Constantine P. Cavafy – Poems

ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΠΡΩΙΝΟΥ

Εδώ άς σταθώ. Κι άς δω κ’ εγώ την φύση λίγο.

Θάλασσας του πρωϊνού κι ανέφελου ουρανού

λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη  όλα

ωραία και μεγάλα φωτισμένα.

Εδώ άς σταθώ. Κι άς γελασθώ πως βλέπω αυτά

(τα είδ’ αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)

κι όχι κ’ εδώ τες φαντασίες μου

τες αναμνήσεις μου, τι ινδάλματα της ηδονής.

MORNING SEA

Let me stand here. Let me look

at nature for a while.

The yellow shore, the intense blue

of the morning sea, the clear sky; all

grand and beautifully radiant.

Let me stand here. And let me pretend

that I see these things (I really saw them

for a moment when I first stood here);

and not what I do see, even here, my fantasies,

my memories, my visions of carnal delight.

https://www.lulu.com/account/projects/pv8qkn?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/1723961833

Wheat Ears – Selected Poems

Secret

The great happiness

we wished to find

in the mysticism

of the olive grove

there, in the moist autumnal fragrance

canticle of sounds flowing into

ears unaccustomed to beauty

there, in the light breeze

where the meaning of duty

was freely served  

there, in the mind’s serenity

we had for years longed although

totally unconcerned we wasted

in the wrong throw of dice

there was our hidden happiness

as we couldn’t understand

it was us who buried it deep

in rekindled loss of memory

while our symbols became

the other man’s dagger.

https://www.lulu.com/account/projects/y26q9n?page=1&pageSize=10

https://www.amazon.com/dp/B0BKHW4B4S

Γιώργος Θέμελης, Φωτοσκιάσεις (Χ)

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

[Ενότητα Φωτοσκιάσεις]

Χ

Αγαπημένη πλάνη, αγαπημένη ματαιότητα.

Ίσως καθρέφτισμα, ίσως μουσική,
μια μουσική παράξενη, μαρμαρωμένη.

Τι κι αν ξυπνήσουμε κάποτε κι ανοίξουν
τούτα τα μάτια σε μια άλλη αυγή.

Λιπόσαρκοι, γυμνοί και πεινασμένοι.

(Πώς να σε δω, Θεέ μου, να σε γνωρίσω,
πώς να κοιτάξω το πρόσωπό Σου,
χωρίς μάτια, δίχως πρόσωπο).

Εγώ αγαπώ τη γη, τη μάταιη γη,
είμαι από γη∙ εγώ αγαπώ το φως,
εγώ αγαπώ τη θλίψη την απέραντη,
τη θλίψη της γης, του ήλιου και του αγέρα.

Εγώ αγαπώ το σώμα και το αίμα,
το τίμιον αίμα, τ’ άγιο σώμα.

Τον έρωτα εγώ αγαπώ, το θάνατο.

Από τη συλλογή Φωτοσκιάσεις (1961) του Γιώργου Θέμελη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιώργος Θέμελης

View original post

Ένδυμα Ψυχής

ΕΛΛΑΣ

Φωτογραφία: Βαγγέλης Κύρης

Ένδυμα Ψυχής, φωτογραφικό λεύκωμα. Φωτογραφία: Βαγγέλης Κύρης, κέντημα: Anatoli Georgiev. Επιλογή υλικού και επιμέλεια: Αγγέλα Βιδάλη, Κωνσταντίνα Καλαϊντζή, επιμέλεια έκδοσης: Έρικα Βασιλείου, έκδ. Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, Αθήνα 2021, σ. 320.

View original post 252 more words