”Η ΠΑΝΟΥΚΛΑ” είναι το κύριο έργο του Καμύ, εκείνο που του εξασφάλισε, για πολύ καιρό, τα μεγαλύτερα τιράζ των παγκόσμιων εκδόσεων, εκείνο που συνέβαλε ίσως περισσότερο ώστε να του απονεμηθεί το 1957, όταν ήταν 44 μόλις χρόνων, το βραβείο Νόμπελ.
Γέρασε άραγε το έργο αυτό ;…Επειδή το έγραψε μέσα στους πολέμους, το μελέτησε, το δούλεψε και το ξαναδούλεψε αδιάκοπα μέσα στην μονότονη σιγή της τυραννίας, στους αγώνες της Αντίστασης, στην έξαψη και στις πίκρες της νίκης, ένας αρκετά μεγάλος αριθμός κριτικών σκέφτονται ότι απομακρύνεται σήμερα από μας κι ότι μας πιέζουν άλλα προβλήματα, λιγότερο ίσως φονικά αλλά ασύγκριτα πιο δύσκολα και πιο θλιβερά από εκείνα της πάλης ενάντια σε μία επιδημία και, για ορισμένους, πιο αποθαρρυντικά ακόμα από την παρουσία κάποιου εξωτερικού εχθρού. Ο εχθρός, λένε, είναι μέσα στο σπίτι μας και μέσα μας…
Οι διαπιστώσεις αυτές δεν είναι και πολύ πειστικές. Φυσικά μπορεί δικαιολογημένα να προτιμάει κανείς…
View original post 1,092 more words