Συμφωνία αρ. 1 (Τάσος Λειβαδίτης)

Τάσος Λειβαδίτης

Ύστερα είδαμε πως δεν ήτανε πρόσωπα
μα οι σιωπηλές χειρονομίες του ηλιοβασιλέματος…

View original post 297 more words

ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ, ΟΧΙ

Passe Partout Reading

Μετά ‘το τουίτ στο τέλος’ η Τατιάνα  Μουκάκου μας δίνει το δεύτερο βιβλίο της με τον εξίσου ιδιαίτερο τίτλο ‘οι δυο τους όχι’, μια ιστορία κοινή μα γραμμένη πρωτότυπα, που διαβάζεται μεν γρήγορα αλλά συγκινεί και προβληματίζει.

View original post 254 more words

Το απόσπασμα της Πέμπτης: Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά

LovArt's Corner

“Είδες ποτέ σου λαό να ζουρλαίνεται όλος μαζί, γιατί είδε τη λευτεριά του; Όχι; Έ, τότε, κακομοίρη μου αφεντικό, στραβός γεννήθηκες, στραβός θα πεθάνεις. Εγώ και χίλια χρόνια να ζήσω και μιαν μπουκιά μονάχα κρέας να μου μένει ζωντανό, αυτό το πράγμα που είδα εκείνη τη μέρα δε θα το ξεχάσω.. Κι αν ήταν κάθε άνθρωπος να διαλέει την Παράδεισο του στον ουρανό, σύμφωνα με τα γούστα του -έτσι πρέπει! αυτό θα πει Παράδεισο!- εγώ θα ‘λεγα του Θεού: “Θεέ μου, να ‘ναι η Παράδεισο μου μια Κρήτη γεμάτη μερτιές και σημαίες, και να βαστά αιώνια η στιγμή που πατάει ο πρίγκηπας Γεώργιος το πόδι του στην Κρήτη… Τίποτα άλλο δε θέλω!”

Σώπασε πάλι ο Ζορμπάς. Έστριψε το μουστάκι του, ξεχείλισε ένα ποτήρι παγωμένο νερό, το ΄πιε μονορούφι.

-Τι έγινε Ζορμπά, στην Kρήτη; Λέγε!

-Λόγια θα λέμε; έκαμε ο Ζορμπάς κι αγρίεψε πάλι. Μωρέ, εγώ σου λέω πως ο κόσμος…

View original post 293 more words

Νικηφόρος Βρεττάκος ~ Μεγαλυνάρι

the Tempest Ahead

Τ’ ὄνομά σου : ψωμί στό τραπέζι.

Τ’ ὄνομά σου : νερό στήν πηγή.

Τ’ ὄνομά σου : ἁγιόκλημα ἀναρριχώμενων ἄστρων.

Τ’ ὄνομά σου : παράθυρο ἀνοιγμένο τή νύχτα στήν πρώτη τοῦ Μάη.

Τ’ ὄνομά σου : ρινίσματα ἥλιου.

Τ’ ὄνομά σου : στροφή ἀπό φλάουτο τή νύχτα.

Τ’ ὄνομά σου : στά χείλη τῶν ἀγγέλων τριαντάφυλλο.

Τ’ ὄνομά σου : κουδούνισμα ἀλόγων πού σέρνουν τήν ἄνοιξη πίσω τους.

Τ’ ὄνομά σου : βροχούλα στοῦ σπορέα τό μέτωπο.

Τ’ ὄνομά σου : περίσσευμα στοῦ βοσκοῦ τήν καλύβα.

Τ’ ὄνομά σου : τοπίο χωρισμένο μέ χρώματα.

Τ’ ὄνομά σου : δυό δρῦς πού τό οὐράνιο τόξο στηρίζει τίς ἄκρες του.

Τ’ ὄνομά σου : ἕνας ψίθυρος ἀπ’ ἀστέρι σέ ἀστέρι.

Τ’ ὄνομά σου : ὁμιλία δυό ρυακιῶν μεταξύ τους.

Τ’ ὄνομά σου : μονόλογος ἑνός πεύκου στό Σούνιο.

Τ’ ὄνομά σου : ἕνα ἐλάφι βουτηγμένο ὥς τό γόνατο σέ μιάν ἄμπωτη…

View original post 379 more words

Αποκριάτικα μεζεδάκια και φέτος

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Τούτες είναι οι ένατες απόκριες του ιστολογίου μας, οπότε τον σημερινό τίτλο τον έχω χρησιμοποιήσει τρεις-τέσσερις φορές ακόμα στο παρελθόν -αλλά αυτό δεν είναι λόγος για να μην τον χρησιμοποιήσω και για το σημερινό πολυσυλλεκτικό άρθρο μας. Θα μπορούσα βέβαια να βάλω τίτλο “Η γιαννιώτικη καραβίδα και άλλα μεζεδάκια”, για λόγους που θα φανούν στη συνέχεια.

* Και ξεκινάω με ένα ορθογραφικό από την Αυγή –τίτλος άρθρου του Δημ. Χρήστου: Το τρεις εξαμαρτείν των Γερμανών. Ο τίτλος είναι λογοπαίγνιο πάνω στο γνωστό αρχαίο ρητό για το “δις εξαμαρτείν”, αλλά ο υλατζής ή ο αρθρογράφος μπέρδεψαν τα ομόηχα.

Τρις, βεβαίως, επίρρημα που θα πει τρεις φορές (πρβλ. τρισκατάρατος, τρισμέγιστος, τρισχαριτωμένος), και όχι “τρεις”.

* Διαβάζω στο skai.gr, σε είδηση για αυτοκίνητο που έπεσε στη θάλασσα:

Ο 20χρονος συνοδηγός του οχήματος, εξήλθε με ιδίες δυνάμεις, ενώ κατάφερε να απεγκλωβίσει και τον 23χρονο οδηγό…

Χμ, όχι. Το λόγιο επίθετο…

View original post 1,206 more words