Ο βυζαντινός Ιππόδρομος — β΄μέρος–

ΑΡΧΑΙΩΝ ΤΟΠΟΣ

Από τα σπουδαιότερα μέρη τού Ιπποδρόμου τής Πρωτευούσης, ήταν το «κάθισμα», ή «σέντζον» το οποίο ίδρυσε ό Μέγας Κωνσταντίνος, για να παρακολουθή από εκεί τούς αγώνες ό βασιλεύς.

View original post 1,707 more words

Το χτύπημα και ο θάνατος (Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Νίκος Γκάτσος & Σταύρος Ξαρχάκος)

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

I. Το χτύπημα και ο θάνατος

Ποίηση:Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα
Απόδοση στα Ελληνικά:Νίκος Γκάτσος
Διεύθυνση ορχήστρας:Σταύρος Ξαρχάκος
Μπουζούκι:Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Σαντούρι:Τάσος Διακογιώργης
Αφήγηση:Μάνος Κατράκης
Ερμηνεία:Κώστας Πασχάλης
Δίσκος: Θρήνος για τον Ιγνάθιο Σάντσιεθ Μεχίας(1969)

Πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Πέντε ακριβώς, την ώρα που βραδιάζει.
Φέρνει έν’ αγόρι το νεκροσέντονο
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Έτοιμος κι ο κουβάς με τον ασβέστη
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Θάνατος τ’ άλλα, θάνατος μονάχα
πέντε η ώρα που βραδιάζει.

Ψηλά παίρνει ο αγέρας τα βαμπάκια
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Το οξείδιο σπέρνει κρύσταλλο και νίκελ
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Παλεύει η περιστέρα με το αγρίμι
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Κι η σάρκα μ’ ένα κέρατο θλιμμένο
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Χορδή τυμπάνου αρχίζει να χτυπά
πέντε η ώρα που βραδιάζει.
Αρσενικού καμπάνες…

View original post 790 more words

Karyotakis-Polydouri/The Tragic Love Story

 

ΗΛΥΣΙΑ

 

(Τόσο πολὺ τα σώματα κουράστηκαν,
που ελύγισαν, εκόπηκαν στα δυο.)
Κι έφυγαν οι ψυχές, πατούνε μόνες των,
αργά, τη χλόη σαν ανοιχτὸ βιβλίο.

(Τα σώματα κυλούν χάμου, συσπείρονται
στρεβλωμένα.) και φαίνονται στο βάθος
τριαντάφυλλα κρατώντας, να πηγαίνουνε
με τ᾿ όνειρο οι ψυχὲς και με το πάθος.

(Χώμα στο χώμα γίνονται τα σώματα.)
Μα κείθε απ᾿ τον ορίζοντα, σαν ‘ηλιοι
δύουν οι ψυχές, τον ουρανὸ που φόρεσαν,
ή σαν απλὰ χαμόγελα σε χείλη

 

 

ELYSIAN FIELDS

 

 

Bodies extremely tired

bent, cut in half

souls deserted them, walk alone

on the grass slowly, open books laid

 

the bodies lied down, crunched

distorted and they appear

at the far end holding roses and with

the dream and passion they go

 

dust to dust the bodies become

yet far in the horizon, like suns

the souls go down dressed in sky

or like simple smiles on lips

 

KARYOTAKIS–POLYDOURI//THE TRAGIC LOVE STORY, Translated by Manolis Aligizakis, Libros Libertad, 2016

Το Αιγαίο του ’50 και του ’60 μέσα από το φακό του Robert McCabe

ΕΛΛΑΣ

Στο πλαίσιο της έκθεσης «Κυκλαδική Κοινωνία 5000 χρόνια πριν» το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης παρουσιάζει από 8 Δεκεμβρίου μέχρι 19 Μαρτίου την έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Robert McCabe. Αναμνήσεις & μνημεία του Αιγαίου».

View original post 257 more words

Γεια σου Amedeo Modigliani

ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ

Μια λεπτή και παλλόμενη μεμβράνη χωρίζει τον ζωγράφο από τον κόσμο του. Το δώμα του, μέσα απ’ το οποίο ασκεί την τέχνη του, έχει την εξώκοσμη υφή των πραγμάτων που τα φθείρει το άγχος, το πένθος, η ζήλεια, η κατάθλιψη.

Η μοναδική άμυνα της μεμβράνης τού καλλιτέχνη είναι η διαφάνειά της. Ο Μοντιλιάνι γνώριζε-πληρώνοντας ακριβά αυτή τη γνώση-πως η ραφιναρισμένη ομορφιά τού ανθρώπινου πυρήνα είναι ευάλωτη σαν χάρτινο παραπέτασμα.

Μεταξύ θυμού και απελπισίας δείχνει πως μπορεί να στρέφει κανείς τα μάτια του στην ομορφιά. Δείχνει πως η γύμνια των κορμιών δεν έχει κανένα φόβο, σα να ξέρουν αυτά τα ίδια πως θα έρχονται στον κόσμο ξανά και ξανά.

Αυτός ο ένθερμος ποιητής των χεριών και των σωμάτων, των γυναικείων προσώπων και των γυμνών θηλυκών κορμιών, που τα έχει γραπώσει σε φλογερές πόζες, θαρρείς μέσα σε ονειρώδεις παραμορφώσεις και συστροφές, με τα παραισθησιακά τους βλέμματα, με όλη τη δραστήρια ιταλική χάρη…

View original post 240 more words