Wheat Ears – Selected Poems

Disposition

And I tried to name the nameless

describe it to the beasts with images

of my kin and they laughed at my expense

so cheap was the guilt those days

that I bought a lot with my tears

and I devoted my energy to reach

the unreachable, dreamer that I was

trying to unclasp my innocence

from the talons of the void

the sweet voice of the poet yelled

from deep within my essence what

you save during the length of lightning bolt

diaphanous it will remain forever

I stood speechless before the wise statue

and pondered on the meaning of little

whitewashed houses by the bay

and the metal cross of the little chapel

that crucified my inheritance

black stigmata and my disposition

https://www.lulu.com/account/projects/ryryjp?page=1&pageSize=10

Constantine P. Cavafy – Poems

Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ

Η εκπλήρωσις της έκνομής των ηδονής

έγινεν. Απ’ το στρώμα σηκωθήκαν

και βιαστικά ντύνονται χωρίς να μιλούν.

Βγαίνουνε χωριστά, κρυφά απ’ το σπίτι και καθώς

βαδίζουνε κάπως ανήσυχα στον δρόμο, μοιάζει

σαν να υποψιάζονται που κάτι επάνω των προδίδει

σε τί είδους κλίνην έπεσαν προ ολίγου.

Πλην του τεχνίτου πώς εκέρδισε η ζωή.

Αύριο, μεθαύριο, η μετά χρόνια θα γραφούν

οι στίχ’ οι δυνατοί που εδώ ήταν η αρχή των

THEIR BEGINNING

Their illicit carnal pleasure is

consummated. They rise from the mattress,

and they quickly dress without speaking.

They separately go out of the house, in secret;

and as they walk somewhat uneasily on the street,

it seems they suspect that something about them betrays

what kind of a bed they were in a little while ago.

But here is how the life of the artist profits:

tomorrow, day after tomorrow, or years later, powerful

verses will be written, verses that had their beginning here.

https://www.lulu.com/account/projects/g745q6?page=1&pageSize=10

Μολύβδινα μικρογραφικά ειδώλια, από το ιερό της Ορθίας Αρτέμιδος στη Σπάρτη

ΕΛΛΑΣ

Από το Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης. Μολύβδινα μικρογραφικά ειδώλια, από το ιερό της Ορθίας Αρτέμιδος στη Σπάρτη. (ΜΣ 2470, 2471). Χρονολογούνται στον 7ο – 3ο αι. π.Χ.

View original post 140 more words

Μερόπη Βερβέρη, η αρχιτέκτων εσωτερικών χώρων που αναβιώνει την υφαντική τέχνη μυώντας μικρούς και μεγάλους στα μυστικά της

ΕΛΛΑΣ

Στην τρυφερή ηλικία των επτά χρόνων, όταν τα άλλα παιδιά έπαιζαν έξω στην αυλή, η Μερόπη καθόταν δίπλα στην 91χρονη σήμερα γιαγιά της Θεοδώρα, βλέποντάς τα δάχτυλά της να «τρέχουν» επιδέξια πάνω στον αργαλειό. Χωρίς να το αντιλαμβάνεται και να έχει πλήρη επίγνωση του τι ακριβώς σήμαινε εκείνη η αγαπημένη της συνήθεια, η Μερόπη από πολύ μικρή, όχι μόνο έκανε τα πρώτα της βήματα στο μονοπάτι της υφαντικής τέχνης, αλλά έβαζε γερά θεμέλια για αυτό που έμελλε να της αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό.

View original post 1,140 more words