
Sirocco
What you would have given up
for a drop of moist
on your parched lips
leaden with Sirocco’s dust
attacking our terrace and
bringing sweat and thirst
from the southern lands
to our fiery tiles and
the balcony where you sit
begging the little cloud for
a retrieve as I pass through
the balcony door carrying a glass
of water with a spoonful of vanilla
floating in it like a proud eagle
and I smile for your wish to get rid
of the heat and for the wind to stop
swirling like a spoiled apparition
Σιρόκος
Και τι δεν θα `δινες για μια σταλλιά
δροσιάς στα ολόστεγνα σου χείλη
τα γιομάτα σκόνη του Σιρόκου που
επιτίθεται απ’ το νοτιά
κουβαλώντας ιδρώτα και δίψα
στης αυλόπορτας σου την αγκάλη
και στο μπαλκόνι που κάθεσαι κι εκλιπαρείς
το συννεφάκι για μιαν ανάπαυλα
κι εκείνος περνά την μπακλονόπορτα
φέρνοντας ένα ποτήρι κρυστάλλινο
νερό και με μια κουταλιά βανίλλια
να κολυμπά περήφανα στη μέση
γελώντας για το άγχος σου
απ’ τη φούρκα της ημέρας να γλυτώσεις
κι απ’ τον αέρα που στροβιλίζεται
σαν πεισματάρικο φαντασματάκι