Γιώργος Θέμελης: Κυμοθόη, I

Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Δημήτρης Παπαδημητρίου & Κώστας Φασουλάς, Κεραυνός κι αστραπή
(τραγούδι: Παντελής Θαλασσινός / δίσκος: Έτσι ξαφνικά (2005))

Κυμοθόη

I

Αφήστε με να κείτομαι
Ανέκφραστα μάτια τυραννία από βαθιά σημάδια
Πιο επίμονα απ’ το κολλημένο δέρμα
Από περιττές μεταμέλειες που μπερδεύουν το αίμα

Αγωνίζομαι να βρω τα δικά μου δάκρυα
Να εγκατασταθώ στην καρδιά μου

Πώς να το πω δεν ξέρω
Καμιά γλώσσα δε μιλιέται
Σιωπή από βυθισμένα άστρα
Ερημιά ουρανού μέσα σε κάθε φωνή

Έχω μια κρυφή ελπίδα
Να συναντήσω κάπου τη θάλασσα

Τα πουλιά ταξιδεύουν επάνω στα όνειρά τους

Από τη συλλογή Γυμνό παράθυρο (1945) του Γιώργου Θέμελη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιώργος Θέμελης

View original post

Advertisements

Γοτθικές ιστορίες από Βικτωριανές Συγγραφείς

LovArt's Corner

Σε αυτό το κείμενο θα μιλήσω για ένα βιβλίο -που διάβασα πολύ πρόσφατα- το οποίο δεν είναι μυθιστόρημα αλλά συλλογή διηγημάτων.

View original post 755 more words

camera lucida

Με ρωτάς για πόσο
Που να ξέρω;
Πόσο για πάντα
χωράει στο σήμερα
πριν γίνει πάλι χθες
Πόση ψευδαίσθηση
επιφυλάσσει το αύριο,
όταν το τώρα δε φτάνει
Δεν ήμουν ποτέ καλή στα μαθηματικά
και στα αμιγώς μετρήσιμα μεγέθη
Ωστόσο μ’ ένα πρόχειρο υπολογισμό
ανεπιφύλακτα θα απαντούσα
Πως ο κόσμος ισούται με την απόσταση
από τη βάση του λαιμού
ως και τις άκρες των δαχτύλων σου
Και στον επόμενο χρόνο
η ώρα θα είναι..
ήδη περασμένη

View original post