Peace Games
The children in the yard
played war,
they played their war
loud and shrill.
From the window
I called them:
For once, play peace!
I hoped they would
make less noise then.
The children below
in the courtyard were enthusiastic:
“Let’s play peace!”
They roared
out of one mouth.
And deliberated,
what they would have to do
guessed and argued
once again,
and then called
a little one
up to my window:
“Uncle, how does one play peace?”
Peter Schütt (Germany, 1939–)
From. „Wenn das Eis geht, Ein Lesebuch zeitgenössischer Lyrik, Deutscher Taschenbuch Verlag“
Translation Germain Droogenbroodt – Stanley H. Barkan
***
Friedensspiele //Die Kinder im Hof/spielten Krieg,/sie spielten ihren Krieg/laut und schrill.//Vom Fenster aus/rief ich ihnen zu:/Spielt doch mal Frieden!/Ich hoffte sie würden/dann weniger Lärm machen.//Die Kinder unten/im Hof waren begeistert:/Lasst uns Frieden spielen!/brüllten sie wie/aus einem Munde.//Und überlegten,/was zu tun wäre,/rätselten und stritten/sich schon wieder,/und dann rief//Ein Dreikäsehoch/herauf zu meinem Fenster:/Onkel, wie spielt man Frieden?
ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ ΕΙΡΗΝΗΣ
Τα παιδιά στην αυλή έπαιζαν πόλεμο
έπαιζαν τον πόλεμο τους
με φωνές και στριγγλιές
απ’ το παράθυρο τους φώναξα
για μια φορά να παίξουν ειρήνη
ελπίζοντας πως έτσι δεν να έκαναν
πολύ θόρυβο
και τα παιδιά μ’ ενθουσιασμό
φώναξαν σαν με μια φωνή
να παίξουμε ειρήνη
και σκέφτηκαν τί έπρεπε να κάνουν
διαφώνησαν, επέμεναν
και μετά ένα μικρό παιδί
φώναξε προς το παράθυρο μου
θείε, πώς να παίξουμε ειρήνη;
Μετάφραση Μανώλη Αλυγιζάκη//translated by Manolis Aligizakis
Ο πιο άμεσος τρόπος γνωριμίας σας με έναν σκαραβαίο είναι να βρεθήτε στην εξοχή, και να πάρετε στο κατόπι έναν γάιδαρο, ή να αράξετε σε ένα λιβάδι με αγελάδες. Μόλις κάποιο από τα συμπαθητικά τετράποδα αφήσει πίσω του το κατάλοιπο της πέψης του, ένα σμήνος από μαύρα στρουμπουλά έντομα καταφθάνει σχεδόν αμέσως πετώντας. Πέφτουν με τα μούτρα στις σβουνιές και αρχίζουν να τις τεμαχίζουν με τις πριονωτές μουσούδες και τα «χέρια» τους. Σε λίγα λεπτά σχηματίζουν από το φρέσκο υλικό τους μια μπάλα. Ανεβαίνουν επάνω της και χορεύουν σαν θριαμβευτές και έπειτα μισοκατεβαίνουν και αρχίζουν να τη σπρώχνουν με «όπισθεν» προς άγνωστη για εμάς κατεύθυνση. Ο τελικός τους προορισμός – αν επιμείνεις να τα παρακολουθήσεις – μπορεί να είναι και 150 μέτρα μακριά, σε κάποια τρύπα που θα σκάψουν. Εκείνο που δεν θα δεις είναι το τι κάνουν οι σκαραβαίοι με όλες αυτές τις μπάλες κοπριάς που μαζεύουν καθημερινά: από…
Η «κόρη» Περσεφόνη καλυμένη με πέπλο. Η λέξη «κόρη», ίσως συνδέεται ετοιμολογικά με το ρήμα «κορέννυμι» που σημαίνει «τρέφω, κάνω κάτι να μεγαλώσει». Ο σπόρος είναι αφανής δεν φαίνεται, παρά μόνο όταν η «ζωή αφυπνιστεί μέσα του», σπάσει το κέλυφος, αποτινάξει από πάνω του το χώμα που το κρατά δεσμευμένο στην λήθη, ώστε να συναντήσει τον προορισμό του, ατενίζοντας πλέον τον Ουρανό.
Mayanaam
vequinox
Manolis 