Μίκης Θεοδωράκης & Κώστας Καρτελιάς, Το τραγούδι των Σειρήνων

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Μίκης Θεοδωράκης & Κώστας Καρτελιάς, Το τραγούδι των Σειρήνων

Μουσική:Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση:Irina Valentinova
Ποίηση:Κώστας Καρτελιάς
Τραγούδι:Μαρία Φαραντούρη
Δίσκος:Οδύσσεια (2007)

Φεύγω κρυφά
μια ζαβολιά μ’ έχει πληγώσει σαν τα παιδιά
τώρα που ο άνεμος φυσά ένα τραγούδι που δε λέει να τελειώσει
και σε μια θάλασσα με παίρνει μακριά

Είναι πολλές οι μουσικές να τις αντέξεις
όταν το πέλαγο βαλθεί να τραγουδά
χίλιες φωνές για να μη ξέρεις να διαλέξεις
κι ούτε κατάρτι να δεθείς ούτε σχοινιά

Θα πάω ψηλά με τα φτερά μου που θα ανοίξω
στου παραδείσου τα παράξενα νησιά
λύσ’ τα μαλλιά σου να σε δω να σε γνωρίσω
λύσ’ τα μαλλιά σου να σε δω στα σκοτεινά
λύσ’ τα μαλλιά σου να σε δω να σε γνωρίσω
μέσα στου κόσμου τ’ αδιέξοδα στενά
μέσα στου κόσμου την απέραντη ερημιά
λύσ’ τα μαλλιά σου για να ’ρθω να σου μιλήσω

Φεύγω κρυφά

View original post 27 more words

NEO-HELLENE POETS an ANTHOLOGY OF MODERN GREEK POETRY 1750-2018

Tolis Nikiforou

 

ΜΑΓΕΜΕΝΗ ΨΥΧΗ

 

 

Σ’ αγάπησα

σε σκονισμένες γειτονιές και εργοστάσια

στην άχρωμη επιφάνεια του μπετόν

 

πίσω από οδοφράγματα σ’ αγάπησα

σε συγκεντρώσεις απεργών

σε διαδηλώσεις φοιτητών

στους διαδρόμους των δικαστηρίων

 

σε μυστικές συνεδριάσεις της νύχτας

είναι γραμμένο τ’ όνομά σου

στις προκηρύξεις που μοιράσαμε

στις κόκκινες αφίσες που κολλήσαμε

και στα αρχεία των τμημάτων ασφαλείας

 

σ’ αγάπησα, σύντροφέ μου,

η μαγεμένη σου ψυχή είναι δική μου

η αγωνία μου σου ανήκει.

 

 

 

ENCHANTED SOUL

 

 

I fell in love with you

in the dirty neighborhood, in the factory

and on the colorless surface of cement

 

behind the street barricade

mixed in the strikes of the workers

during the student demonstrations

in the hallways of the courts

in secret meetings

in the darkness of the night

your name was written

in the fliers we distributed

on the red posters we put up on walls

and in the logs of the police force

 

I fell in love with you, my comrade

your enchanted soul is mine

my agony belongs to you

 

 

ANTHOLOGY of NEOHELLENIC POETRY, translated by Manolis Aligizakis, Ekstasis Editions, Victoria, BC, Canada, Autumn 2017

 

A Short Analysis of Virginia Woolf’s ‘An Unwritten Novel’

Interesting Literature

A summary of a classic modernist story

Virginia Woolf (1882-1941) was drawn to railway carriages. In her 1924 essay ‘Mr Bennett and Mrs Brown’, in which she champions a more ‘spiritual’, impressionistic – what we would now call modernist – approach to fiction, in opposition to the more stolidly materialist approach of a popular writer like Arnold Bennett, she presents us with a hypothetical railway journey, outlining the attitude she would take to an imagined female passenger, ‘Mrs Brown’, and how such an attitude differs from that taken by a writer like Bennett. Bennett would be interested in Mrs Brown’s appearance, her occupation, her income; Woolf is interested in what it feels like to be Mrs Brown. In her 1922 novel Jacob’s Room, Woolf once again presents us with a railway carriage scene, this time involving the young Jacob Flanders as he travels to Cambridge to begin his…

View original post 1,020 more words

Αντώνης Φωστιέρης, Η απάτη της ταπεινότητας

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Η απάτη της ταπεινότητας

Ο διάβολος διδάχτηκε
Ένα παιχνίδι απατηλό
– Του ταπεινού –
Λέει πως είν’ το τίποτα
– Μια τρύπα –
Μεταμορφώνεται σε πύρινο Μηδέν
Μουνούχος φύλακας στο στόμιο
της γυναίκας.
Ο έρωτας περνάει από
τη σήραγγα
Κάτι φοβάται
Είναι σκοτάδι πάει ψηλαφητά
Ο διάβολος μετράει τα χτυπήματα
Γελάει και βουίζουν τα τοιχώματα
Το γέλιο μοιάζει μουγκρητό
Καθώς φοράει πορφύρα από κραυγές
Μπαίνοντας βγαίνοντας
να φέρει
τα χρειώδη.

Στο τέλος γίνεται Εγώ,
Πετάει μικρά φτερά
Κουρνιάζει κάπου χαμηλά
Και κλαίει.

Στο τέλος γίνεται Αυτός,
Σπάζει τις μήτρες του ορατού
Θυμάται τη χαρά
της δύναμης
Φουσκώνει, υψώνεται
Χειροκροτεί με σιδερένια δάχτυλα
Ουρλιάζει.

Από τη συλλογή Ο διάβολος τραγούδησε σωστά (1981) του Αντώνη Φωστιέρη

Translatum: Favourite Poetry / Αντώνης Φωστιέρης

View original post