Yannis Ritsos-Poems, Selected Books
ΥΠΕΡΚΟΠΟΣΗ
Λίγο λίγο σχηματίζεται ο χώρος. Οι λέξεις
δεν αντιστέκονται στο ανέκφραστο. Κάθεσαι
στο τσιμεντένιο πάτωμα, σπάζεις καρύδια,
βλέπεις τα σύννεφα στη μπαλκονόπορτα. Ωστόσο
μην το ξεχνάς πως είσαι Έλληνας, είπε.
Ο Ίων γυμνός στο κατώφλι κρατάει ένα ψαλίδι,
κόβει τα νύχια των ποδιών του, περιμένοντας
τους δύο επαρχιώτες φίλους του απ’ τη Σπάρτη.
Over Strain
Bit by bit the space takes shape The words
don’t resist the inexpressible You sit
on the cement floor you break walnuts
you look at the clouds on the balcony door However
don’t forget that you are a Hellene – he said –
Ion naked by the front step holds a pair of scissors
clips his toe nails waiting for
his two provincial friends from Sparta
Mayanaam
vequinox
Manolis 