'The intellectual rights of all texts, images, videos presented in this blog belong with their creators and/or publishers. They are presented here only for personal use and not for any monetary gain whatsoever.'
He knew our peculiar desire for suffering
as if we preferred the sigh of defeated and
the signs left behind by birds in their morning flight
our eardrums soft capable of capturing the rapture
of the thunderbolt yet, we still wanted to lay next
to the woman’s breast, close enough to feel her pain
close enough to taste her anguish and He, alone
encompassed the earth as if with His song
to transcend it, while we still kneeled before
the scarecrow, jet-black eyes and straw hair
on his head that moved back and fro, myths
upon which we had based our existence.
Σκιάχτρο
Γνώριζε την παράξενή μας προτροπή για βάσανα
σαν να μας άρεσε του ηττημένου ο στεναγμός
και τα πρωινά σημάδια που αφήναν τα πουλιά
στο πέταγμά τους. Τ’ αυτιά μας απαλές μεμβράνες
της καταιγίδας το πανδαιμόνιο που συλλαμβάνανε
κι ακόμα θέλαμε δίπλα σε γυναίκας βυζί να κοιμηθούμε
Οι λέξεις τώρα δε μου ’ρχονται από μόνες τους· — τις ψάχνω, σα να μεταφράζω από μια γλώσσα που δεν ξέρω, — ωστόσο μεταφράζω. Ανάμεσα στις λέξεις, ή και μέσα στις λέξεις, μένουν τρύπες βαθιές· κοιτάω μέσ’ απ’ αυτές τις τρύπες σα να κοιτάω μες απ’ τους ρόζους που έχουν πέσει απ’ τα σανίδια μιας πόρτας κατάκλειστης, καρφωμένης εδώ και αιώνες. Τίποτα δε βλέπω.
Όχι πια λέξεις και ονόματα· κάτι ήχους μονάχα ξεχωρίζω· — ένα ασημένιο κηροπήγιο ή ένα κρυστάλλινο ανθογυάλι ηχεί από μόνο του και ξαφνικά σωπαίνει κάνοντας πως δεν ξέρει τίποτα, πως δεν κουδούνισε αυτό, πως κανένας δεν το ’χε αγγίξει, πως κανένας δεν πέρασε πλάι του. Ένα φόρεμα σωριάζεται μαλακά απ’ την καρέκλα στο πάτωμα, μεταθέτοντας την προσοχή απ’ τον προηγούμενο ήχο στην απλότητα του τίποτα. Ωστόσο η ιδέα μιας σιωπηλής συνωμοσίας, παρότι διαλυμένη στον αέρα, επιπλέει πυκνωμένη σ’ ένα επίπεδο πιο πάνω, σχεδόν σταθμητή, τόσο που αισθάνεται το χάραγμα των ρυτίδων να βαθαίνει πλάι στα χείλη σου απ’ αυτήν ακριβώς την παρουσία ενός παρείσακτου που παίρνει τη θέση σου μεταβάλλοντας εσένα σε παρείσακτο, εδώ στο κρεβάτι σου, στην κάμαρά σου.
Words don’t come so easily to me now – I search for them
as if I’m translating
from a language I don’t speak – nevertheless I translate
Between the words
or among them deep holes remain I peer through
these holes
as though I peer through knots that have fallen from the boards
of the door
completely closed nailed here for eons I don’t see a thing
No more words and names I can only discern some sounds – a
silver candleholder
or a crystal vase echoing by itself and suddenly stops
pretending that it knows nothing that it didn’t echo
that nobody
struck it or touched it that nobody passed by it A dress
falls softly from the chair to the floor turning the attention
from the previous sound to the simplicity of nothing
However
the idea of a silent conspiracy although diffused in the air
floats denser in a higher level almost levelled out
so much so that you feel the incising of wrinkles around
your lips grow deeper
exactly because of an intruder’s presence who takes
your place
turning you into an intruder here in your own bed in your
With his airy smile still reflecting bygone glorious days
he stood amid the gravestones
and statuettes resembling our dead comrades lost in battle
or in hutment drenched in blood.
Suddenly his eyes dived deep in mine he let a sigh go as silently as the statuette’s and whispered: only this graceful smile will stay forever remember this at the hour of reckoning
only this graceful smile remains all the rest perish, vanish like the fragrance of hyacinths in the wind’s blow like the love you make to a woman like the sand through a sieve or the fingers of your hand
yet this moment will last forever because only the now can’t be divided
for everything else they have found pieces, fractions, and elements.
Φυσικό θαύμα ή έργο κάποιας ανώτερης διάνοιας; Τι είναι το περίφημο «φαινόμενο της πυραμίδας»; Σιωπηλή, αινιγματική, αρμονική, η Πυραμίδα του Ταΰγετου, κρατάει μέχρι σήμερα ζηλότυπα τα μυστικά της.
Mayanaam
vequinox
Manolis 