«Το Άουσβιτς δεν τέλειωσε» Δέκα σημειώσεις για το Εάν αυτό είναι ο Άνθρωπος του Πρίμο Λέβι.

Shades online

Το κείμενο γράφτηκε από τον Θανάση Τριαρίδη (Δημοσιεύτηκε, σε μια πρώτη μορφή, στη Φιλολογική Βραδυνή, στις 7-7-2001.)

 
 
Το Άουσβιτς δεν τέλειωσε
 
Δέκα σημειώσεις για το Εάν αυτό είναι ο Άνθρωπος του Πρίμο Λέβι.
 
 
 
1.Τον Δεκέμβριο του 1943 ο Πρίμο Λέβι, ένας 24χρονος ιταλοεβραίος χημικός, ενταγμένος στο πολιτικό σκέλος της Αντίστασης, συλλαμβάνεται από την φασιστική αστυνομία και οδηγείται στο στρατόπεδο του Κάρπι-Φόσσολι. Τον Φεβρουάριο του 1944 η διοίκηση του στρατοπέδου περνά στους Γερμανούς και ο Λέβι ως εβραίος στέλνεται απευθείας στο Άουσβιτς. Παραμένει ζωντανός μέχρι την είσοδο του ρωσικού στρατού στο στρατόπεδο (Ιανουάριος 1945) χάρη σε μια σειρά από συγκυρίες (όπως καταγράφει ο ίδιος μερικές από τις αιτίες της επιβίωσης του ήταν οι ακόλουθες: ήταν μικρόσωμος και αδύνατος από φυσικού του, άρα άντεξε την ασιτία, γνώριζε σχετικά γερμανικά, είχε σπουδές χημείας κι έτσι βρέθηκε στο κομάντο χημείας, στάθηκε τυχερός όσες φορές πέρασε από «επιλογή» για τους…

View original post 1,630 more words

Τ. Κ. Παπατσώνης, Σοφία

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Σοφία

Εφθάσαμε έτσι λίγο λίγο στη γυμνότητα,
ένα ένα αποδοθήκαμε τα περίφημα προβλήματα,
τα πολύχρωμα, τα βύσσινα, τα πορφυρά των γοητειών,
και μόνον τώρα, μολονότι κάποιος φόβος κι από πριν,
κάποιο προμήνυμα, μας έλεγαν τι μας προσμένει,
όμως, μονάχα τώρα, οι γυμνωμένοι
είδαμεν, ότι χους εσμέν. Άθλιας επίγνωση
σοφίας. Ένδεια σημερινή. Βραδύνοια της χθες.
Δουλειά μας τώρα να την αναγάγομε σε θρίαμβο.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση Εκλογή Β’ (1962) του Τάκη Παπατσώνη

View original post

Tasos Livaditis/translated by Manolis Aligizakis

ΤΩΡΑ μαθαίνουμε την υπομονή, πρόσωπα γεμάτα ρήγματα, όπου

χωρούσαν

λογιών κατατρεγμοί, κι άλλοτε παλιοί μύθοι έστεκαν στο δρόμο

και μας γύριζαν πίσω, λεηλασίες, πανικός, ερήμωση. Όμως είναι

στιγμές που στη μνήμη κάποιου περνάει, άξαφνα,

μια αχνή σκηνή απ’ τ’ αλλοτινά μεγάλα, και τότε οι ζητιάνοι

μαζεύουνε το χέρι τους

σαν να `ναι αρκετό, για σήμερα, το κέρδος.

 

 

NOW we learn of patience, faces full of cracks where

you could fit

various persecutions and at other times old myths stood in the road

and turned us back: lootings, panic, devastation. But there’re

moments that suddenly a fresh scene from old great events goes

through someone’s memory and then the beggars

pull back their hand

as though the profit was enough for today.

 

 

 

~Tasos Livaditis-Poems, translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2014

 

www.libroslibertad.com

www.manolisaligizakis.com