ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ
Ήτανε μαύρες μέρες, πυροβολισμοί παντού, η πόλη ανάστα-
τη, τα πλήθη τρέχαν εξαγριωμένα, “κρύψε με” φώναξα απελπι-
σμένος κι αγκάλιασα το άγαλμα στην πλατεία. Κι όταν μ’ έφτα-
σαν, δε βρήκαν παρά το έρημο άγαλμα και στα πόδια του ένα σκυλί
στεκόταν σαστισμένο,
που το πυροβόλησαν οι άθλιοι.
THE STATUE
Those were the dark days: shootings; the city upside down
the people were angry and they run, “Hide me” I screamed
in desperation and hugged the statue of the plaza. And when
they reached me they found the deserted statue with the panicked
dog standing by its feet,
which the miserable people shot.
Mayanaam
vequinox
Manolis 