Στο κατώφλι της Σύνταξης

Παιδείας Εγκώμιον

Hands – Luc Tuymans, 1978

Του Νίκου Τσούλια

      Είχε αρχίσει να το σκέπτεται όλο και πιο συχνά. Αλλά είναι άλλο να το σκέπτεσαι και άλλο να το βιώνεις… «Κάποια μέρα θα συμβεί. Δεν γίνεται αλλιώς. Δεν μπορείς να το αποφύγεις». Άλλες στιγμές σκεπτόταν διαφορετικά.

View original post 779 more words

Advertisements

Rene Char, Κοινή παρουσία

To Koskino

Βιάζεσαι να γράψεις
σαν να ‘χες αργοπορήσει στη ζωή
αν έτσι είναι ακολούθησε τις πηγές σου
βιάσου
βιάσου να μεταδώσεις
το μερίδιό σου απ’ το εξαίσιο την εξέγερση την καλοσύνη
όντως έχεις αργοπορήσει στη ζωή
την ανομολόγητη ζωή
τη μόνη τελικά που δέχεσαι να ενωθείς μαζί της
αυτή που σου στην αρνούνται καθημερινά τα όντα και τα πράγματα
που με κόπο της παίρνεις δω και κει κάποια ψήγματα λειψά
μετά από ανελέητους αγώνες
έξω απ’ αυτή τα πάντα είναι γωνία δουλική άδοξο τέλος
αν με τον θάνατο συναντηθείς την ώρα που μοχθείς
δέξου τον όπως ο κάθυγρος σβέρκος καλοδέχεται το στεγνό μαντίλι
γέρνοντας
αν θέλεις να γελάσεις
πρόσφερε την υποταγή σου
ποτέ τα όπλα σου
έχεις φτιαχτεί για πολύ σπάνιες στιγμές
άλλαξε εξαφανίσου δίχως λύπη
για χάρη της γλυκιάς αυστηρότητας
γειτονιά παρακάτω γειτονιά το ξεκαθάρισμα του κόσμου ακολουθεί
αδιάκοπα
αταλάντευτα
διάσπειρε τη σκόνη
κανείς δεν θ’ αποκαλύψει την ένωσή σας.

View original post 12 more words

Τι είναι αυτό

camera lucida

τι είναι αυτό που νοσταλγώ σαν να το γνώρισα
ξέχασα σαν να τo ‘χα ζήσει
το περιμένω σαν να μου το υποσχέθηκαν
το φοβάμαι σαν να με φοβέρισαν
και μοιάζει με νερό
που στην επιφάνειά του καθρεφτίζεται μια έρημος
κι είναι σκληρό σαν ατσάλι το νερό
ανατριχιάζει όμως συνάμα, τρέμει
γιατί μόνο αυτό ξέρει
με μια κίνηση να κρύβει και ν΄αποκαλύπτει
το τίποτα
Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ

Photo by Karin Rosenthal

View original post