Στην «καρδιά» του campus του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μερικά μέτρα κάτω από τη γη, ο χρόνος δεν προσδιορίζεται από περιοδικά φυσικά φαινόμενα, αλλά μετράται με τις αισθήσεις. Η μυρωδιά που διαχέεται σε έναν χώρο 1.300 τετραγωνικών μέτρων, στο δεύτερο υπόγειο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης, διεγείρει την περιέργεια: Είναι το άρωμα των παλαιών βιβλίων; Είναι μια … ευχάριστη εκδοχή της κλεισούρας; «Ω, ώστε έτσι μυρίζει η ιστορία!», είναι η αναπάντεχη διαπίστωση, καθώς τα κλειδιά μιας αρμαθιάς ξεκλειδώνουν μία μία δεκάδες πύλες στον χωροχρόνο, όπου οι πρωταγωνιστές του 1821 συναντούν τον Louis XIV, ο Όμηρος συναντά τον Χριστιανόπουλο και ο Wagner τον Τσιτσάνη.
View original post 1,733 more words