Αυτή δεν είναι εκείνη, είναι ο άνεμος,
είναι ο αγέρας που την καλεί.
Είναι η θέση της, είναι ο άδειος
χώρος που την απαιτεί.
Είναι μονάχα ο αγέρας που προσμένει
Είναι η αύρα που την καρτερεί,
αλλά δεν είναι εκείνη, δεν είναι εκείνη,
δεν είναι εκείνη που μου μιλάει
είναι ένα φως μέσα σε καθρέπτες,
είναι ένας κατειλημμένος ίσκιος,
είναι το ταξίδι του σώματός της.
Είναι μόνο το αμάξι που περνάει!
Είναι μόνο το δέντρο, το φύλλο
που τη σκεπάζει και τη συντροφεύει,
είναι μόνο η χειρονομία της που βουλιάζει
δάχτυλα ονείρων στο τίποτα
Είναι ο βραχίονας που ανοίγει,
είναι το χέρι που με καλεί,
αλλά δεν είναι εκείνη, δεν είναι εκείνη
παρόλο που εκείνο είναι το πρόσωπό της.
Εκείνο είναι το πρόσωπο του ανέμου
εκείνο είναι το στόμα του αγέρα,
εκείνη η αγκαλιά φιλιών
πετάει σκόρπια και δίχως φτερά.
Τι το θέλω αυτό το κενό
που της χρησίμευε για…
View original post 103 more words
Mayanaam
vequinox
Manolis 