
ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ
Σαν τους τυφλούς πηγαίναμε μέρες και νύχτες. Τη γη
ψάξαμε να βρούμε σηματωρό και λύπηση. Μια νέα Έξοδο
γράψαμε κάτω απ’την ερημιά του πάνλαμπρου ουρανού
απόντα τα πανάρχαια φώτα που χρόνια αόμματους
ακολουθήσαμε κι άλλους που μισοστραβούς τους λέγαν
εκείνους που θαρρούσαν πως όλα τα `ξεραν.
Τα άκρα βασανίστηκαν, τα χείλια σκάσαν απ’ τη κάψα
του συναισθήματος, το άγγιγμα κούρασε τ’ αρχηγού
τη ράβδο που κυρτώθηκε από καημό κι άνοιξε νέα
σελίδα για μάχη ανθρώπου ενάντια του κτήνους, γυναίκα
ενάντια σε θεά και παρθενιά που θυσιάστηκε τη πρώτη
νύχτα του έρωτα, μικρές σελίδες ιστορίας που γράψαμε,
και στίγματα με νόημα, θαυμαστικά μπροστά στο πέταγμα
πουλιού, σε κάθε μικρή όαση τελεία και παύλα όπου τα κορμιά
ξοδεύαν το αλάτι τους και χείλη αποκτούσαν ξανά ελαστικότητα
και μόλις είμαστε στον έβδομο εγκυμοσύνης μήνα κι ήταν
αυτή η λιτανεία το δεύτερο μας θαύμα.
ROAMING
Like blind for endless days and long nights we roamed the land
seeking a sign for our meaningful penitence. The new Exodus
we commenced under the loneliness of the lit sky, absent
ancient lights and we followed blind men and the half blind,
those others who thought they knew it all.
Limbs ravaged, blistering heat cracked our lips, fatigued
our emotional touch. The leader’s staff bent in its sadness and
we opened a new page, battle of man against animal-man,
women against goddess like virginity sacrificed in the first
night of lust when we wrote and meaningful short history
pages, stigmata and exclamation points at the sight
of the bird’s flight, full stop at the watering hole
where our bodies shed their salt and our cracked lips
regained their elasticity
and this was our second month of pregnancy and
this litany our second miracle.
Übermensch, poetry by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, Victoria BC, Canada