Ιδιωτική τηλεόραση: 27 χρόνια φαγούρα (4)

Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση

Νίκος Μαστοράκης, Γιώργος Κουρής (1993)

Κουβέντα την κουβέντα, έχουμε φτάσει στα τέλη του 1993, όταν η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ ενέκρινε άδειες για τον 902 και τον Σκάι. Στο μεταξύ, τα αλισβερίσια μεταξύ των επιχειρηματιών τής τηλοψίας έχουν φουντώσει. Παρά το θολό τοπίο και πριν καλά-καλά δοθούν οι “ειδικές άδειες” για δικτύωση εθνικής εμβέλειας, αρχίζουν οι αγοραπωλησίες. Χαρακτηριστικό αυτών των συναλλαγών είναι το ότι αντικείμενό τους δεν είναι μόνο ο εξοπλισμός αλλά και η άδεια εκπομπής, για την οποία ο πωλητής δεν έχει πληρώσει δεκάρα τσακιστή.

Τον χορό ανοίγουν οι Βαρδινογιάννηδες. Όπως έχει αποκαλύψει ο ίδιος ο Γιώργος Κουρής, έστησε το “Κανάλι 29” σε συνεργασία με το “θείο βρέφος” τού ΠαΣοΚ, τον Κώστα Λαλιώτη, με σκοπό να υπάρχει μια φιλοπασοκική φωνή κατά τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν το “βρόμικο ’89”. Με την επάνοδο του ΠαΣοΚ στην εξουσία, η αποστολή ολοκληρώθηκε και ο Κουρής μπορεί να πουλήσει τον σταθμό του στους Βαρδινογιάννηδες…

View original post 927 more words

Advertisements

Modern version of Don Quixote declared ‘crime against literature’

Παιδείας Εγκώμιον

Gustave Doré

Miguel de Cervantes

Andrés Trapiello’s modern-language version of Miguel de Cervantes’ classic is ‘necessary’ says expert, as Spanish academics rebel

Alison Flood, The Gurdian, Wednesday 19 August 2015

View original post 813 more words

Speaking Stones — Writtrace

via Speaking Stones — Writtrace

The Quartering Of A Landscape

rabirius

View original post

Γιάννη Ρίτσου-Θυρωρείο/Yannis Ritsos-Caretaker’s Desk

Manolis

Νυχτερινό Επεισόδιο

Κάρφωσε το καρφί στον τοίχο. Δεν είχε
τι να κρεμάσει. Το κοιτούσε καθισμένος
άντικρυ στην παλιά καρέκλα. Δεν μπορούσε
τίποτα να σκεφτεί, να θυμηθεί. Σηκώθηκε,
σκέπασε το καρφί με το μαντίλι του. Κι άξαφνα
είδε το χέρι του μελανιασμένο, βαμμένο
απ’ το φεγγάρι που στεκόταν στο παράθυρο. Ο φονιάς
είχε πλαγιάσει στο κρεββάτι του. Τα πόδια του,
γυμνά, ισχυρά, μ’ άψογα νύχια, μ’ έναν κάλο
στο μικρό δάχτυλο, ξεπρόβαιναν απ’ την κουβέρτα
κι οι τρίχες καμπύλωναν ερωτικά. Έτσι πάντα
τ’ αγάλματα κοιμούνται με τα μάτια ανοιχτά
κι ούτε είναι να φοβάσαι όποιο όνειρο, όποιο λόγο—
τον πιστό μάρτυρα που σου χρειάζονταν τον έχεις,
τον ακριβόλογο κ’ εχέμυθο, γιατί, το ξέρεις,
τ’ αγάλματα δεν προδίνουν ποτέ, μονάχα αποκαλύπτουν.

Nightly Event

He hammered the nail on the wall. He didn’t
have anything to hang. He stared at it sitting
on the old chair opposite it. He couldn’t
think or remember…

View original post 113 more words