Archive for 12/03/2023

Kariotakis-Polydouri, the Tragic Love Story

Posted: 12/03/2023 by vequinox in Literature

Poem by Kostas Kariotakis

NOSTALGIA

From the depths of the good times

our love bitterly waves

You don’t love and you don’t remember, you say

and if your heart aches and if you cry

you can’t cry like the first time

you don’t love, you don’t remember, you may cry.

Suddenly you’ll see two blue eyes

you caressed one night long ago

and you’ll feel a calamity stirring

inside you: an old calamity that re-emerges.

Memories will start their macabre

dance going about the past

and like back then a bitter tear

will appear flowing down your eyes

that like pale suns reflect onto your heart

their light that melts snow

love that although dead it still stirs

the first concerns it has re-ignited.

Poem by Nikiforos Vrettakos

MAN, THE WORLD, AND POETRY

I dug up the whole of earth, just to discover you

I sieved the desert in my heart; I knew that

without man the sunlight wouldn’t

be complete; however, now, seeing

through so much clarity, through you —

things come near me, they become discernible

diaphanous, now I can

include its parts in one of my poems

I’ll grab a page and I’ll

turn the light into straight lines

https://www.amazon.com/dp/1926763513

Constantine P. Cavafy – Poems

Posted: 12/03/2023 by vequinox in Literature

THE FAVOR OF ALEXANDER VALAS

Ah, I am not upset that a wheel of my chariot

is broken, and that I lost this silly race.

With good wines and amid beautiful roses

I’ll spend the night. Antioch is mine.

I am the most glorified young man.

I am Valas’s weakness, his adorable one.

Tomorrow, you will see, they will say that the race was unfair.

(But if I were inelegant and if I had secretly ordered it—

the flatterers would have declared me winner,

along with my crippled chariot.)

https://www.amazon.com/dp/1723961833

To Koskino

Σκέφτομαι
Σημειώματα ενός περασμένου καιρού
Ένα παρθένο δάσος χωρίς πανίδα
Τα παιδιά που δεν ζουν
Τα αφόρετα παπούτσια σε αποθήκες στοκατζίδικων
Τα σπασμένα παιχνίδια στις χωματερές
Το δέρμα μου που φεύγει
Το δικό σου που επιμένει πάνω μου.
Σκέφτομαι ακόμα
Τη στοίβα με τα αδιάβαστα βιβλία
Τα μακάρια αδέσποτα που αλυχτούν
Τα τόσα ονόματα
Τις ζεστές μέρες του παρελθόντος
Τα φαγωμένα νύχια των νευρωτικών
Τους ανόητους καυγάδες
Τα αδιέξοδα πρωινά
Τις αιώνιες καούρες
Τις εκρηκτικές συναυλίες
Τους ανεμπόδιστους αποχωρισμούς
Τις ξεθωριασμένες φωτογραφίες
Τα γέλια των μεθυσμένων
Τα όνειρα των φοιτητών
Τις προσδοκίες των πατεράδων
Τα μετέωρα απογεύματα των Κυριακών.
Σκέφτομαι και τις αχνοφώτιστες κουζίνες
Τα μισοτελειωμένα ποιήματα
Τα ιδρωμένα σεντόνια των ξενοδοχείων
Τα φαντάσματα των τρελών
Τα επαρχιακά καφενεία
Τις αλλαγές των εποχών
Τις αναπάντητες κλήσεις
Τους σταθμούς των τρένων
Τις γυναίκες που έφυγαν
Και τους άντρες που χάθηκαν
Τα μυαλά που επιμένουν
Τα λόγια που ξεχάστηκαν
Τη θάλασσα των…

View original post 64 more words

Προδρομικός

Του

Ηλία Παπαναστασίου

Γράφτηκε πρόσφατα στον τύπο πως η απελευθέρωση των πλειστηριασμών και μάλιστα με σφραγίδα της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου,είχε σαν στόχο την αναβάθμιση της Επενδυτικής Βαθμίδαςτης χώρας μας ούτως ώστε και επενδυτικά η Ελλάδα να γίνει ένα «σημείο συνωστισμού» των επενδυτών, από τα σύνορα των Ευζώνων και του Προμαχώνα έως το αεροδρόμιο της Ρόδου ! Σαν να λέμε, ο «χαμός των επενδυτών» ! Για τέτοια προοπτική μιλάμε…

Εάν σκεφτεί κάνεις το δράμα των700.000 δανειοληπτών που κινδυνεύει με πλειστηριασμόη πρώτη κατοικία τους, την συμπαιγνία των συστημικών κομμάτων που είναι τα αποκλειστικά υπεύθυνα πολιτικά κόμματα και πολιτικοί σχηματισμοί για την σημερινή, τεράστιων διαστάσεων αναδιανομή της ακίνητης περιουσίας του ελληνικού λαού υπέρ των ολίγων και των εταιρειών διαχείρισης κόκκινων δανείων, ακόμη περισσότερο δε εάν αναδιφήσει κάποιος στο ιστορικό παρελθόν της χώρας των τελευταίων 13 ετών των Μνημονίων,γνωρίζει πολύ καλά ποιος και ποιοι είναι υπεύθυνοιγια την…

View original post 1,415 more words