Νίκος Βιολάρης, από τη συλλογή « Πέρα απ’ τη μέρα »

ΚΕΝΟΣ ΤΙΤΛΟΣ

Ότι υπήρξε

οριζόντια

πριν τη μέρα

υιοθετώντας τις παράξενες

συνήθειες ερπετού

κάτω απ’ την πέτρα

ζώντας τον χειμώνα

μέσα στα δέντρα

εικόνες της μικρής ζωής

επαληθεύοντας

την κλειδωμένη άνθηση

επαληθεύοντας

τη ραγισμένη αίσθηση

ό,τι υπήρξε πριν

τον κάθετο ίλιγγο.

***

Δεν είναι μέρα

καρφί τριαντάφυλλο

ο πυρετός της πέτρας

δεν είναι μέρα ούτε βροχή

όνειρο μου εσύ βαθύ

τρικυμισμένο

πληγή φωτός πηγή φωνής

και λέξεις – χάδι ή θάλασσα –

δεν είναι μέρα.

***

Περπατάω πάνω απ’ τη μέρα

περπατάω κάτω απ’ τη μέρα

μέσα στη μέρα

αφήνω

το σώμα μου

Και διασκεδάζω.

***

Κανένα φως

εκτός του φωτός

κανένα φως εντός

καθώς

εκτείνεται παράξενα

το ίδιο τριαντάφυλλο

δίχως όντως να είναι

προέκταση που βέβαια ναι

δεν είναι

μα διαρκεί

σαν ώρα

ώρες δηλαδή

τυλίγοντας τη μέρα.

***

Τρικυμία

τα πράγματα

τα πράγματα σώματα κύματα

κι εντός του φωτός

θρύψαλα

εντός των δέντρων

σύννεφα

και μες στα σύννεφα

άγγελοι τρεμοσβήνοντας.

View original post 17 more words

Nineteen Eighty-Four, A Love Story in Three Acts

Απολύτως Διαλλακτικός

My thoughts still wander after reading this book. I put a conscious effort to avoid exaggerations, however I will make a bright exception this time, 1984 is the most powerful, astonishing and life-changing book that I have read so far. I dare to say it, not with pride but with a deep emotion of self-retrospect and humility. I had seen the film in my late childhood, what can you expect though from an teenager? As Orwell states it, a text is meaningful insofar you already know what is entails. It was too early to appreciate the concepts, to understand the characters, to connect the reality around with the events described. It’s okay, the seed was planted and given the right moment, I would search for it again.

I distinctly recall claiming that I adore dystopian scenarios. I thought it is kind of fun to foresee a pessimistic outcome of humanity in the distant…

View original post 428 more words

A Short Analysis of John Keats’s ‘Ode on Melancholy’

Interesting Literature

A summary of a classic Keats poem

Being depressed from time to time is a fact of life. But should we deal with feeling down, a case of the blues, or – as John Keats calls it – ‘melancholy’? In his ‘Ode on Melancholy’ (written in 1819), the poet offers some advice on how to deal with a dose of the doldrums. In this post, we’re going to offer an analysis of ‘Ode on Melancholy’ and the language Keats uses in this poem.

Ode on Melancholy

No, no, go not to Lethe, neither twist
Wolf’s-bane, tight-rooted, for its poisonous wine;
Nor suffer thy pale forehead to be kiss’d
By nightshade, ruby grape of Proserpine;
Make not your rosary of yew-berries,
Nor let the beetle, nor the death-moth be
Your mournful Psyche, nor the downy owl
A partner in your sorrow’s mysteries;
For shade to shade will come too drowsily,
And…

View original post 977 more words

Προϊστορικά «πορτρέτα» στα βράχια

ΕΛΛΑΣ

Βραχογραφίες στην Αστυπάλαια.

Μια πανάρχαια τέχνη, για την οποία τίποτα δεν γνωρίζαμε μέχρι πρόσφατα, φαίνεται πως εξαπλωνόταν στο προϊστορικό Αιγαίο.

View original post 536 more words

Αρχαιολογική Εταιρεία: Στο φως νέοι θησαυροί σε πέντε μνημεία

ΕΛΛΑΣ

Μεσσήνη, το δάπεδο από το δωμάτιο του αναγνώστη.

Βραχογραφίες στις Κυκλάδες και τοιχογραφίες σε μυκηναϊκά και μινωικά ανάκτορα, όλα ευρήματα από τις ανασκαφές της Αρχαιολογικής Εταιρείας κατά το 2015, δείχνουν πως οι αρχαίοι είχαν καλαισθησία.

View original post 808 more words