αν δεν δοκιμάσω τη γεύση σου.
Πώς να υπάρξεις, να σταθείς
Στο φως ή μες στον ύπνο,
Άγαλμα ανάγλυφο, υπαρκτό.
Με τα μάτια σε πλάθω, με τα χείλη.
Στήνω στο σχήμα σου,
Οικοδομώ
Την ύπαρξή σου.
Από τη συλλογή Το δίχτυ των ψυχών (1965) του Γιώργου Θέμελη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιώργος Θέμελης
Mayanaam
vequinox
Manolis 