ΦΑΙΔΡΑ/PHAEDRA
(Απόσπασμα-Excerpt XIV)
Μαζί σου
έψαχνε κι η γριά Τροφός, κι εγώ μαζί, να τη βρούμε. Φέραμε άνω κάτω
τις κάμαρες, την αυλή, την κουζίνα, το στάβλο. Σε κοιτούσα
γονατιστόν να ψάχνεις κάτω απ’ τα τραπέζια, κάτω απ’ τα κρεβάτια, εκεί,
μπροστά στα πόδια μου, παραδομένον, να κοιτάω τις γραμμές του σώματός σου,
τις αλλαγές των σχημάτων του σε κάθε μετακίνηση. Γονάτιζα κι εγώ,
έτσι, πλάι πλάι, στα τέσσερα κι οι δυο μας, μπουσουλώντας σα βρέφη
αδέξια, εκστατικά μπροστά σε κάποιον άγνωστον, αναμενόμενο άθλο,
ή σαν πρωτόγονα ζώα που αναζητούν την τροφή τους σε μια ύπουλη λόχμη,
άγρια απ’ την πείνα τους, με μια δεύτερη ισχυρότερη πείνα, —
η έμπειρη εγώ, η τυραγνισμένη,
κι ο ανήξερος εσύ, ο υπερόπτης, ο αστεία αθώος,
αξιολάτρευτος αθώος.
The maid searched
along with you, and I, to find the chain. We turned the room upside
down, the kitchen, the yard, the stable. We looked at you, kneeling,
as you searched under the tables, the beds, there in front of my feet
vulnerable while I observed the lines of your body, the shapes
it took with each movement. I also kneeled next to you, on all fours
like infants, clumsy, as if ecstatic before an unknown, expected
deed or like wild beasts looking for their food in a sneaky thicket,
wild because of their hunger, even more hungry than before.
I the experienced, the suffering
and you, so inexperienced, innocent and funny, haughty,
adorably innocent.
Η Ζάκρος. Ο όρμος και η μικρή κοιλάδα πλάι στην ακτή. Διακρίνεται αριστερά ο αρχαιολογικός χώρος.
Mayanaam
vequinox
Manolis 